Η περιοδοντίτιδα είναι ένα προχωρημένο στάδιο πάθησης των ούλων. Σχηματίζονται θύλακες από πλάκα ανάμεσα στα δόντια και στα ούλα σας και τα ούλα παθαίνουν φλεγμονή, οπότε οι θύλακες μεγαλώνουν και έτσι παγιδεύουν συνεχώς αυξανόμενες ποσότητες πλάκας. Όταν η πλάκα και η πέτρα εκτείνονται πέρα από τη γραμμή των ούλων, μπορεί να εμφανίσετε περιοδοντίτιδα. Σταδιακά τα ούλα υποχωρούν γύρω από τα δόντια σας.
Θύλακες μολυσματικού υλικού (πύο) μπορεί να σχηματιστούν σε αυτή τη σκούρα, χωρίς αερισμό περιοχή και να καταστρέψουν τους ιστούς και τις θήκες των δοντιών (φατνιακό οστό). Αν η περιοδοντίτιδα δεν αντιμετωπισθεί, τα δόντια που προσβάλλονται τελικά χαλαρώνουν και πέφτουν.
Συμπτώματα
Η περιοδοντίτιδα δεν προκαλεί συνήθως πόνο. Σε μερικές περιπτώσεις όμως αναπτύσσεται οξεία μόλυνση, που προκαλεί κάποιο απόστημα σε ένα ή περισσότερους θύλακες. Αυτό προκαλεί πόνο και κατατρώει το οστό ακόμα πιο γρήγορα σε σχέση με τη χρόνια πάθηση. Σε γενικές γραμμές, όσο πιο νέος είναι ο άνθρωπος, όταν ξεκινάει η απώλεια οστού, τόσο πιο μικρές είναι οι πιθανότητες να σωθεί το δόντι.
Σημεία και συμπτώματα
- Πρησμένα ούλα ή ούλα που υποχωρούν.
- Ούλα που ματώνουν.
- Δυσάρεστη γεύση στο στόμα.
- Δυσάρεστη αναπνοή.
- Πόνος στο δόντι, όταν τρώτε ζεστές, κρύες ή γλυκές τροφές.
- Απώλεια δοντιού.
- Αλλαγή στη σύγκλιση των δοντιών σας.
- Συλλογή πύου γύρω από ένα ή περισσότερα δόντια.
Αιτίες και παράγοντες κινδύνου
Ο πιο μεγάλος κίνδυνος περιοδοντίτιδας προέρχεται από την κακή στοματική υγιεινή” αλλά και κάποιοι άλλοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο.
Όσοι καπνίζουν έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν περιοδοντίτιδα.
Έχουν συνήθως πιο σοβαρό πρόβλημα και δεν ανταποκρίνονται καλά στη θεραπεία. Όσοι τρίζουν τα δόντια έχουν συνήθως περισσότερα περιοδοντικά προβλήματα.
Αν δεν αντιμετωπιστεί η φλεγμονή των ούλων (ουλίτιδα), μπορεί να οδηγήσει σε περιοδοντίτιδα, όπου τα ούλα που σταδιακά υποχωρούν και απομακρύνονται από το δόντι δημιουργώντας θύλακες (δείτε βέλη). Καθώς υποχωρεί η στήριξη, το δόντι χαλαρώνει και τελικά πέφτει.
Διάγνωση
Αν έχετε σημεία και συμπτώματα περιοδοντίτιδας, επισκεφθείτε τον οδοντίατρο σας. Όσο πιο νωρίς το κάνετε, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να θεραπεύσετε τα ούλα σας και να προλάβετε την απώλεια δοντιών.
Για να διαπιστώσει την υγεία των ούλων, ο οδοντίατρος μπορεί να μετρήσει το βάθος του αυλακιού μεταξύ των ούλων και των δοντιών σας (ουλοοδοντική σχισμή). Όσο πιο βαθύς είναι ο θύλακας, τόσο πιο σοβαρή είναι η πάθηση των ούλων. Οι οδοντικές ακτινογραφίες μπορεί επίσης να βοηθήσουν τον οδοντίατρο να εκτιμήσει την υγεία των ούλων αποκαλύπτοντας την απώλεια του οστού.
Επιπλέον, ο οδοντίατρος μπορεί να κάνει μία σειρά ερωτήσεων, για να εξακριβώσει αν μία συστηματική πάθηση μπορεί να συμβάλει στην κατάσταση σας.
Θεραπεία
Αν έχετε θύλακες μεταξύ των ούλων και των δοντιών σας που έχουν βάθος λιγότερο από 5 χιλιοστά, ο οδοντίατρος σας μπορεί να συστήσει μία από τις ακόλουθες θεραπείες:
Καθαρισμός και λείανση των ριζών. Ο καθαρισμός αφαιρεί την πέτρα και τα βακτήρια από τις επιφάνειες των δοντιών και πίσω από τα ούλα. Μερικές φορές ο καθαρισμός γίνεται με μία συσκευή υπερήχων. Η λείανση των ριζών κάνει πιο ομαλές τις επιφάνειες των ριζών μειώνοντας ακόμα περισσότερο τη συσσώρευση πέτρας. Αν ο καθαρισμός και η λείανση των ριζών συνοδευτεί από καλή καθημερινή στοματική υγιεινή, μπορεί να είναι η μόνη θεραπεία που θα απαιτηθεί.
Αντιβιοτικά. Οι οδοντίατροι μπορεί να βρουν το συγκεκριμένο στέλεχος βακτηρίου που προκάλεσε την περιοδοντίτιδα και να σας χορηγήσουν αντιβιοτικά, για να το αντιμετωπίσουν.
Εγχείρηση. Μπορεί, αν έχετε προχωρημένη περιοδοντίτιδα, να χρειαστεί εγχείρηση, όταν το βάθος των θυλάκων μεταξύ των ούλων και των δοντιών υπερβαίνει τα 5 χιλιοστά. Οι επιλογές είναι:
- Εγχείρηση κρημνού. Αν έχετε βαθείς θύλακες, ο οδοντίατρος μπορεί να αναδιπλώσει ένα μέρος των ούλων σας χειρουργικά εμφανίζοντας τις ρίζες για πιο αποτελεσματικό καθαρισμό και λείανση. Τα αντιβιοτικά μπορεί να βοηθήσουν στον έλεγχο της μόλυνσης.
- Μεταμόσχευση οστού. Αν το οστό που περιβάλλει τη ρίζα του δοντιού έχει καταστραφεί, ο οδοντίατρος μπορεί να πάρει μέρη αποστειρωμένου οστού από μία τράπεζα οστών ή συνθετικά μοσχεύματα οστού και να γεμίσει το χώρο συγκρατώντας έτσι το δόντι στη θέση του.
- Κατευθυνόμενη ιστική αναγέννηση. Αυτή η μέθοδος επιτρέπει στο οστό που έχει καταστραφεί από τα βακτήρια να αναπτυχθεί ξανά. Ο οδοντίατρος τοποθετεί ένα ειδικό κομμάτι απορροφούμενου (βιοσυμβατού) υφάσματος μεταξύ του υπάρχοντος οστού και του δοντιού. Αυτό το υλικό εμποδίζει τον ανεπιθύμητο ιστό να εισχωρήσει στην περιοχή της θεραπείας. Επίσης, διεγείρει την ανάπτυξη του οστού. Κάποιες φορές συνδυάζεται ένα μόσχευμα οστού σε συνδυασμό με το ύφασμα.
- Ουλεκτομή. Με τη μέθοδο αυτή γίνεται χειρουργική αφαίρεση ιστού ούλων, για να μειωθεί το βάθος των θυλάκων. Μετά την επέμβαση η γραμμή των ούλων καλύπτεται με ένα προστατευτικό κάλυμμα που μοιάζει με στόκο και που κάνει τη δουλειά της γάζας. Το κάλυμμα επιτρέπει να τρώτε και να πίνετε φυσιολογικά. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί η ουλοπλαστική, μία χειρουργική επέμβαση για τον επανασχηματισμό του ιστού των ούλων. Αν και οι επεμβάσεις ουλεκτομής αναπτύχθηκαν αρχικά για την αντιμετώπιση της περιοδοντίτιδας, σήμερα χρησιμοποιούνται περισσότερο για κοσμητική χειρουργική, όπως όταν κάποια φάρμακα προκαλούν την υπερβολική ανάπτυξη των ούλων.
Ορθοδοντική. Αν τα δόντια σας είναι στραβά και συνωστισμένα, η απομάκρυνση της συσσωρευμένης πλάκας γίνεται πιο δύσκολη. Η ορθοδοντική θεραπεία μπορεί να διορθώσει τη θέση των δοντιών σας. Η ανομοιόμορφη σύγκλιση και οι επιφάνειες μάσησης μπορούν να σχηματιστούν ξανά, για να μειωθεί η πίεση. Αν τρίζετε τα δόντια σας κατά τη διάρκεια του ύπνου (τριγμός), μπορεί να εφαρμοστεί μία συσκευή για την προστασία των δοντιών σας από την υπερβολική πίεση και φθορά.
