Η υπογονιμότητα είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί μεγάλο ποσοστό γυναικών οι οποίες δυσκολεύονται να συλλάβουν και να τεκνοποιήσουν λόγω κλινικών προβλημάτων που επηρεάζουν τη μήτρα και τις ωοθήκες τους.
Η σύγχρονη ιατρική έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να δώσει λύση σε αυτά τα προβλήματα με δύο κορυφαίες μεθόδους που μπορούν να επιτρέψουν σε κάθε γυναίκα να γίνει μητέρα, ακόμη κι αν τα ωάρια της δεν την βοηθούν.
Η μία μέθοδος είναι η δωρεά ωαρίων, κατά την οποία, οι γυναίκες που δυσκολεύονται να συλλάβουν, λόγω εντοπισμένου προβλήματος στα ωάρια τους, μπορούν να κυοφορήσουν με δωρεά ωαρίων από άλλη γυναίκα.
Συγκεκριμένα, στη δότρια του ωαρίου χορηγείται θεραπεία για την δημιουργία ωαρίων κατάλληλων για γονιμοποίηση, ενώ στις γυναίκες που θα κυοφορήσουν το μωρό, χορηγείται θεραπεία για τη δημιουργία ενός τεχνητού κύκλου, ώστε να εξασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες για την εμφύτευση των εμβρύων. Στις περιπτώσεις αυτές ισχύει το ιατρικό απόρρητο και η δότρια δεν θα γνωρίζει την ταυτότητα της γυναίκας που θα λάβει τα ωάρια της και το αντίστροφο, ενώ θα τηρηθεί η ανωνυμία τους σε κάθε περίπτωση.
Η άλλη μέθοδος, η οποία εφαρμόζεται συνήθως όταν η γυναίκα αδυνατεί να κυοφορήσει, είναι η μέθοδος της παρένθετης μητέρας. Ουσιαστικά ως παρένθετη μητέρα χαρακτηρίζεται η γυναίκα που κυοφορεί βρέφος το οποίο προορίζεται για άτεκνο ζευγάρι.
Η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται στην Ελλάδα από το 2005 και συνοδεύεται από σχετική νομοθεσία που καθορίζει το πλαίσιο βάσει του οποίου μπορεί να διενεργηθεί η παρένθετη μητρότητα.
