Στις ηπατοπάθειες περιλαμβάνονται οξέα ή χρόνια νοσήματα που εμφανίζονται πρωταρχικά στο ήπαρ ή αποτελούν ηπατική συμμετοχή εξωηπατικών νοσημάτων.
Για την αντιμετώπιση των χρόνιων ιογενών ηπατοπαθειών, ενώ στα χρόνια χολοστατικά σύνδρομα χρησιμοποιούνται χολικά οξέα (ουρσοδεοξυχολικό οξύ) και ρητίνες (χολεστυραμίνη η οποία δεν κυκλοφορεί) που δεσμεύουν τα χολικά άλατα.
Το ουρσοδεοξυχολικό οξύ είναι αμφίφιλο οξύ και χρησιμοποιείται ως λιθολυτικό σε ορισμένες -λίγες- ειδικές περιπτώσεις χοληστερινικών χολολίθων καθώς και στη συμπτωματική αντιμετώπιση των χολοστατικών συνδρόμων ποικίλης αιτιολογίας (πρωτοπαθής χολική κίρρωση, σκληρυντική χολαγγειΐτιδα).
Tα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στις διάφορες, άλλες, χρόνιες κυρίως, ηπατοπάθειες (π.χ. κορτικοστεροειδή, ανοσοκατασταλτικά, χηλικοί παράγοντες κλπ.), καθώς και η ενεργητική και παθητική ανοσοποίηση περιγράφονται στα οικεία κεφάλαια.
Στην ηπατική εγκεφαλοπάθεια χρησιμοποιούνται η λακτιτόλη και λακτουλόζη.
Ουρσοδεοξυχολικό οξύ (Ursodeoxycholic Acid)
Eνδείξεις: Eπιλεγμένες περιπτώσεις χολολιθίασης. Πρωτοπαθής χολική κίρρωση.
Σκληρυντική χολαγγειίτιδα. Σύνδρομα ενδοηπατικής χολόστασης.
Aντενδείξεις: Aκτινοσκιεροί χολόλιθοι ή χολόλιθοι μεγαλύτεροι από 20 mm. Λειτουργικώς αδρανής χοληδόχος κύστη, ισχυρός κολικός, φλεγμονώδεις παθήσεις του ήπατος και του εντέρου, πεπτικό έλκος. Κύηση, γαλουχία.
Aνεπιθύμητες ενέργειες: Δυσκοιλιότητα (έως 26%), κεφαλαλγία (έως 25%), ίλιγγοι (έως 17%), αλωπεκία (1%-5%), εξάνθημα (1%-3%), λευκοπενία (3%).
Σπάνια: Κοιλιακά άλγη, κολικοί χοληφόρων, ναυτία, καταβολή, κνησμός, μεταλλική γεύση. Σε υπερδοσολογία διάρροια.
Aλληλεπιδράσεις: Aντιόξινα και χολεστυραμίνη μπορεί να μειώσουν την απορρόφηση. Kλοφιβράτη, οιστρογόνα και αντισυλληπτικά από το στόμα και πιθανώς
και άλλα αντιλιπιδαιμικά, που αυξάνουν την απέκκριση της χοληστερίνης και κατά συνέπεια τον κίνδυνο ανάπτυξης χολολιθίασης, είναι ενδεχόμενο να μειώσουν την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου.
Προσοχή στη χορήγηση: Δεν έχει τεκμηριωθεί η παιδιατρική χρήση.
Δοσολογία: Για διάλυση χολολίθων συνήθως 500-750 mg (8-10 mg/kg) την
ημέρα εφάπαξ ή σε διαιρεμένες δόσεις για δύο τουλάχιστο χρόνια. Σε χολοστατικά σύνδρομα 10-15 mg/kg ημερησίως σε 2-4 διηρημένες δόσεις.
