O ανθρώπινος επητοϊός 7 (Human Herpes Virus 7 — HHV 7) είναι ένας DNA ιός με έλυτρο. Ανήκει στους ερπητοϊούς μαζί με τους ιούς του απλού έρπητα 1 και 2 (HSVI, HSV2, ανθρώπινος ερπητοϊός 1 και 2), τον ιό της ανεμοβλογιάς – έρπητα ζωστήρα (ανθρώπινος ερπητοϊός 3) τον ιό της λοιμώδους μονοπυρήνωσης (ανθρώπινος ερπητοϊός 4) τον κυτταρομεγαλοϊό (CMV, ανθρώπινος ερπητοϊός 5) ο ερπητοϊός 6 και ερπητοϊός 8.
Αν και έχει βρεθεί σε πολλές παθολογικές καταστάσεις, όπως ροδόχρου πιτυρίαση, αιφνίδιο εξάνθημα κ.α., η παθογόνος του δράση αμφισβητείται.
Βρίσκεται μόνο στον άνθρωπο και έχει παγκόσμια κατανομή. Το 90% των ενηλίκων ατόμων έχουν μολυνθεί από τον ιό. Ο ιός μετά την αρχική μόλυνση παραμένει ισόβια σε λανθάνουσα κατάσταση στον οργανισμό σε διάφορα κύτταρα (λεμφοκύτταρα, μονοκύτταρα) και στους σιελογόνους αδένες.
Μετάδοση
Από μελέτες σε οικογένειες, ο ιός μεταδίδεται από άτομο σε άτομο, κυρίως με το σάλιο. Χωρίς να αποκλείονται, άλλοι τρόποι μετάδοσης. Επειδή οι περισσότερες μολύνσεις δεν έχουν συμπτώματα, ο χρόνος επώασης είναι δύσκολο να καθοριστεί.
Ποιες λοιμώξεις προκαλεί
Οι περισσότερες λοιμώξεις δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Δεν υπάρχουν σαφή δεδομένα για αιτιολογική σχέση του ιού με συγκεκριμένη παθολογική κατάσταση. Ωστόσο σε διάφορες μελέτες ο ιός έχει συσχετισθεί με διάφορες νόσους, όπως σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, ροδόχρου πιτυρίαση, αιφνίδιο εξάνθημα. Σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα έχει συνδυαστεί με μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα, ηπατίτιδα.
Η παρουσία του ιού διαπιστώνεται με την ανίχνευση των ειδικών IgG και IgM αντισωμάτων με διάφορες μεθόδους, καθώς και με την ανίχνευση του DNA του ιού με μοριακές μεθόδους (PCR).
Θεραπεία και πρόληψη
Σε όσες περιπτώσεις υπήρξε υποψία για την εμπλοκή του ιού, χορηγήθηκαν ειδικά αντιικά φάρμακα με καλά αποτελέσματα.
Επειδή ο μόνος διαπιστωμένος τρόπος μετάδοσης είναι το σάλιο, προτείνεται να εφαρμόζονται τα γενικά μέτρα προφύλαξης για τις αναπνευστικές λοιμώξεις.
