Tα φάρμακα για το έλκος στομάχου μειώνουν τις ποσότητες των γαστρικών οξέων και αυτό με τη σειρά του μειώνει την απορρόφηση της βιταμίνης Β12.
Τα φάρμακα για το πεπτικό έλκος μειώνουν τις ποσότητες των γαστρικών οξέων. Τα οξέα που παράγει το στομάχι, όμως, είναι απαραίτητα για την απορρόφηση της βιταμίνης Β12 από τις τροφές, όπως το κρέας, τα ψάρια και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
Τα φάρμακα χορηγούνται συχνά σε πάσχοντες από συμπτώματα πεπτικού έλκους όπως οι «καούρες» και η δυσπεψία, ενώ οι ασθενείς μπορούν να τα λαμβάνουν και χωρίς ιατρική συνταγή.
Όταν η έλλειψη της βιταμίνης Β12 γίνεται αντιληπτή, αντιμετωπίζεται εύκολα με διατροφικά συμπληρώματα σε μορφή δισκίων ή ενέσεων. Όμως τα συμπτώματά της (ένα από αυτά είναι ο λήθαργος) είναι ασαφή και συχνά δεν αποδίδονται σε αυτήν.
Σε μελέτη με 200.000 εθελοντές, που δημοσιεύεται στο ιατρικό περιοδικό JAMA, διαπίστωσαν πως όσοι έπαιρναν αναστολείς αντλίας πρωτονίων (PPIs) ή ανταγωνιστές των Η2 υποδοχέων της ισταμίνης (H2RAs) είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάζουν έλλειψη της βιταμίνης.
Η ανεπάρκεια της βιταμίνης Β12 μπορεί να οδηγήσει στην άνοια και νευρολογικά προβλήματα, αν αφεθεί χωρίς αντιμετώπιση.
Ο κίνδυνος ανάλογος με τη δόση του φαρμάκου
Οι επιστήμονες του νοσηλευτικού οργανισμού Kaiser Permanente που πραγματοποίησαν τη μελέτη λένε ότι ο κίνδυνος ανεπάρκειας της βιταμίνης Β12 αυξανόταν κατ’ αναλογίαν με την δόση των φαρμάκων που έπαιρναν οι ασθενείς.
Επιπλέον, ήταν μεγαλύτερος για τις γυναίκες και τους νεώτερους ασθενείς, καθώς και στους ασθενείς που έπαιρναν τα φάρμακα για πολύ καιρό (επί δύο χρόνια ή περισσότερο).
Οι επιστήμονες συνιστούν στους γιατρούς να εξακολουθήσουν να συνταγογραφούν τα συγκεκριμένα φάρμακα, αλλά να ζυγίζουν προσεκτικά τους δυνητικούς κινδύνους έναντι των δυνητικών ωφελημάτων στους ασθενείς που τα χρειάζονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
