Η μεταμόσχευση του κερατοειδούς μπορεί να επιτύχει καλή όραση μετά από αρκετούς τραυματισμούς του κερατοειδούς ή ουλές.
Η μεταμόσχευση, ωστόσο, δεν αποτελεί επιλογή, όσο υπάρχει κάποια μόλυνση στο μάτι.
Ο κερατοειδής που θα μεταμοσχευτεί προέρχεται από ένα άτομο που απεβίωσε και το οποίο, πριν πεθάνει, έκανε τις απαραίτητες διεργασίες, για να γίνει δότης.
Μπορεί να γίνει εξέταση του ιστού, για να βεβαιωθούμε ότι υπάρχει συμβατότητα μεταξύ του κερατοειδούς του δωρητή και του ασθενούς. Η εξέταση του ιστού είναι ένας τρόπος, για να αναγνωριστούν οι πρωτεΐνες στην επιφάνεια των λευκών αιμοσφαιρίων που αποτελούν μοναδικά γνωρίσματα που ξεχωρίζουν το ένα άτομο από το άλλο.
Η απόρριψη είναι πολύ μικρότερο πρόβλημα στις μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς χιτώνα σε σχέση με τις μεταμοσχεύσεις οργάνων, γιατί ο κερατοειδής έχει λίγα αιμοφόρα αγγεία.
Ωστόσο, αν υπάρχουν ενδείξεις απόρριψης μετά την επέμβαση, τα κορτικοστεροειδή σε σταγόνες ελέγχουν συνήθως το πρόβλημα.
Η εγχείρηση εκτελείται αφαιρώντας το κεντρικό κομμάτι του τραυματισμένου κερατοειδούς με ένα κυκλικό όργανο κοπής. Ένα μόσχευμα του ίδιου μεγέθους αποσπάται από τον κερατοειδή του δωρητή. Το μόσχευμα αυτό τοποθετείται στο σημείο που έχει αφαιρεθεί το κομμάτι και ασφαλίζεται με πολύ λεπτά ράμματα.
Ο χειρουργός σας θα σας δώσει λεπτομερείς οδηγίες για τη φροντίδα του ματιού μετά την επέμβαση και θα παρακολουθεί συχνά για σημεία απόρριψης του μεταμοσχευμένου κερατοειδούς. Αυτά είναι:
- Αυξημένες εκκρίσεις ή ερυθρότητα στο μάτι.
- Πόνος στο μάτι.
- Οποιαδήποτε έντονη αλλαγή στην όραση.
- Ένα γκρίζο πέπλο πάνω από το πεδίο της όρασης.
- Μυγάκια στο πεδίο της όρασης.
