Όγκοι του λεπτού εντέρου

Η ανάπτυξη όγκων στο λεπτό έντερο είναι ασυνήθιστη. Αντιπροσωπεύουν μόλις το 3 με 6% όλων των όγκων της γαστρεντερικής οδού.

Οι περισσότεροι όγκοι του λεπτού εντέρου δεν είναι καρκινικοί (καλοήθεις) και ανακαλύπτονται συνήθως μεταξύ των 40 και 60 ετών.

Τα πιο συχνά σημεία και συμπτώματα είναι πόνος, αιματηρά κόπρανα, ναυτία και έμετος.

Σημεία και συμπτώματα

  • Κοιλιακές κράμπες και πόνος.
  • Ναυτία και έμετος.
  • Απώλεια βάρους.
  • Αιματηρά κόπρανα.

Υπάρχουν διάφορα είδη καλοηθών όγκων, όπως λιπώματα, λειομυώματα, αγγειώματα και αδενώματα. Αυτοί οι όγκοι δεν εξαπλώνονται. Συχνά ανακαλύπτονται, όταν γίνεται μία ακτινογραφία για κάποια άλλη πάθηση.

Ένα μικρό ποσοστό των όγκων στο λεπτό έντερο είναι καρκινικοί (κακοήθεις). Οι πιο συνηθισμένοι κακοήθεις όγκοι είναι το αδενοκαρκίνωμα, το λειομυοσάρκωμα, ο καρκινοειδής όγκος και το λέμφωμα.

Τα σημεία και τα συμπτώματα ενός κακοήθους όγκου μπορεί να είναι απώλεια βάρους, κοιλιακός πόνος, αιματηρά κόπρανα, ναυτία και έμετος. Ο γιατρός μπορεί να ψηλαφίσει μία ενδοκοιλιακή μάζα κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης. Η αιμορραγία, η διάτρηση και η απόφραξη σχετίζονται συχνά με το λειομυοσάρκωμα. Ένας καρκινοειδής όγκος είναι δυνατό να μην προκαλέσει σημεία και συμπτώματα, πριν εξαπλωθεί.

Διάγνωση

Η ακτινογραφία με βάριο και η αξονική τομογραφία είναι οι εξετάσεις που χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση μικρών εντερικών όγκων. Μερικές φορές η διαγνωστική εικόνα δεν μπορεί να ξεχωρίσει έναν καλοήθη από έναν κακοήθη όγκο και η χειρουργική εξερεύνηση της κοιλιάς μπορεί να είναι απαραίτητη, για να ολοκληρωθεί η διάγνωση. Κάποιες φορές οι όγκοι ανιχνεύονται τυχαία κατά τη διάρκεια μίας εξέτασης για κάποια άλλη πάθηση.

Πόσο σοβαροί είναι οι όγκοι στο λεπτό έντερο; Οι καλοήθεις όγκοι δεν απειλούν τη ζωή, αλλά μπορεί να προκαλέσουν επικίνδυνα σημεία και συμπτώματα, όπως αιμορραγία και απόφραξη. Οι κακοήθεις όγκοι είναι επικίνδυνοι, μπορεί να απειλήσουν τη ζωή και απαιτούν άμεση θεραπεία.

Θεραπεία

Η εγχείρηση συνιστάται συνήθως για όλους τους καλοήθεις όγκους που προκαλούν σημεία και συμπτώματα και για τους κακοήθεις όγκους που δεν έχουν εξαπλωθεί πολύ. Όταν ένας όγκος έχει εξαπλωθεί (έχει κάνει μεταστάσεις) σε τέτοιο βαθμό, που η εγχείρηση να μην είναι αποτελεσματική, μπορεί να χρησιμοποιηθούν θεραπείες όπως η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία, είτε η καθεμιά ξεχωριστά είτε σε συνδυασμό.

 

Δείτε επίσης