Ένα γονίδιο που είχε βρεθεί παλαιότερα να σχετίζεται με τον κίνδυνο κατάθλιψης και την αυξημένη ευαισθησία στο στρες φαίνεται ότι επηρεάζει και τα επίπεδα αισιοδοξίας και αυτοεκτίμησης, ανακοίνωσαν Αμερικανοί ερευνητές. Τα άτομα που φέρουν μια συγκεκριμένη ποικιλία του γονιδίου τείνουν να βλέπουν με απαισιόδοξο τρόπο τη ζωή και συχνά έχουν την αίσθηση ότι δεν την ελέγχουν, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στο Proceedings of the National Academy of Sciences. Τα άτομα αυτά έχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης και συχνά υπεραντιδρούν σε στρεσογόνες καταστάσεις, είχαν δείξει παλαιότερες μελέτες.
Η νέα έρευνα είναι η πρώτη που αναγνωρίζει ένα γονίδιο το οποίο σχετίζεται με «ψυχικούς πόρους» όπως η αισιοδοξία και η αυτοεκτίμηση, επισημαίνει η έγκριτη ψυχολόγος Σέλι Τέιλορ, επικεφαλής της ομάδας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες.
«Αναζητούσα αυτό το γονίδιο εδώ και χρόνια, και τελικά δεν είναι αυτό που περίμενα» σχολιάζει η ίδια.
Το εν λόγω γονίδιο, με την ονομασία OXTR, περιέχει την πληροφορία για την παραγωγή ενός υποδοχέα της ωκυτοκίνης, μιας ορμόνης και πολλές και σημαντικές λειτουργίες: εκκρίνεται μετά τον οργασμό, στη διάρκεια του θηλασμού, καθώς και σε στρεσογόνες καταστάσεις. Παίζει κρίσιμο ρόλο στο δεσμό μητέρας-παιδιού, στη σύναψη άλλων συναισθηματικών σχέσεων, καθώς και στον εμφάνιση κατάθλιψης και την αντιμετώπιση του στρες.
Η ομάδα της Δρ Τέιλορ εξέτασε 326 εθελοντές, οι οποίοι έδωσαν δείγματα DNA για γενετικές αναλύσεις και συμπλήρωσαν στάνταρτ ερωτηματολόγια για το πόσο αισιόδοξοι είναι και το κατά πόσο έχουν την αίσθηση ότι ελέγχουν τη ζωή τους. Όπως αποκάλυψε η ανάλυση, τα άτομα που φέρουν μια συγκεκριμένη ποικιλία του OXTR (στην οποία ένα μόριο γουανίνης έχει αντικατασταθεί με αδενίνη) έχουν στατιστικά αυξημένη απαισιοδοξία και μειωμένη αυτοεκτίμηση. «Ορισμένοι άνθρωποι είναι δύσπιστοι με την ιδέα ότι τα γονίδια προβλέπουν την ανθρώπινη συμπεριφορά ή τις ψυχικές καταστάσεις. Πιστεύω ότι δείξαμε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το κάνουν» σχολιάζει η Δρ Τέιλορ.
Τονίζει πάντως ότι τα γονίδια δεν είναι ο μόνος καθοριστικός παράγοντας: «Ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα γονίδια καθορίζουν το πεπρωμένο […] Αυτό σίγουρα δεν ισχύει».
»Μια καλή παιδική ηλικία, οι καλές σχέσεις, οι φίλοι. ή ακόμα και άλλα γονίδια, επίσης παίζουν σημαντικό ρόλο» εξηγεί.
Η ερευνήτρια θα προσπαθήσει τώρα να μελετήσει το ρόλο άλλων γονιδίων που αλληλεπιδρούν με το OXTR.
