Σκλήρυνση κατά πλάκας: Θεραπεία με αλεμτουζουμάμπη (alemtuzumab)

Σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ,  το φάρμακαο αλεμτουζουμάμπη (alemtuzumab) προσφέρει την πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση που έχει υπάρξει ως σήμερα για την υποτροπιάζουσα – διαλείπουσα σκλήρυνση κατά πλάκας (πολλαπλή σκλήρυνση). Στην σκλήρυνση κατά πλάκας το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού στρέφεται λανθασμένα εναντίον του νευρικού συστήματος προκαλώντας εκφυλισμό και σοβαρά μυϊκά προβλήματα.

Οι ερευνητές από το Κέιμπριτζ αναφέρουν με δημοσίευσή τους στην ιατρική επιθεώρηση «The Lancet» ότι η δραστική ουσία αλεμτουζουμάμπη που χρησιμοποιείται κατά του καρκίνου δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα από όλες τις άλλες θεραπείες για τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Η αλεμτουζουμάμπη χορηγείται για τη λευχαιμία όπου ελέγχει την υπερβολική παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων. Στο πλαίσιο μικρών κλινικών δοκιμών φάνηκε ότι υπήρχα σημαντικά οφέλη για τους ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας από το φάρμακο αλεμτουζουμάμπη το οποίο «εξολοθρεύει» όλα τα ανοσοκύτταρα αναγκάζοντας το ανοσοποιητικό σύστημα να «ξαναγεννηθεί» από το μηδέν χωρίς να επιτίθεται πλέον στο νευρικό σύστημα.

Υπεροχή της αλεμτουζουμάμπης

Δύο κλινικές δοκιμές τα αποτελέσματα των οποίων παρουσιάζονται στο Lancet συνέκριναν την αποτελεσματικότητα της αλεμτουζουμάμπης (alemtuzumab) έναντι της θεραπείας πρώτης γραμμής που χορηγείται σήμερα για την σκλήρυνση κατά πλάκας (ιντερφερόνη β-1α).

Στη μία δοκιμή συγκρίθηκε η αποτελεσματικότητα του αντικαρκινικού φαρμάκου όταν αυτό χορηγήθηκε αμέσως μετά τη διάγνωση για σκλήρυνση κατά πλάκας. Στη δεύτερη παρακολουθήθηκαν ασθενείς που έλαβαν τη αλεμτουζουμάμπη αφού όλες οι άλλες θεραπείες για την πολλαπλή σκλήρυνση είχαν αποτύχει.

Όπως προέκυψε, η αλεμτουζουμάμπη ήταν 50% πιο αποτελεσματική στην πρόληψη των υποτροπών της σκλήρυνσης κατά πλάκας ενώ στο τέλος των δοκιμών οι ασθενείς εμφάνιζαν μικρότερο βαθμό ανικανότητας σε σύγκριση με την αρχή τους.

Ο δρ Αλασντέρ Κόουλς από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ ανέφερε στο βρετανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο BBC πως «παρότι το τελευταίο έτος εμφανίστηκαν και άλλα φάρμακα για την πολλαπλή σκλήρυνση, γεγονός σημαντικό για τους ασθενείς, κανένα από αυτά δε έδωσε καλύτερα αποτελέσματα σε ό,τι αφορά τον βαθμό ανικανότητας όταν έγινε σύγκριση με την ιντερφερόνη – εκτός από το alemtuzumab (αλεμτουζουμάμπη). Το alemtuzumab αποτελεί χωρίς αμφιβολία το πιο αποτελεσματικό φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας με βάση τις τελευταίες κλινικές δοκιμές, αλλά σίγουρα δεν προσφέρει ίαση».

Οι παρενέργειες

Ο δρ Κόουλς προσέθεσε ότι η θεραπεία δεν αποτελεί πανάκεια. Όπως είπε, συνδέεται με παρενέργειες όπως ο κίνδυνος σοβαρής λοίμωξης εξαιτίας της αδυναμίας του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλεί. Ετσι δεν είναι κατάλληλο για όλους τους ασθενείς. Σύμφωνα με τον ειδικό, η αλεμτουζουμάμπη πιθανότατα θα είναι πιο χρήσιμη για ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στις συνήθεις θεραπείες καθώς και σε λίγους ασθενείς ως θεραπεία πρώτης γραμμής.

Σημειώνεται ότι η αλεμτουζουμάμπη αποσύρθηκε από την αγορά σε Ευρώπη και ΗΠΑ καθώς η παρασκευάστρια εταιρεία του Genzyme σκοπεύει να υποβάλει αίτηση για έγκριση κυκλοφορίας του ως θεραπεία για την πολλαπλή σκλήρυνση. Κύριο άρθρο του Lancet που δημοσιεύεται στο ίδιο τεύχος με τις δοκιμές προειδοποιεί πως «υπάρχει ανησυχία ότι η έγκριση του φαρμάκου για την πολλαπλή σκλήρυνση θα εκτοξεύσει το κόστος του με αποτέλεσμα να είναι πολύ ακριβό για πολλούς ασθενείς και συστήματα υγείας. Το να εμφανίζονται υποσχόμενες θεραπείες όπως η αλεμτουζουμάμπη είναι σημαντικό. Το ίδιο σημαντικό είναι όμως το να έχει το φάρμακο λογικό κόστος ώστε να μπορεί να είναι ευρέως διαθέσιμο».

Η αλεμτουζουμάμπη (alemtuzumab) είναι ένα κάππα μονοκλωνικό αντίσωμα της ανοσοσφαιρίνης IgG1 επεξεργασμένο με γενετική μηχανική για ανθρώπινη χρήση και με ειδική δράση στην γλυκοπρωτεΐνη επιφανείας των 21-28 kD λεμφοκυττάρων (CD52) που εκφράζεται κυρίως στην επιφάνεια φυσιολογικών και κακοήθων περιφερικών Β και Τ λεμφοκυττάρων. Προκαλεί τη λύση των λεμφοκυττάρων με τη δέσμευσή του στο CD52, ένα υψηλά εκπεφρασμένο μη μεταβλητό αντιγόνο το οποίο παρουσιάζεται στην επιφάνεια ουσιαστικά όλων των λεμφοκυττάρων Β και Τ καθώς και των μονοκυττάρων, των θυμοκυττάρων (λεμφοειδών κυττάρων που σχηματίζονται στο θύμο) και των μακροφάγων κυττάρων. Το αντίσωμα μεσολαβεί στη λύση των λεμφοκυττάρων διαμέσου καθήλωσης του συμπληρώματος και της εξαρτώμενης αντισωμάτων κυτταροτοξικότητας με κυτταρική μεσολάβηση.

Δείτε επίσης