Ένας σκύλος, μια αράχνη, ένα φίδι ή ακόμα και κάποιο άτομο μπορεί να προκαλέσει ένα ενδεχομένως επικίνδυνο δάγκωμα. Μία μέλισσα, μία τσούχτρα ή ένας σκορπιός μπορεί να επιφέρει ένα ισχυρό τσίμπημα.
Kαθεμία από αυτές τις πληγές πρέπει να αντιμετωπίζεται αμέσως, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι μόλυνσης, αλλεργικής αντίδρασης ή άλλων επιπλοκών.
Δαγκώματα από ζώα
Τα περισσότερα δαγκώματα προκαλούνται από κατοικίδια ζώα. Αλλά αδέσποτα και άγρια ζώα, όπως κουνάβια, ρακούν και νυχτερίδες, δαγκώνουν επίσης χιλιάδες άτομα κάθε χρόνο. Τα άγρια ζώα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα απ’ ό,τι τα κατοικίδια, γιατί είναι πιθανότερο να έχουν λύσσα. Οποιοδήποτε ζώο, κατοικίδιο, αδέσποτο ή άγριο δαγκώσει άνθρωπο πρέπει να περιορίζεται και να εξετάζεται για λύσσα.
Θεραπεία. Οποιοδήποτε δάγκωμα που διαπερνά το δέρμα πρέπει να περιποιείται από γιατρό για καθαρισμό και πιθανή αντιβιοτική θεραπεία. Ο γιατρός σας θα θέλει επίσης να βεβαιωθεί ότι έχετε κάνει αντιτετανικό εμβόλιο μέσα στα τελευταία 10 χρόνια ή στα τελευταία 5 χρόνια, αν η πληγή είναι πολύ βρόμικη ή μολυσμένη. Μπορεί να χρειαστείτε αναμνηστικό εμβόλιο.
Αν το δάγκωμα οδηγήσει σε μία βαθιά πληγή, αν το δέρμα στη δαγκωμένη περιοχή έχει σχιστεί άσχημα ή αν η αιμορραγία συνεχίζεται, ασκήστε πίεση, για να σταματήσετε την αιμορραγία και στη συνέχεια ζητήστε επειγόντως ιατρική βοήθεια.
Ελέγξτε για ενδείξεις μόλυνσης. Άσχετα με το αν η πληγή είναι επιφανειακή ή πιο σοβαρή, προσέχετε για τυχόν σημάδια μόλυνσης τις πρώτες ώρες και ημέρες μετά το δάγκωμα. Πρήξιμο, ερυθρότητα, πύο από την πληγή ή αυξανόμενος πόνος πρέπει να αναφερθούν αμέσως στο γιατρό σας.
Ορισμένες ασθένειες μπορεί επίσης να μεταδοθούν από δαγκώματα και γρατσουνιές, και στην προκειμένη περίπτωση εκτός από το πρήξιμο ή τον πόνο στο σημείο της πληγής μπορεί να εμφανίσετε πυρετό, πονοκέφαλο και άλλα συμπτώματα παρόμοια με της γρίπης. Αν εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα, συμβουλευθείτε το γιατρό σας.
Ανθρώπινα δαγκώματα
Υπάρχουν δύο ειδών δαγκώματα από άνθρωπο. Το πρώτο είναι αυτό που σκεφτόμαστε συνήθως ως δάγκωμα: μια πληγή σ’ ένα σημείο του δέρματος, το οποίο έχει πιαστεί ανάμεσα στα δόντια της πάνω και της κάτω σιαγόνας. Το δεύτερο είδος δε γίνεται σκοπίμως: Το «δάγκωμα στην πάλη» συμβαίνει όταν την ώρα που κάποιος χτυπάει έναν άλλο, κόβει κατά λάθος τα δάχτυλα του στα δόντια του αντιπάλου του. Σε οποιοδήποτε είδος δαγκώματος η σάρκα μπορεί να σχιστεί και να μολυνθεί με βακτήρια από το σάλιο.
Τα ανθρώπινα δαγκώματα θεωρούνται από τα πιο επικίνδυνα δαγκώματα των θηλαστικών, εν μέρει, γιατί οι άνθρωποι καθυστερούν πολλές φορές να αναζητήσουν θεραπεία είτε από ντροπή είτε από φόβο νομικών κυρώσεων. Τα ανθρώπινα δαγκώματα είναι επίσης επικίνδυνα λόγω του σημαντικού κινδύνου από τα βακτήρια που βρίσκονται στο ανθρώπινο στόμα. Τα βακτήρια που μεταφέρονται με το σάλιο εισχωρούν στους ιστούς στο σημείο του δαγκώματος και μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές λοιμώξεις. Ενέχουν επίσης τον κίνδυνο κάκωσης τενόντων και αρθρώσεων, όταν το κόψιμο εκτείνεται κάτω από το δέρμα.
Θεραπεία. Αν υποστείτε δάγκωμα από άνθρωπο το οποίο έχει σχίσει το δέρμα, δείτε επειγόντως το γιατρό σας. (Το δάγκωμα ενός νηπίου αφήνει συνήθως ένα σημάδι ή μία μελανιά). Σταματήστε την αιμορραγία ασκώντας πίεση, πλύνετε την πληγή καλά με σαπούνι και νερό και επιδέστε τη. Μετά επισκεφθείτε το γιατρό σας ή ένα εφημερεύον νοσοκομείο. Μην αντιμετωπίσετε ένα δάγκωμα από άνθρωπο μόνος σας. Μία σοβαρή μόλυνση θα μπορούσε να σας θέσει σε κίνδυνο παρατεταμένης παραμονής σε νοσοκομείο, μόνιμης δυσκαμψίας κάποιας άρθρωσης ή ακόμα και ακρωτηριασμού.
