Η βοτρυομύκωση είναι μια ασυνήθης, χρόνια, διαταραχή βραδείας εξελίξεως που χαρακτηρίζεται από οζώδεις, εφελκιδοποιημένες, πυώδεις βλάβες (φωτογραφία).
Παρατηρούνται συρίγγια, από τα οποία αποβάλλονται θειούχα κοκκία. Η επούλωση επιτυγχάνεται με τη δημιουργία ατροφικών ουλών.
Από τα κοκκία απομονώνεται συχνότερα S. aureus στην καλλιέργεια, αν και έχουν αναφερθεί περιπτώσεις προκαλούμενες από Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Proteus, Bacteroides και Streptococcus.
Η κατάσταση αυτή παρατηρείται συχνά σε ασθενείς με διαταραγμένη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως σε εκείνους με διαταραχές των ουδετεροφίλων.
Στους λοιπούς προδιαθεσικούς παράγοντες συγκαταλέγονται ο διαβήτης, η λοίμωξη HIV, ο αλκοολισμός και το σύνδρομο Job. Στις θεραπευτικές μεθόδους αντιμετώπισης της βοτρυομύκωσης περιλαμβάνονται τα κατάλληλα αντιβιοτικά, η χειρουργική παροχέτευση και η χειρουργική εκτομή.
