Ένα απλό τεστ αίματος που αφορά την C αντιδρώσα πρωτεΐνη (C-Reactive Protein ή CRP) μπορεί μέσα σε 3 λεπτά μπορεί να δείξει αν ένας ασθενής έχει ιογενή ή βακτηριακή λοίμωξη και κατ’ επέκταση αν πρέπει ή όχι να λάβει αντιβιοτικά φάρμακα. Το τεστ εκτιμάται ότι θα μπορούσε να βοηθήσει στο να μπει ένα «φρένο» στην αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών η οποία συνδέεται με παρενέργειες αλλά και με την εμφάνιση ανθεκτικών βακτηρίων λόγω μειωμένης δραστικότητας των αντιβιοτικών θεραπειών.
Τα αντιβιοτικά είναι αποτελεσματικά μόνο ενάντια στα βακτήρια και δεν μπορούν να «εξοντώσουν» ιούς. Με την υπάρχουσα τεχνολογία, το είδος μιας λοίμωξης μπορεί να ανιχνευθεί με εξέταση αίματος η οποία δίνει ακριβή αποτελέσματα μέσα σε 2-3 ημέρες. Ωστόσο πολλοί γιατροί χορηγούν αντιβιοτικά πριν την εξαγωγή των αποτελεσμάτων των αναλύσεων, κάτι που μπορεί να είναι άχρηστο για τον ασθενή.
Η CRP
Η εξέταση αναλύει αίμα που λαμβάνεται από το δάχτυλο ενός ασθενή και κάνει μετρήσεις της C αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP) στο δείγμα. Τα επίπεδα της συγκεκριμένης πρωτεΐνης αυξάνονται όταν ο οργανισμός «μάχεται» με μια βακτηριακή λοίμωξη. Όταν ο οργανισμός έχει να αντιμετωπίσει μια ιογενή λοίμωξη ενεργοποιείται άλλος μηχανισμός και τα επίπεδα της CRP διατηρούνται σε χαμηλά επίπεδα. Η εξέταση δεν χρειάζεται περισσότερα από τρία λεπτά για να δείξει τα επίπεδα της πρωτεΐνης.
Υπάρχουν βέβαια, σύμφωνα με κάποιους ειδικούς, θέματα σε ό,τι αφορά την ακρίβεια της εξέτασης, καθώς τα επίπεδα της CRP εμφανίζουν επίσης αύξηση ως αποτέλεσμα φλεγμονής που οφείλεται σε αίτια όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή οι καρδιοπάθειες.
Οπως ωστόσο εξηγεί ο δρ Νικ Φράνσις, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ και ειδικός στην ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά «το τεστ αυτό αποτελεί μόνο έναν ‘οδηγό’. Δεν δείχνει κατηγορηματικά ότι ένας ασθενής έχει βακτηριακή λοίμωξη και ένας άλλος όχι. Παρέχει ένα στοιχείο το οποίο πρέπει να ερμηνευτεί σωστά υπό το φως των υπολοίπων συμπτωμάτων του καθενός καθώς και του συνολικού ‘προφίλ κινδύνου’ που αντιμετωπίζει. Για παράδειγμα, είναι πιθανότερο να χορηγηθούν αντιβιοτικά σε ένα ηλικιωμένο άτομο με διαβήτη παρά σε ένα νεαρό, υγιές άτομο, καθώς ο ηλικιωμένος ασθενής έχει περισσότερες πιθανότητες επιπλοκών».
