Ο θερμικός περιορισμός δεν σχετίζεται με σημαντική απώλεια μυών στη μέση ηλικία

Ο δραστικός περιορισμός των θερμίδων έχει μελετηθεί από καιρό ως ένας τρόπος για την παράταση της διάρκειας ζωής των ζώων. Έχει συσχετιστεί με την ικανότητα να μειώνει τους κινδύνους καρδιαγγειακών και άλλων ασθενειών και να βελτιώνει τη συνολική υγεία.

Πιο πρόσφατα, προτάθηκε ότι οι επιδράσεις του θερμιδικού περιορισμού εξαρτώνται από την ηλικία. Σε μια μελέτη που συνέκρινε τις επιδράσεις στην ανοσία μεταξύ ζώων με διαφορετικές ηλικίες βρέθηκαν οφέλη σε ενήλικα ζώα αλλά όχι σε ζώα στην εφηβεία ή σε προχωρημένη ηλικία.

Τώρα, οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Chang Gung της Ταϊβάν διαπίστωσαν ότι ο περιορισμός των θερμίδων μπορεί να είναι επωφελής για τους μυς, βελτιώνοντας τον μεταβολισμό τους σε μια σημαντική στιγμή, κατά τη μέση ηλικία. Η μελέτη έγινε σε αρουραίους και δημοσιεύθηκε στο American Journal of Physiology-Endocrinology and Metabolism.

“Μέχρι σήμερα, ο θερμιδικός περιορισμός είναι η μόνη μη φαρμακευτική στρατηγική που αυξάνει τη διάρκεια ζωής των ζώων και παρέχει οφέλη για την υγεία”, έγραψε η ερευνητική ομάδα. Όσον αφορά τους σκελετικούς μύες, ένα όργανο που είναι κρίσιμο για την κυκλοφορία και τον μεταβολισμό των καυσίμων, μελέτες έχουν αναφέρει ότι θερμιδικός περιορισμός μπορεί να μειώνει την απώλεια μυών που συμβαίνει με την πάροδο της ηλικίας.

Ο δραστικός περιορισμός των θερμίδων θεωρείται ότι έχει προστατευτική επίδραση στα μυϊκά κύτταρα και μπορεί να τα βοηθήσει να χρησιμοποιήσουν καλύτερα τα αντιοξειδωτικά του σώματος, μειώνοντας τις βλάβες που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες.

Ενώ οι μελέτες που παρακολούθησαν τις συνέπειες του περιορισμού των θερμίδων δια βίου έχουν δείξει μικτά αποτελέσματα σε ζώα διαφορετικής ηλικίας, πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η ηλικία μπορεί να παίζει ρόλο στον τρόπο με τον οποίο o θερμικδικός περιορισμός επηρεάζει τα ζώα.

“Διαπιστώσαμε ότι τα αποτελέσματα εξαρτώνται από την ηλικία”, είπαν οι ερευνητές που υποθέτουν ότι επειδή θερμιδικός περιορισμός μπορεί να βοηθήσει στον επαναπρογραμματισμό του μεταβολισμού, το μεγαλύτερο όφελος έχουν οι γηρασμένοι μύες στους οποίους έχει υποστεί βλάβη ο κυτταρικός μεταβολισμός.

Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε δύο οδούς που παράγουν ενέργεια στους μυς, τη γλυκόλυση (μεταβολισμό του σακχάρου) και τη μιτοχονδριακή οξειδωτική φωσφορυλίωση (OXPHOS) τόσο σε νέους όσο και σε μεσήλικες αρουραίους που τρέφονταν με μια κανονική διατροφή ή ακολουθούσαν μια δίαιτα περιορισμένη σε θερμίδες.

Στη μελέτη των 14 εβδομάδων, οι αρουραίοι που έκαναν δίαιτα είχαν 10% περιορισμό θερμίδων την πρώτη εβδομάδα, 25% περιορισμό τη δεύτερη εβδομάδα και 40% περιορισμό για τις υπόλοιπες 12 εβδομάδες. Οι αρουραίοι ελέγχου δεν είχαν περιορισμό θερμίδων. Μετά από 14 εβδομάδες, όλοι οι αρουραίοι, νεαροί και μεσήλικες, έχασαν βάρος με τον θερμιδικό περιορισμό. Οι ερευνητές μελέτησαν τις αλλαγές στους μυς των αρουραίων.

Όπως είναι φυσικό, οι αρουραίοι μέσης ηλικίας έχουν λιγότερη μυϊκή μάζα από τους νεαρούς αρουραίους. Μετά από 14 εβδομάδες περιορισμού θερμίδων η μυϊκή μάζα στους νεαρούς αρουραίους μειώθηκε σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Αλλά στους αρουραίους μέσης ηλικίας η μείωση της μυικής μάζας ήταν μικρή ενώ το κανονικοποιημένο βάρος των μυών βελτιώθηκε -το κανονικοποιημένο βάρος μυών υπολογίζεται ως το βάρος των μυών διαιρούμενο με το σωματικό βάρος.

Επίσης στους μεσήλικες αρουραίους, ο περιορισμός θερμίδων επιβράδυνε τον γλυκολυτικό ρυθμό στους μύες και αύξησε την εξάρτηση των κυττάρων από το OXPHOS έναντι της γλυκόλυσης.

Πηγή: Late-onset caloric restriction alters skeletal muscle metabolism by modulating pyruvate metabolism.

Δείτε επίσης