Στην αδενομύωση (adenomyosis) μέρος του ενδομητρίου (του υμένα που καλύπτει τη μήτρα) αρχίζει να διεισδύει μέσα στα μυώδη τοιχώματα της μήτρας όπου και μεγαλώνει. Η αδενομύωση μπορεί να κάνει τη μήτρα να μεγεθυνθεί αρκετά, ακόμα και δύο φορές.
Η πάθηση είναι πιθανότερο να συμβεί στα χρόνια της γονιμότητας σας και αφού κάνετε παιδιά. Πιο συχνά εμφανίζεται στις ηλικίες 30-35 ετών.
Οι γυναίκες με αδενομύωση συχνά έχουν και ενδομητρίωση (όταν η επένδυση της μήτρας εμφυτεύεται έξω από τη μήτρα).
Η αδενομύωση συγχέεται εύκολα με τα ινομυώματα..
Συμπτώματα
Πολλές γυναίκες με αδενομύωση δεν έχουν συμπτώματα. Όταν υπάρχουν συμπτώματα αυτά συνήθως είναι:
- Κράμπες περιόδου οι οποίες διαρκούν σε όλη την περίοδο και χειροτερεύουν, όσο μεγαλώνετε (δυσμηνόρροια).
- Παρατεταμένη, υπερβολική αιμορραγία κατά την περίοδο.
- Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή.
Αν και η κατάσταση μπορεί να είναι επώδυνη, γενικά είναι ακίνδυνη.
Η αιτία της αδενομύωσης είναι άγνωστη. Ορισμένοι πιστεύουν ότι η πάθηση σχετίζεται με τον τοκετό. Μια φλεγμονή του ενδομητρίου μετά τον τοκετό μπορεί να είναι η αιτία. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, τα αρχέγονα βλαστικά κύτταρα μπορεί να εισχωρήσουν στους μύες της μήτρας προκαλώντας αδενομύωση.
Ανεξάρτητα από την αιτία, η πάθηση σχετίζεται με τα οιστρογόνα στο σώμα μιας γυναίκας. Όταν η παραγωγή των οιστρογόνων μειώνεται (όπως συμβαίνει κατά την εμμηνόπαυση) η αδενομύωση μετριάζεται.
Διάγνωση
Κατά τη γυναικολογική εξέταση ο γιατρός σας μπορεί να ανακαλύψει ότι η μήτρα σας είναι διογκωμένη και ευαίσθητη. Αυτό μαζί με τις παρατεταμένες επώδυνες κράμπες και την υπερβολική αιμορραγία κατά την έμμηνο ρύση δείχνει αδενομύωση.
Το υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία μπορεί να βοηθήσουν στη διάγνωση. Ωστόσο, η αδενομύωση είναι μία πάθηση που στον υπέρηχο συγχέεται εύκολα με τα ινομυώματα.
Η αδενομύωση είναι δυο τύπων. Η διάχυτη, που αφορά όλη την μήτρα και η περιορισμένη, που αφορά συγκεκριμένα σημεία. Η περιορισμένη αδενομύωση μοιάζει πολύ με τα ινομύωμα και χρειάζεται εμπειρία από τον γιατρό να καταλάβει τη διαφορά. Η περιορισμένη μορφή παρατηρείται πιο συχνά στις νεώτερες ηλικίες ενώ η διάχυτη σε μεγαλύτερες γυναίκες.
Θεραπεία
Η αδενομύωση συνήθως εξαφανίζεται μετά την εμμηνόπαυση, γι’ αυτό η θεραπεία μπορεί να εξαρτηθεί από το πόσο κοντά βρίσκεστε σε αυτό το στάδιο της ζωής.
Αν πλησιάζετε στην εμμηνόπαυση, ο γιατρός μπορεί να σας δώσει παυσίπονα και καμία άλλη θεραπεία.
Αν ο πόνος είναι έντονος και η εμμηνόπαυση αρκετά χρόνια μακριά, μπορεί να προτείνει υστερεκτομή.
