Παθήσεις που μοιάζουν με το σκληρόδερμα

Συμπτώματα παρόμοια με αυτά που παρουσιάζονται στο Σκληρόδερμα μπορούν να εμφανιστούν σε μια σειρά από άλλες νόσους. Οι συνηθέστερες είναι:

Ηωσινοφιλική Περιτονίίτιδα

Η νόσος προσβάλλει την περιτονία, δηλαδή το λεπτό συνδε­τικό ιστό που επικαλύπτει τους μυς, ιδιαίτερα στους πήχεις, στους βραχίονες, στα κάτω άκρα και στον κορμό, δημιουργώντας ενισχυμένες θήκες κολλαγόνου γύρω από τους μυς. Η νόσος αυτή μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμο περιορισμό των μυών και των τενόντων – τα επονομαζόμενα επικουρικά μόρια των αρθρώσεων – προκαλώντας μερικές φορές παρα­μορφώσεις και περιορισμό της κινητικότητας των αρθρώσεων. Η Ηωσινοφιλική Περιτονίίτιδα μπορεί να εκδηλωθεί μετά από έντονη σωματική δραστηριότητα. Η νόσος, συνήθως, υπο­χωρεί αυτόματα μετά από μερικά έτη και ενδεχομένως, μπορεί να υποτροπιάσει. Αν και οι ανώτερες στοιβάδες του δέρματος δεν προσβάλλονται, η πάχυνση της μυϊκής περιτονίας δίνει στο δέρμα υφή παρόμοια με αυτήν του Σκληροδέρματος. Η βιοψία δέρματος εύκολα διαφοροποιεί τη διάγνωση μεταξύ των δυο νοσημάτων.

Αδιαφοροποίητη Νόσος του Συνδετικού Ιστού

Ο όρος χρησιμοποιείται σε ασθενείς που παρουσιάζουν κλινικά σημεία και συμπτώματα παρόμοια με αυτά πολλών διαφορετικών σχε­τικών νόσων, τα οποία όμως δε είναι επαρκή για τη διαμόρφωση μιας οριστικής διάγνωσης. Με άλλα λόγια, τα συμπτώματα αυτά δεν έχουν διαφοροποιηθεί, ούτως ώστε να χαρακτηρί­ζουν μια συγκεκριμένη νόσο του συνδετικού ιστού. Η πορεία της Αδιαφοροποίητης Νόσου του Συνδετικού Ιστού μπορεί να ακολουθήσει τρεις οδούς: α) να εξελιχθεί σε συστηματική νόσο, όπως το Συστηματικό Σκληρόδερμα, ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος ή η Ρευ­ματοειδής Αρθρίτιδα β) να παραμείνει αδιαφοροποίητη ή γ) να βελτιωθεί αυτόματα.

Σύνδρομο Επικάλυψης

Πρόκειται για μικτή κατάσταση, κατά την οποία οι ασθενείς πα­ρουσιάζουν εκδηλώσεις, συμπτώματα και εργαστηριακά ευρήματα, που υποδηλώνουν δυο ή περισσότερες νόσους, όπως Σκληρόδερμα, Λύκος και Πολυμυοσίτιδα.

Σε άλλες περιπτώσεις συμπτώματα που μοιάζουν με εκείνα του Σκληροδέρματος μπορεί να είναι αποτέλεσμα μη συναφούς νόσου ή κατάστασης. Για παράδειγμα:

  • Πάχυνση του δέρματος των δαχτύλων και των χεριών εμφανίζεται, επίσης, στο Διαβήτη,στη Σπογγοειδή Μυκητίαση, στην Αμυλοείδωση και σε Σύνδρομα δυσαπορρόφησης των ενηλίκων. Τα συμπτώματα, όμως, αυτά μπορεί να οφείλονται σε σοβαρό τραυματισμό.
  • Γενικευμένη δερματική πάχυνση προκαλείται, πιθανά, στο Σκληρομυξοίδημα, στην Οξεία Νόσο Μοσχεύματος κατά Ξενιστή, στη Βραδεία Δερματική Πορφυρία και στη Νόσο Υπε­ρευαισθησίας – τύπου ενήλικα.
  • Προσβολή εσωτερικών οργάνων παρόμοια με αυτή του Σκληροδέρματος μπορεί να σχετίζεται με Πρωτοπαθή Πνευμονική Υπέρταση, Ιδιοπαθή Πνευμονική Ίνωση ή Κολλαγονική Κολίτιδα.
  • Το φαινόμενο Raynaudπαρουσιάζεται στην Αρτηριοσκλήρωση, στο Συστηματικό Ερυθημα-τώδη Λύκο ή ακόμα και όταν δεν υπάρχει κάποιο νόσημα (ιδιοπαθές).

Η επεξήγηση των περισσότερων από τα παραπάνω νοσήματα δεν αποτελεί αντικείμενο μελέτης του παρόντος εγχειριδίου (για σύντομους ορισμούς ανατρέξτε στο Γλωσσάριο). Πα­ρόλα αυτά, αυτό που έχει σημασία είναι να γίνει κατανοητό ότι η διάγνωση του Σκληροδέρμα­τος δεν είναι πάντοτε εύκολη και ότι η τεκμηρίωση της μπορεί να είναι χρονοβόρος. Πάντως, ενώ είναι σημαντικό να καταλήξουμε στην τελική διάγνωση του Σκληροδέρματος, ο επακριβής καθορισμός του τύπου της νόσου δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής.

Δείτε επίσης