Στικτή κερατόλυση

stikth keratolysh 6Η στικτή κερατόλυση είναι μια βακτηριακή λοίμωξη της πελματιαίας κεράτινης στιβάδας που ονομάστηκε αρχικά keratoma plantare sulcatum από τον Castellani το 1910. Της δόθηκε όμως η ονομασία στικτή κερατόλυση από τον Taplin και Zaias το 1967.

Τα παχιά τμήματα των πελμάτων που υποβαστάζουν το βάρος του σώματος καλύπτονται προοδευτικά με αβαθή ασυμπτωματικά διακριτά στρογγυλά βοθρία διαμέτρου 1 έως 3 χιλιοστά, μερικά εκ των οποίων καθίστανται συρρέοντα, σχηματίζοντας σχισμές (φωτογραφία).

Συμπτώματα

Οι άντρες, των οποίων τα πέλματα ιδρώνουν πολύ κατά τη διάρκεια ζεστών και υγρών καιρικών συνθηκών είναι περισσότερο ευπαθείς.

Σπανίως, εμφανίζονται και βλάβες στις παλάμες. Δεν προκαλείται δυσφορία, αν και οι βλάβες είναι συχνά δύσοσμες.

Ο υπεύθυνος οργανισμός αποτελεί ακόμη αντικείμενο αντιπαράθεσης. Ωστόσο, ο Kytococcus sedentarius θεωρείται το κύριο παθογόνο και παράγει δύο πρωτεάσες σερίνης, οι οποίες μπορούν να αποδομήσουν την κεράτινη.

Η κλινική διάγνωση δεν είναι δύσκολη και βασίζεται στην πρωτότυπη εμφάνιση. Η ιστολογική εξέταση γενικά αποκαλύπτει βοθρία κεράτινης που επενδύονται από μικρούς κόκκους, καθώς επίσης και από νηματοειδή βακτήρια.

Θεραπεία

Η τοπική εφαρμογή ερυθρομυκίνης ή κλινταμυκίνης είναι θεραπευτική.

Η κρέμα μικοναζόλης ή κλοτριμαζόλης και η αλοιφή Whitfield συνιστούν αποτελεσματικές εναλλακτικές λύσεις.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο η γέλη του υπεροξειδίου του βενζοϋλίου, όσο και το διάλυμα του χλωριούχου αλουμινίου 10% έως 20%.

Η βοτουλινική τοξίνη βοηθά στην περίπτωση που υπάρχει συνοδός υπεριδρωσία.

Δείτε επίσης