Μπορεί να γκρινιάζουν για τη δουλειά μας αλλά απασχόληση παρέχει οφέλη για την ψυχική ισορροπία ενός ανθρώπου. Πόση, όμως, «δοσολογία» δουλειάς είναι αρκετή από άποψη ψυχικής υγείας; Μόνο μία μέρα την εβδομάδα (οκτώ ώρες), είναι η απρόσμενη απάντηση μιας βρετανικής μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Social Science and Medicine.
Οι άνθρωποι οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς δουλειά, όπου οι μηχανές θα δουλεύουν στη θέση τους. Μερικοί θεωρούν ότι αυτό θα σημάνει μια πιο ευτυχισμένη κοινωνία, ενώ άλλοι φοβούνται τη μαζική ανεργία, την κοινωνική αναστάτωση, και τα ψυχολογικά προβλήματα.
Οι ψυχολόγοι επισημαίνουν ότι, πέρα από τα προφανή οικονομικά οφέλη, η επί πληρωμή απασχόληση έχει και ψυχολογικά πλεονεκτήματα. Ανέκαθεν, ωστόσο, αποτελούσε ερώτημα αν υπάρχει μια σωστή «δοσολογία» απασχόλησης, για να μπορεί κάποιος να καρπωθεί αυτά τα ψυχολογικά οφέλη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Μπρένταν Μπέρτσελ του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ παρακολούθησαν 71.100 άτομα 16 έως 64 ετών και το πώς οι αλλαγές στις ώρες εργασίας τους κατά την περίοδο 2009-2018 σχετίζοντας με την ψυχική υγεία τους (άγχος, κατάθλιψη, αϋπνία κ.ά.).
Διαπιστώθηκε ότι στους ανθρώπους που μετακινούνταν από την κατάσταση της ανεργίας ή της σχόλης (π.χ. λόγω μακρόχρονης γονικής άδειας) σε πληρωμένη απασχόληση διάρκειας έως οκτώ ωρών την εβδομάδα, ο κίνδυνος ψυχικών προβλημάτων μειωνόταν κατά 30%.
Ωστόσο, η εργασία πέρα από αυτό το οκτάωρο μέσα στην εβδομάδα δεν φάνηκε να παρέχει κάποιο πρόσθετο ψυχολογικό όφελος. Το να δουλεύει π.χ. κάποιος 37 έως 40 ώρες την εβδομάδα, δεν του χαρίζει καλύτερη ψυχική υγεία από τις οκτώ ώρες την εβδομάδα.
Συνεπώς, σύμφωνα με τους ερευνητές, για να απολαύσει κάποιος τα ψυχικά οφέλη της αμειβόμενης δουλειάς, δεν χρειάζεται να εργάζεται περισσότερο από ένα οκτάωρο την εβδομάδα.
«Έχουμε οδηγίες σωστής δοσολογίας για τα πάντα, από τις βιταμίνες έως τις ώρες ύπνου, προκειμένου να νιώσουμε καλύτερα, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που θέσαμε το ίδιο ερώτημα όσον αφορά στην εργασία με αμοιβή» δήλωσε ο Μπέρτσελ. «Γνωρίζουμε ότι η ανεργία είναι συχνά επιβλαβής για την ψυχική υγεία των ανθρώπων. Τώρα πια έχουμε μια ιδέα για το πόση πληρωμένη εργασία απαιτείται, προκειμένου να πάρουμε τα ψυχοκοινωνικά οφέλη της απασχόλησης – και βλέπουμε ότι δεν χρειάζεται καθόλου πολλή δουλειά» πρόσθεσε.
