Γιατί η κοιλιακή μαρμαρυγή συμβαίνει συχνά στον ύπνο

Η καρδιακή ανακοπή ή αλλιώς ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος, που οφείλεται σε απρόσμενο και θανατηφόρο σταμάτημα της καρδιάς, δηλαδή η κοιλιακή μαρμαρυγή, εξαρτάται από το βιολογικό «ρολόι». Και είναι πιο πιθανό να συμβεί το πρωί λίγο μετά το ξύπνημα, καθώς και τη νύχτα, από ό,τι τις ενδιάμεσες ώρες της μέρας, σύμφωνα με μια νέα έρευνα, η οποία ανακάλυψε για πρώτη φορά ένα μοριακό μηχανισμό ηλεκτρικής αστάθειας της καρδιάς, ο οποίος συνδέεται με το βιολογικό «ρολόι».

Να σημειωθεί ότι η κοιλιακή μαρμαρυγή, σε αντίθεση με τη κολπική μαρμαρυγή, αποτελεί ένα επείγον ιατρικό ζήτημα.

Το βιολογικό ρολόι

Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και την Ελβετία, έκαναν πειράματα σε ποντίκια και βρήκαν μια μοριακή σχέση ανάμεσα στο βιολογικό (κιρκαδιανό) «ρολόι» ενός οργανισμού και στην αυξομείωση των παλμών της καρδιάς που μπορεί να επιφέρουν ξαφνικό θάνατος.

Οι επιστήμονες εντόπισαν μια πρωτεΐνη (Klf15) που ρυθμίζει τη λειτουργία του «ρολογιού» και, με τη σειρά της, ελέγχει το επίπεδο μιας άλλης πρωτεΐνης (KchIP2), η οποία κανονίζει πόσο κάλιο φθάνει στα κύτταρα των μυών της καρδιάς. Από το κάλιο εξαρτιέται η σταθερή παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και ο ρυθμός που χτυπά η καρδιά.

Επειδή το επίπεδο της δεύτερης πρωτεΐνης μεταβάλλεται μέσα στην ημέρα κατά τη διάρκεια του κιρκαδιανού κύκλου, μεταβάλλεται και η ποσότητα καλίου που διέρχεται από τα καρδιακά μυοκύτταρα, άρα γίνεται ασταθές και το ηλεκτρικό ρεύμα που ενεργοποιεί την αντλία της καρδιάς. Γι’ αυτό το λόγο, μπορεί να προκληθεί θανατηφόρα αρρυθμία στην καρδιά, δηλαδή κοιλιακή μαρμαρυγή η οποία δεν μπορεί πλέον να αντλήσει αίμα με τον αναγκαίο ρυθμό.

Τα πειράματα με γενετικά τροποποιημένα ποντίκια που είτε δεν είχαν την πρωτεΐνη Klf15, είτε παρήγαγαν περισσότερη από το φυσιολογικό επίπεδο, αύξησαν και στις δύο περιπτώσεις τον κίνδυνο κοιλιακής μαρμαρυγής σε αυτά.

Είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες ανακαλύπτουν ένα μοριακό μηχανισμό του βιολογικού «ρολογιού», ο οποίος συνδέεται με τον κίνδυνο ξαφνικού καρδιακού θανάτου.

Επειδή όμως υπάρχουν διαφορές στον τρόπο που δουλεύει η καρδιά των ανθρώπων και των ποντικιών, δεν είναι δεδομένο ακόμα ότι ο ίδιος μηχανισμός που ανακαλύφθηκε στα πειραματόζωα, υπάρχει και στους ανθρώπους, γι’ αυτό θα χρειαστούν περαιτέρω έρευνες. Αν όντως επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο, τότε ανοίγει ο δρόμος για πιο αποτελεσματικές καρδιολογικές διαγνώσεις και θεραπείες.

Δείτε επίσης