Η άσκηση κάνει καλό και στον εγκέφαλο εκτός από την καρδιά. Μια μελέτη βρήκε ότι εμποδίζει την συρρίκνωση του εγκεφάλου με το πέρασμα της ηλικίας. Οι ακριβείς βιολογικοί μηχανισμοί για αυτό το αποτέλεσμα εξακολουθούν να είναι ένα μυστήριο.
Δραστηριότητες όπως ο περίπατος, η κηπουρική, η κολύμβηση και ο χορός προλαμβάνουν τη γήρανση του εγκεφάλου στους ηλικιωμένους, σύμφωνα με μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου Κολούμπια.
Προκειμένου να εξετάσουν τη σχέση μεταξύ της άσκησης και της γήρανσης του εγκεφάλου, οι ερευνητές μέτρησαν το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας ηλικιωμένων ανθρώπων και ανέλυσαν σε τι κατάσταση βρίσκεται ο εγκέφαλός τους, χρησιμοποιώντας μαγνητική τομογραφία.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως ο εγκέφαλος όσων συμμετείχαν στην ταν περισσότερο δραστήριοι, ήταν μεγαλύτερος σε σύγκριση με τον εγκέφαλο συνομηλίκων τους που δεν ήταν τόσο δραστήριοι, πράγμα που αποτελεί ένδειξη πως η φυσική δραστηριότητα ενδέχεται να συμβάλει στην πρόληψη της συρρίκνωσης του εγκεφάλου, είπε η Yian Gu, επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
Συνήθως η συρρίκνωση του εγκεφάλου αρχίζει να συμβαίνει γύρω στα 60 ή 70 έτη και προκαλεί επιβράδυνση της δυνατότητας επεξεργασίας και διανοητικών λειτουργιών.
«Τα αποτελέσματα (της έρευνάς μας) προσθέτουν μια ακόμη ένδειξη πως η εντονότερη φυσική δραστηριότητα συνδέεται με μεγαλύτερο μέγεθος εγκεφάλου στους ηλικιωμένους», επισήμανε η καθηγήτρια Yian Gu, αναφερόμενη στην έρευνα η οποία θα παρουσιαστεί τον Απρίλιο στην 72η ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας. «Επίσης ενισχύει τις υπάρχουσες ενδείξεις ότι το να κινείται κανείς περισσότερο κατά τη διάρκεια της ζωής του ενδέχεται να τον προστατεύει από τη συρρίκνωση του εγκεφάλου», πρόσθεσε.
Οι ερευνητές μέτρησαν το επίπεδο δραστηριότητας περισσότερων από 1.500 ανθρώπων με μέσο όρο ηλικίας τα 74 έτη με βάση τις θερμίδες που κατανάλωναν κάνοντας διάφορες δραστηριότητες σε διάστημα δύο εβδομάδων. Μέτρησαν επίσης τη συχνότητα, τη διάρκεια και την ένταση των δραστηριοτήτων όσων συμμετείχαν στη μελέτη.
Οι δραστηριότητες χωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες: έντονη (αεροβική άσκηση, τρέξιμο, χάντμπολ), μέτρια (ποδήλατο, κολύμβηση, αναρρίχηση, τένις) και ελαφριά (περπάτημα, χορός, κηπουρική, μπόουλινγκ, ιππασία). Στη συνέχεια οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες ανάλογα με το επίπεδο δραστηριότητας που είχαν.
Κρίνοντας από τις μετρήσεις που έγιναν με μαγνητική τομογραφία, οι ηλικιωμένοι που είχαν το υψηλότερο επίπεδο δραστηριότητας είχαν κατά 1,4% μεγαλύτερο εγκέφαλο από αυτούς που ήταν ανενεργοί. Η διαφορά αυτή ισοδυναμεί με επιβράδυνση της γήρανσης του εγκεφάλου κατά τέσσερα έτη.
Ωστόσο, οι ερευνητές εντόπισαν σχέση μεταξύ της φυσικής δραστηριότητας και του όγκου του εγκεφάλου, αλλά όχι αιτιώδη σχέση. Σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχουν μειονεκτήματα όταν κάνει κανείς δραστηριότητες σαν αυτές που αναφέρθηκαν. Αν ο μεγαλύτερος εγκέφαλος είναι συνέπεια της φυσικής δραστηριότητας, θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα βιολογικών διεργασιών όπως η ανάπτυξη νευρικού ιστού, τα αντιφλεγμονώδη πλεονεκτήματα που προσφέρουν η άσκηση και η ενίσχυση της πλαστικότητας των εγκεφαλικών συνάψεων, οι οποίες συνεισφέρουν στη μάθηση και ενισχύουν τη μνήμη, λέει η Gu. Πρόσφατη μελέτη της ίδιας ομάδας ερευνητών έδειξε πως η φυσική δραστηριότητα συνδέεται επίσης με μείωση του κινδύνου εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ.
