Οι καρδιολόγοι συστήνουν στους πάσχοντες από καρδιακή ανεπάρκεια να μην ακολουθούν μια έντονη σωματική άσκηση ή άλλη σκληρή δραστηριότητα. Ωστόσο μια νέα αυστραλιανή μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ορισμένοι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί να έχουν μεγαλύτερα οφέλη από μια σχετικά έντονη άσκηση.
Διευκρινίζεται ωστόσο ότι η “έντονη” άσκηση είναι σχετική για τον κάθε ασθενή. Επίσης, η έντονη άσκηση πρέπει να αποτελεί απλώς ένα μέρος του προγράμματος άσκησης.
Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι η νέα επιδημία στις ασθένειες της καρδιάς. Για παράδειγμα στις ΗΠΑ 5,8 εκατομμύρια άτομα πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια σύμφωνα με τα National Institutes of Health (NIH). Η πάθηση εμφανίζεται όταν η καρδιά δεν μπορεί να στείλει αρκετό αίμα στο υπόλοιπο σώμα. Δεν υπάρχει θεραπεία αλλά οι γιατροί προσπαθούν να βοηθήσουν τους πάσχοντες να βελτιώσουν την ποιότητα και τη διάρκεια της ζωής τους. Μια στρατηγική είναι η άσκηση, ως ένας τρόπος θα επανακτήσει η καρδιά τη χαμένη δύναμή της. Το ερώτημα που προκύπτει με την άσκηση ποια είναι η άριστη έντασή της.
Οι μέχρι τώρα αναλύσεις δείχνουν ότι η άσκηση βελτιώνει την αναπνευστική ικανότητα των ασθενών που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια. Ωστόσο πάντα υπάρχει ο κίνδυνος μια έντονη άσκηση να κάνει κακό στην καρδιά αντί για καλό. Η μεγαλύτερη ως τώρα κλινική δοκιμή που αξιολόγησε ένα πρόγραμμα άσκησης έδειξε ότι τα οφέλη ήταν μικρότερα αυτών που αναμένονταν. Ωστόσο σ’ αυτή τη μελέτη πολλοί από τους συμμετέχοντες σταμάτησαν να ασκούνται και αυτός ήταν ίσως ένας λόγος που ήταν δύσκολο να καταγραφούν τα ενδεχόμενα οφέλη.
Σημαντικά καλύτερη η αναπνευστική λειτουργία
Στη νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο καρδιολογικό περιοδικό «JACC: Heart Failure», ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Νιλ Σμαρτ του πανεπιστημίου της Νέας Αγγλίας στην Αυστραλία, αξιολόγησαν 74 προηγούμενες δημοσιευμένες και συνέκριναν 3.265 καρδιοπαθείς οι οποίοι από τέσσερις έως 52 εβδομάδες ασκούνταν σχετικά έντονα, με 2.612 άλλους καρδιοπαθείς που δεν ασκούνταν ή που ασκούνταν πολύ ήπια.
Η σύγκριση έδειξε ότι οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια που ασκούνταν με σχετικά υψηλή ένταση, εμφάνισαν βελτίωση 23% κατά μέσο όρο στην αναπνευστική λειτουργία τους (όπως μετριέται με την μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου), έναντι βελτίωσης μόνο 7% αυτών που ασκούνταν με χαμηλή ένταση.
«Νομίζω πως πρέπει να αναρωτηθούμε ξανά αν τελικά η έντονη σωματική άσκηση ισοδυναμεί μόνο με υψηλότερο κίνδυνο ή έχει μεγαλύτερα οφέλη. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν συνεπάγεται μεγαλύτερο κίνδυνο, αλλά μεγαλύτερα οφέλη», δήλωσε ο Νιλ Σμαρτ.
Από την άλλη, ο Σμαρτ επεσήμανε πως είναι πρόωρο να βγουν οριστικά συμπεράσματα. «Χρειαζόμαστε επιπλέον στοιχεία προτού ωθήσουμε τους ανθρώπους να ασκούνται πιο πολύ. Δεν είναι ακόμα κάτι οριστικό, αλλά είναι μια καλή αρχή προς αυτή την κατεύθυνση», πρόσθεσε.
Μια αύξηση της αναπνευστικής ικανότητας κατά 23% θεωρείται σημαντική για τους πάσχοντες από καρδιακή ανεπάρκεια. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα είναι αξιοσημείωτο και επιτρέπει στους ασθενείς να μην αισθάνονται κουρασμένοι στο τέλος της ημέρας.
Κάποιοι ειδικοί θεώρησαν ότι μια τέτοια επίδραση μπορεί να μειώσει τη θνησιμότητα σ’ αυτή την κατηγορία καρδιοπαθών. Πάντως, οι προηγούμενες μελέτες δεν έχουν δείξει διαφορά στη θνησιμότητα μεταξύ των ασκούμενων καρδιοπαθών που ακολουθούν διάφορα προγράμματα προκειμένου να ενισχυθεί η καρδιά τους.
Να τονιστεί ότι η άσκηση δεν θα πρέπει να είναι συνεχώς έντονη αλλά μόνο ένα μικρό μέρος από τη διάρκειά της. Οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι η ένταση της άσκησης είναι σχετική για κάθε καρδιοπαθή, με την έννοια ότι μπορεί απλώς να σημαίνει ένα γρήγορο περπάτημα.
