Επιστήμονες από τη Σχολή Φυσιολογίας και Φαρμακολογίας του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζούλιαν Πάτον αναφέρουν με δημοσίευσή τους στο περιοδικό «Nature Communications» ότι ανακάλυψαν πως η αφαίρεση ενός πολύ μικρού οργάνου του σώματος που ονομάζεται καρωτιδικό σωμάτιο, μπορεί να ρυθμίσει την αρτηριακή πίεση. Τα καρωτιδικά σωμάτια είναι μικρά (διαμέτρου ≈ 2 χιλιοστά) αισθητήρια όργανα που βρίσκονται κοντά του καρωτιδικού κόλπου στη διχοτόμηση της κοινής καρωτίδας.
Εκτιμάται ότι η συγκεκριμένη διαδικασία (αφαίρεση) θα αποδειχθεί πολύτιμη για πολλά άτομα με υπέρταση που δεν ανταποκρίνονται στα υπάρχοντα φάρμακα.
Ο «ένοχος» για την υψηλή αρτηριακή πίεση φάνηκε ότι είναι το καρωτιδικό σωμάτιο που δεν ξεπερνά εκείνο ενός κόκκου ρυζιού και εντοπίζεται και στις δύο καρωτίδες αρτηρίες. Οι καρωτίδες είναι αρτηρίες που εκτείνονται από την αορτή, το κύριο αιμοφόρο αγγείο στο σώμα το οποίο εκφύεται από την καρδιά, μέχρι τον εγκέφαλο παρέχοντάς του αιμάτωση.
Στις καρωτίδες καταγράφεται η μεγαλύτερη ροή αίματος σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο όργανο του σώματος και πιστεύεται ότι στους ασθενείς με υπέρταση οι καρωτίδες είναι «υπερδραστήριες» στέλνοντας σήματα στον εγκέφαλο να διατηρήσει την αρτηριακή πίεση σε υψηλά επίπεδα.
Καθοριστικά για την υπέρταση
Πειράματα σε αρουραίους στο εργαστήριο έδειξαν ότι η αφαίρεση της σύνδεσης του καρωτιδικού σωματίου προς τον εγκέφαλο σε τρωκτικά με υπέρταση, οδήγησε σε μείωση της αρτηριακής πίεσης (η οποία μάλιστα παρέμεινε χαμηλή).
Όπως εξήγησε η δρ Πάτον «γνωρίζαμε ότι αυτά τα μικροσκοπικά όργανα συμπεριφέρονται διαφορετικά στην περίπτωση της υπέρτασης, δεν είχαμε όμως ιδέα ότι συμβάλλουν τόσο καθοριστικά στην πρόκληση της υπέρτασης».
Υπό φυσιολογικές συνθήκες τα καρωτιδικά σωμάτια ρυθμίζουν την ποσότητα του οξυγόνου και του διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα. Ενεργοποιούνται μάλιστα όταν τα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα πέφτουν (όπως συμβαίνει όταν κάποιος κρατήσει την αναπνοή του). Σε μια τέτοια περίπτωση προκαλείται ραγδαία αύξηση στην ταχύτητα της αναπνοής καθώς και εκτόξευση της αρτηριακής πίεσης έως ότου αποκατασταθούν τα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα. Η συγκεκριμένη απόκριση εμφανίζεται μέσω μιας νευρικής σύνδεσης ανάμεσα στα καρωτιδικά σωμάτια και στον εγκέφαλο.
