Σωτήριος είναι για τους μελανοπαθείς ο έλεγχος του δέρματος για ανεύρεση νέου μελανώματος, όταν γίνεται μαζί με τον/την σύντροφό τους, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό JAMA Dermatology από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Northwestern του Σικάγου.
Στη μελέτη συμμετείχαν 494 άτομα που είχαν υποβληθεί σε επιτυχημένη θεραπεία για μελάνωμα (το 51% ήταν γυναίκες) μαζί με τους συντρόφους τους (η μέση ηλικία ήταν 55 ετών).
Τα ζευγάρια χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα έλαβε την κλασική φροντίδα με τους τακτικούς επανελέγχους από τον γιατρό και η δεύτερη ομάδα εκπαιδεύτηκε στον έλεγχο του δέρματος για εντοπισμό τυχόν νέων, ύποπτων σπίλων. Η εκπαίδευση συμπεριλάμβανε την αναγνώριση των αλλαγών στα όρια, το χρώμα και τη διάμετρο των σπίλων.
Στη διάρκεια των δύο ετών παρακολούθησης, 66 από τους μελανοπαθείς (περίπου το 13%) παρουσίασαν νέο μελάνωμα. Τα 43 από αυτά εντοπίστηκαν από τα ζευγάρια που είχαν εκπαιδευτεί να αναγνωρίζουν τις ύποπτες ελιές, ενώ τα ζευγάρια που δεν είχαν εκπαιδευτεί, κανένα δεν εντόπισε νέο μελάνωμα (τα υπόλοιπα 23 μελανώματα εντοπίστηκαν από τους γιατρούς).
Γρήγορος ο ρυθμός διήθησης
«Ο έλεγχος του δέρματος για μελάνωμα από τον/την σύντροφο επιτρέπει να εξετάζονται και μέρη του σώματος που δεν μπορεί εύκολα να τα δει μόνος του ο ασθενής, όπως είναι η πλάτη», ανέφερε η καθηγήτρια δερματολογίας και επικεφαλής της μελέτης June Robinson. «Επιπλέον, η συζήτηση μεταξύ των συντρόφων οδηγεί σε ορθότερη λήψη αποφάσεων όταν βλέπουν μια ύποπτη ελιά».
Οι ερευνητές γράφουν ότι το μέσο βάθος της διήθησης ανά μήνα κυμαίνεται μεταξύ 0,12 και 0,5 χιλιοστά. Άρα ένας μήνας και μόνο καθυστέρηση μπορεί να στοιχίσει τη ζωή σε κάποια άτομα.
Το μελάνωμα είναι σχεδόν πλήρως θεραπεύσιμο όταν εντοπίζεται σε αρχικό στάδιο, δηλαδή όταν βρίσκεται ακόμα στην επιδερμίδα και δεν υπάρχει ακόμα βαθύτερη διήθηση στο δέρμα. Ωστόσο όσοι αναπτύσσουν μελάνωμα, έχουν αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσουν και άλλο, επομένως χρειάζονται έλεγχο του δέρματος. Οι ειδικοί προτείνουν αυτοέλεγχο του δέρματος μια φορά το μήνα από τον ίδιο τον παθόντα ενώ όπως δείχνει η παρούσα μελέτη η συμμετοχή του/της συντρόφου είναι πολύτιμη.
Να σημειωθεί ότι το μελάνωμα είναι ένας επιθετικός καρκίνος με ισχυρή γενετική βάση και κύριους παράγοντες κινδύνου την υπερβολική έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία και τα ηλιακά εγκαύματα, καθώς και o ανοιχτός τύπος δέρματος. Τα τελευταία χρόνια έχουν πληθύνει οι παρατηρήσεις που δείχνουν ότι η συχνότητα εμφάνισης του μελανώματος (και άλλων καρκίνων όπως είναι του μαστού και του προστάτη) είναι αυξημένη στα άτομα με χρόνιο ψυχολογικό στρες.
