Το δήγμα της αράχνης μαύρη χήρα μοιάζει με τσίμπημα καρφίτσας. Μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καν ότι τσιμπήθηκαν. Στην αρχή μπορεί να παρουσιάσουν μόνο ελαφρό οίδημα και αμυδρά κόκκινα σημάδια στο σημείο του δήγματος. Μέσα σε λίγες ώρες αρχίζει έντονος πόνος και ακαμψία.
Τα συμπτώματα από τα δήγματα εντόμων προκαλούνται από την έγχυση δηλητηρίου ή άλλης ουσίας στο δέρμα σας. Πιο συχνά η αντίδραση είναι τοπική και προσωρινή, αλλά το δηλητήριο μπορεί να προσβάλει όλο το σώμα σας, αν έχετε υπερευαισθησία στο δηλητήριο ή αν είναι εξαιρετικά ισχυρό.
Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι κρυάδες, πυρετός, ναυτία και έντονος πόνος στην κοιλιά. Γενικά, ο πόνος ελαττώνεται μετά από λίγες ώρες, αλλά μπορεί να επανέλθει μέσα στις επόμενες 2 έως 3 ημέρες.
Τσιμπήματα από την αράχνη καφέ ερημίτης και άλλες αράχνες προκαλούν ένα ήπιο τσίμπημα που ακολουθείται από τοπικό ερύθημα και έντονο πόνο μέσα σε 8 ώρες. Στο σημείο του δήγματος σχηματίζεται ένας όζος γεμάτος υγρό που μετά πέφτει αφήνοντας καμιά φορά ένα μεγάλο βαθύ έλκος που μεγαλώνει. Τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλλουν από χαμηλό πυρετό και εξάνθημα μέχρι νωθρότητα και ατονία.
Σημεία και συμπτώματα
• Κόκκινα εξογκώματα με κνησμό.
• Κόκκινο επώδυνο έλκος.
• Τοπικό μούδιασμα ή αίσθηση τσιμπήματος σαν από καρφίτσες.
Επείγοντα σημεία και συμπτώματα
• Πρησμένο πρόσωπο.
• Εκτεταμένο μούδιασμα.
• Κράμπες μυών.
• Πονοκέφαλος.
• Ναυτία.
• Πυρετός.
• Κώμα.
Τα πιο πολλά δήγματα μυρμηγκιών προκαλούν τοπικά μόνο ερυθρότητα και οίδημα. Όμως τα μυρμήγκια Solenopis invicta μπορεί να δημιουργήσουν πολλά μικρά, γεμάτα υγρό εξογκώματα που εξελκώνονται, όπως τα δήγματα αραχνών. Άλλα έντομα που δαγκώνουν εγχέουν χημικές ουσίες, καθώς τρέφονται από εσάς. Στα έντομα αυτά περιλαμβάνονται τα κουνούπια, οι ψύλλοι, οι μύγες, οι κοριοί και οι δερματοδύτες.
Οι μέλισσες και οι σφήκες με το κέντρισμα εγχέουν δηλητήριο που προκαλεί άμεσο πόνο και ερυθρότητα με οίδημα που μεγαλώνει γρήγορα. Αίγες ώρες μετά το κέντρισμα ο πόνος γενικά υποχωρεί και στο προσβεβλημένο σημείο προκαλείται φαγούρα.
Διάγνωση
Καμιά φορά μπορείτε να αναγνωρίσετε εύκολα το τσίμπημα ή το κέντρισμα ενός εντόμου, επειδή το νιώθετε τη στιγμή που γίνεται. Άλλες φορές αντιλαμβάνεστε τα δήγματα, όταν προκαλέσουν εκδηλώσεις. Αν εμφανίσετε έντονη αντίδραση, είναι σημαντικό να ξέρετε τι σας δάγκωσε, γιατί θα βοηθήσει το γιατρό σας να καθορίσει τη θεραπεία.
Πόσο σοβαρά είναι τα δήγματα εντόμων; Τα συμπτώματα από ένα τυπικό τσίμπημα ή κέντρισμα γενικά διαρκούν λίγες ώρες ή ημέρες. Όμως, αν είστε αλλεργικοί στα κεντρίσματα των μελισσών ή αν δεχτείτε πολλαπλά κεντρίσματα, μπορεί να αντιμετωπίσετε μια απειλητική για τη ζωή αντίδραση που λέγεται αναφυλακτικό σοκ (αναφυλαξία). Αυτό απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα.
Περίπου 1 στους 250 άτομα είναι αλλεργικοί στα κεντρίσματα των μελισσών. Αυτά τα κεντρίσματα προκαλούν περισσότερους θανάτους από τα τσιμπήματα φιδιών.
Τα δήγματα δηλητηριωδών αραχνών σπάνια είναι μοιραία. Όμως τα μικρά παιδιά και οι ηλικιωμένοι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στα τσιμπήματα των αραχνών.
Αντιμετώπιση
Τα ελαφρά τσιμπήματα εντόμων μπορεί να αντιμετωπιστούν με τοποθέτηση πάγου στο προσβεβλημένο σημείο, για να ελαττωθεί ο πόνος. Επιπλέον, η χρήση κρέμας υδροκορτιζόνης ή κρέμας τύπου καλαμίνης μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τον κνησμό και τη φλεγμονή.
Σε πιο έντονη αλλεργία ο γιατρός σας μπορεί να χορηγήσει μια ισχυρότερη κρέμα με κορτικοστεροειδή.
Ένα άτομο που είναι αλλεργικό στο δηλητήριο συγκεκριμένου εντόμου, όπως η μέλισσα και η σφήκα, μπορεί να χρειαστεί άμεσα ένεση αδρεναλίνης (επινεφρίνης) σε περίπτωση δήγματος. Ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει μια συνταγή με φάρμακα και οδηγίες, ώστε να τα έχετε πρόχειρα σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης. Αν παρουσιαστεί λιποθυμία, ατονία ή δύσπνοια, ζητήστε αμέσως ιατρική φροντίδα.
Αν σας δαγκώσει αράχνη μαύρη χήρα μπορεί να χρειαστείτε νοσηλεία σε νοσοκομείο. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει ζεστά λουτρά, ενέσεις με αντίδοτο και ενδοφλέβια χορήγηση ορού με γλυκονικό ασβέστιο για ανακούφιση από τις κράμπες.
Η θεραπεία του δήγματος της αράχνης καφέ ερημίτης συχνά περιλαμβάνει ενέσεις κορτικοστεροειδών και χειρουργική αφαίρεση του έλκους.
