Τι είναι ο σπίλος Spitz

Ο σπίλος Spitz είναι ένας ειδικός τύπος κρεατοελιάς που συχνά έχει χρώμα κόκκινο, ροζ ή ανοιχτό καφέ, αλλά μπορεί να περιλαμβάνει και μια μίξη αυτών των χρωμάτων. Διαφέρει από τα αγγειώματα που μοιάζουν με μικρές κόκκινες ελιές, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι όγκοι του δέρματος καθώς είναι κατασκευασμένα από τα αιμοφόρα αγγεία.

Η συχνότητα εμφάνισης του σπίλου Spitz εκτιμάται ότι κυμαίνεται από 1,4 έως 1,66 ανά 100.000 πληθυσμού. Οι σπίλοι αυτοί εμφανίζονται πριν από την ηλικία των 30 ετών, με τη πλειοψηφία τους να παρατηρείται πριν την ηλικία των 10 ετών χωρίς αυτό να αποκλείει την εμφάνιση τους και σε μεγαλύτερες ηλικίες. Οι σπίλοι Spitz παρουσιάζουν μεγάλη ιστολογική ανομοιογένεια και συχνά έχουν άτυπα ή κακοήθη χαρακτηριστικά.

spitz-kokkinos

Κόκκινος σπίλος Spitz.

Μορφολογικά, ο κλασικός σπίλος Spitz περιγράφεται ως μία ομαλή, στρογγυλή, ροδόχροη επηρμένη βλατίδα (φωτογραφία 1). Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις μπορούν να παρατηρηθούν πολλαπλοί σπίλοι σε ομάδες ή διάσπαρτοι.

Ένα 10% των σπίλων Spitz μπορούν να είναι μελαγχρωματικοί ή να παρουσιάζουν άτυπα χαρακτηριστικά. Στα άτυπα χαρακτηριστικά περιλαμβάνεται η ασυμμετρία του σχήματος και το ανομοιογενές χρώμα. Ειδική κατηγορία αποτελούν οι βαθιά μελαγχρωματικοί σπίλοι του Reed οι οποίοι πλέον θεωρούνται υπότυποι των μελαγχρωματικών σπίλων Spitz (φωτογραφία 2).

spitz-melagromatikos

Μελαγχρωματικός σπίλος Spitz.

Η συχνότερη εντόπιση στις γυναίκες είναι τα κάτω άκρα (48%) και στους άνδρες ο κορμός (37%).

Ορισμένες φορές μπορεί ένας άτυπος άτυπος σπίλος Spitz να μοιάζει με μελάνωμα. Ένας τρόπος να διαχωρίσει κάποιος έναν άτυπο μελαγχρωματικό σπίλο Spitz από το μελάνωμα είναι μέσω των διαφορετικών ιστοπαθολογικών και μορφολογικών στοιχείων τους. Να σημειωθεί ότι τα ποσοστά εμφάνισης του σπίλου Spitz μειώνονται με την αύξηση της ηλικίας, σε αντίθεση με τα ποσοστά μελανώματος που αυξάνονται.

Ο άτυπος σπίλος Spitz και ο μελαγχρωματικός όγκος με άγνωστη δυναμικότητα (MelTUMP) είναι δύο οντότητες που προκαλούν προβληματισμό. Το ερώτημα είναι εάν παρουσιάζουν δυνατότητα κακοήθους εξαλλαγής, με ή χωρίς εμφάνιση μεταστάσεων, και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης τους. Στη βιβλιογραφία αναφέρονται σπάνια περιστατικά σπίλων Spitz που προκάλεσαν το θάνατο ασθενών.

Οι σπίλοι Spitz παρουσιάζουν μια περίπλοκη βιολογική συμπεριφορά με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υπάρξει κάποιος προκαθορισμένος τρόπος αντιμετώπισης τους. Η πιο διαδεδομένη πρακτική είναι η κλινική και δερματοσκοπική εκτίμηση των σπίλων έως το 12 έτος της ηλικίας και η χειρουργική αφαίρεση των πιο άτυπων βλαβών ακολούθως.

Δείτε επίσης