Η ανακάλυψη κόκκων αμύλου πάνω σε πέτρες που χρησίμευαν ως μυλόπετρες στην Ευρώπη και χρονολογούνται πριν από 30.000 χρόνια, αφήνει να εννοηθεί ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι, κυρίως οι κυνηγοί, δεν έτρωγαν μόνο κρέας αλλά και δημητριακά, και μάλιστα έναν υποτυπώδη τύπο ψωμιού, σύμφωνα με μια αμερικανιή μελέτη.
Αυτό που ανακαλύφθηκε σε τρεις τοποθεσίες στην Ιταλία, τη Ρωσία και τη Δημοκρατία της Τσεχίας δείχνει ότι η μετατροπή δημητριακών σε τρόφιμα και ίσως στην παραγωγή αλεύρου ήταν μια διαδεδομένη πρακτική σε όλη την Ευρώπη κατά τη διάρκεια τουλάχιστον 30.000 ετών, γράφουν οι συντάκτες των εργασιών αυτών που δημοσιεύονται στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ. “Είναι πιθανόν τρόφιμα από φυτά και με υψηλά ποσοστά ενέργειας να υπήρχαν και να έπαιζαν ένα ρόλο στη διατροφή των φυλών αυτών που ζούσαν από το κυνήγι και τη συγκομιδή των καρπών”, γράφουν οι συντάκτες.
Οι δείκτες της διατροφής των ανθρώπων της παλαιολιθικής εποχής προέρχονται από τη χημική ανάλυση των οστών, από την οδοντική μικροδιάβρωση και αναλύσεις αρχαιοζωολογικού και αρχαιο-βοτανικού υλικού, διευκρινίζουν. Για αρκετούς λόγους ταφονομικής ανάλυσης, οι άνθρωποι της παλαιολιθικής εποχής θεωρούνταν κυρίως κυνηγοί, υπογραμμίζουν οι συντάκτες της μελέτης.
Προγενέστερες έρευνες σε αρκετές τοποθεσίες στην Ευρώπη είχαν διαπιστώσει ότι απομεινάρια φυτών αντιπροσώπευαν εν δυνάμει ένα σημαντικό διατροφικό στοιχείο των προϊστορικών ανθρώπων.
Σε μια από τις τοποθεσίες που αναφέρθηκαν στη μελέτη, οι αρχαιολόγοι είχαν βρει δείκτες που φανέρωναν ότι η μετατροπή των αγρίων δημητριακών ήταν κάτι σύνηθες. Οι ερευνητές αυτοί είχαν επίσης ανακαλύψει ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι γνώριζαν μεθόδους ψησίματος των σπόρων.
Σε τοποθεσίες της παλαιολιθικής εποχής έχουν βρεθεί μυλόπετρες της εποχής εκείνης, εκ των οποίων ορισμένες ενδέχεται να είχαν χρησιμοποιηθεί για το άλεσμα φυτών, ενώ άλλες χρησιμοποιούνταν για να αλέθουν την ώχρα, ένα αργιλώδες πέτρωμα.
Σε αυτή την τελευταία μελέτη οι συντάκτες αναφέρουν την ανακάλυψη κόκκων αμύλου που βρέθηκαν πάνω σε πέτρες στο Μπιλαντσίνο της Ιταλίας, στο Κοστένκι της Ρωσίας και στο Παβλόφ της Δημοκρατίας της Τσεχίας, προσφέροντας μια ποικιλία γεωγραφικών τόπων από τη βορειοανατολική Ευρώπη έως την κεντρική Μεσόγειο.
