Οι σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις συνδέονται με μικρή έκπτωση στη γνωστική λειτουργία στις μεγαλύτερες ηλικίες που ισοδυναμεί με γήρανση του εγκεφάλου κατά σχεδόν πέντε μήνες, σύμφωνα με νέα αμερικάνικη έρευνα.
Τα δεδομένα της μελέτης, που δημοσιεύτηκαν στο British Medical Journal ανέδειξαν ότι αν και οι σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις σχετίζονταν με σχεδόν πεντάμηνη γήρανση του εγκεφάλου, ο εγκέφαλος εκείνων που δεν είχαν χειρουργηθεί αλλά είχαν κάνει εισαγωγή στο νοσοκομείο φάνηκε να γερνάει κατά 1,4 χρόνια, ενώ εκείνων που είχαν υποστεί εγκεφαλικό κατά 13 χρόνια.
Ο δρ. Ρόμπερτ Σάντερς, αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα αναισθησιολογίας του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον και βασικός συντάκτης της μελέτης, σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας εξηγεί ότι το ‘χτύπημα’ από τις χειρουργικές επεμβάσεις φαίνεται να είναι πολύ μικρό. Τονίζει επίσης ότι αν και ο κίνδυνος σοβαρής γνωστικής έκπτωσης ήταν διπλάσιος, φάνηκε να πλήττει ελάχιστους συμμετέχοντες.
«Παρ’όλα αυτά ακόμα και αυτή η μικρή δυνητική βλάβη θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στα οφέλη που μπορεί να έχει ένα χειρουργείο για την υγεία», λέει ο ίδιος.
Οι ερευνητές, προκειμένου να διερευνήσουν την έκταση της βλάβης που ενδέχεται να προκαλείται, χρησιμοποίησαν δεδομένα από μια προηγούμενη μελέτη, την Whitehall II, στην οποία συμμετείχαν 10.000 βρετανοί εργαζόμενοι σε δημόσιες υπηρεσίες το 1980, ηλικίας μεταξύ 35 και 55 ετών. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε τεστ γνωστικής αξιολόγησης, τα οποία επαναλήφθηκαν 4 φορές μέσα στα επόμενα 10 με 20 χρόνια.
Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε 7.532 συμμετέχοντες οι οποίοι είχαν υποβληθεί τουλάχιστον σε μια εξέταση γνωστικής αξιολόγησης. Από αυτούς οι 1.250 εισήχθησαν στο νοσοκομείο για σοβαρή χειρουργική επέμβαση (επέμβαση απαιτούσε παραμονή δυο νυχτών στο νοσοκομείο). Επίσης, οι 715 είχαν παραμείνει το ανάλογο διάστημα στο νοσοκομείο για ασθένειες οι οποίες δεν απατούσαν χειρουργείο.
Το 5,5% των συμμετεχόντων που είχαν υποβληθεί σε σοβαρή χειρουργική επέμβαση και το 12,7% εκείνων που είχαν κάνει εισαγωγή στο νοσοκομείο αλλά όχι χειρουργείο, παρουσίασαν πιο σοβαρή γνωστική έκπτωση. Το αντίστοιχο ποσοστό αυτών που δεν έκαναν εισαγωγή ήταν 2,5%.
Ο Σάντερς τονίζει ότι τα αίτια αυτής της σχέσης παραμένουν άγνωστα και παρότι πολλοί έχουν κατηγορήσει την αναισθησία, οι σύγχρονες μελέτες δεν επιβεβαιώνουν αυτή την υπόθεση.
Η Σάντρα Γουάιντράουμπ, κλινική καθηγήτρια και διευθύντρια του Κέντρο Μεσούλαμ για τη Γνωστική Νευρολογία και τη Νόσο Αλτσχάιμερ στη Σχολή Φέινμπεργκ του Βορειοδυτικού Πανεπιστημίου στο Σικάγο, θεωρεί ότι είναι τουλάχιστον θετικό ότι πρόκειται για μικρή γνωστική έκπτωση.
Η ίδια όμως υποστηρίζει ότι οι επιστήμονες θα πρέπει να ενημερώνουν πληρέστερα τους ασθενείς για τις πιθανές νοητικές βλάβες που μπορεί να έχει μια εγχείρηση, ώστε να μπορούν να επιλέξουν εάν τελικά θα ακολουθήσουν αυτή τη μέθοδο θεραπείας και τονίζει την ανάγκη οι πάσχοντες να υποβάλλονται σε τεστ γνωστικής αξιολόγησης και πριν από το χειρουργείο για να γνωρίζουν οι ασθενείς κατά πόσο κινδυνεύουν.
