O ανθρώπινος ερπητοϊός 6 (Human Herpes Virus 6 — HHV6) ανήκει στους ερπητοϊούς μαζί με τους ιούς του απλού έρπητα 1 και 2 (HSVI, HSV2, ανθρώπινος ερπητοϊός 1 και 2), τον ιό της ανεμοβλογιάς – έρπητα ζωστήρα (ανθρώπινος ερπητοϊός 3) τον ιό της λοιμώδους μονοπυρήνωσης (ανθρώπινος ερπητοϊός 4) τον κυτταρομεγαλοϊό (CMV, ανθρώπινος ερπητοϊός 5), τον ανθρώπινο ερπητοϊό 7 και και τον ερπητοϊό 8.
Διακρίνονται δύο υπότυποι, ο HHV 6Α και ο HHV 6Β. Ο τύπος 6Α δεν έχει αποδειχτεί μέχρι σήμερα ότι προκαλεί κάποια λοίμωξη στον άνθρωπο. Να σημειωθεί ωστόσο ότι μια πρόσφατη μελέτη βρήκε ότι ο ιό HHV-6A μπορεί να αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην περίπτωση της ανεξήγητης γυναικείας υπογονιμότητας.
Αντίθετα, ο τύπος 6Β είναι γνωστό ότι προκαλεί λοιμώξεις στον άνθρωπο, π.χ. αιφνίδιο εξάνθημα, μια νόσο με πυρετό και εξάνθημα στα παιδιά. Συχνά αναφέρεται επίσης ως αίτιο λοιμώξεων σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς.
Ο ιός προσβάλλει μόνο τον άνθρωπο και έχει παγκόσμια κατανομή. Στην ηλικία των δύο ετών τα περισσότερα παιδιά έχουν μολυνθεί, ενώ το 100% σχεδόν των ενηλίκων έχουν μολυνθεί κάποια στιγμή της ζωής τους. Ο ιός μετά τη μόλυνση παραμένει ισόβια σε λανθάνουσα κατάσταση στον οργανισμό σε διάφορα κύτταρα (κύτταρα του μυελού των οστών, μονοκύτταρα περιφερικού αίματος) και ιστούς (σιελογόνοι αδένες).
Μετάδοση
Με την στενή επαφή (σάλιο) πιστεύεται ότι μεταδίδεται από τη μη¬τέρα στα παιδιά καθώς και μεταξύ των παιδιών. Μεταδίδεται επίσης δια μέσου του πλακούντα από την έγκυο στο έμβρυο. Ο χρόνος επώασης κυμαίνεται από επτά έως δεκατέσσερις ημέρες.
Ποιες μολύνσεις προκαλεί
Από τους δύο τύπους του ιού, μόλυνση προκαλεί μόνο ο τύπος 6Β. Στα παιδιά ηλικίας έξι μηνών μέχρι ενός έτους προκαλεί οξεία εμπύρετη νόσο. Ο πυρετός είναι πολύ υψηλός (40 βαθμοί Κελσίου ή λίγο περισσότερο) και διαρκεί συνήθως τρεις ημέρες (μερικές φορές και επτά ημέρες) ενώ ελαττώνεται μετά αμέσως στα φυσιολογικά επίπεδα.
Ένα ποσοστό (περίπου 20%) των μικρών παιδιών εμφανίζουν εξάνθημα που εντοπίζεται κυρίως στον τράχηλο, στο λαιμό και στο πρόσωπο (αναφέρεται και σαν η έκτη εξανθηματική νόσος). Για αγνώστους λόγους το ποσοστό των παιδιών με εξάνθημα είναι πολύ περισσότερο στην Ιαπωνία. Η λοίμωξη συνοδεύεται πολλές φορές από κακουχία, ωτίτιδα ή και συμπτώματα από το γαστρεντερικό και αναπνευστικό σύστημα. Σπάνια παρατηρούνται επιπλοκές από το κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως μηνιγγοεγκεφαλίτιδα.
Στους ενηλίκους, σπάνια προκαλεί πρωταρχική νόσο. Η λοίμωξη είναι δευτεροπαθής με την έννοια ότι προκαλείται από ενεργοποίηση του ιού. Η πιο συνήθης επιπλοκή είναι η εγκεφαλίτιδα. Η ενεργοποίηση του HHV 6 ή η αρχική ενεργός λοίμωξη έχει σαφή συσχέτιση με τη μεταμόσχευση ιστών, οργάνων και αρχεγόνων κυττάρων, ενώ έχουν διατυπωθεί απόψεις για πιθανή συμμετοχή σε άλλες παθήσεις, όπως λέμφωμα, προϊούσα πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια καθώς και την πολλαπλή σκλήρυνση (σκλήρυνση κατά πλάκας).
Διάγνωση και θεραπεία
Η διάγνωση συνήθως δεν απαιτείται στην παιδική ηλικία. Στους ενη¬λίκους με ανοσοκαταστολή η διάγνωση γίνεται με μοριακές μεθόδους (PCR).
Δεν υπάρχει θεραπεία μετά την εκδήλωση νόσου. Ωστόσο η χορήγηση ιντερφερόνης, κατόπιν ιατρικής οδηγίας, φαίνεται να προλαμβάνει την αναζωπύρωση της λοίμωξης στα ανοσοκατεσταλμένα άτομα.
