Διαβήτης: Πιο κοντά στο “τεχνητό πάγκρεας”

Σημαντική πρόοδος έχει σημειωθεί στον τομέα των αντλιών ινσουλίνης και των αισθητήρων γλυκόζης με αποτέλεσμα το όνειρο του ”τεχνητού παγκρέατος” πολλών γενεών ιατρών και διαβητικών να προβλέπεται ότι σύντομα μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Ένα “υβριδικό κλειστό σύστημα” που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ο πρόδρομος του “τεχνητού παγκρέατος” έχει κυκλοφορήσει πρόσφατα και στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη.

«Βρισκόμαστε ακριβώς μισό βήμα πριν το “τεχνητό πάγκρεας”, ανέφερε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αναπληρωτής καθηγητής Παθολογίας-Διαβητολογίας του ΑΠΘ, Τριαντάφυλλος Διδάγγελος. «Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο, κυκλοφορεί ένα σύστημα αντλιών ινσουλίνης και αισθητήρων γλυκόζης που κάποιες ώρες του εικοσιτετραώρου, συγκεκριμένα το βράδυ, ρυθμίζει αυτόματα το σάκχαρο, χωρίς καμία άλλη παρεμβολή εκ μέρους του ατόμου. Και μάλιστα κατά τη διάρκεια της ημέρας, αν το φαγητό δεν είναι τόσο πολύ σε ποσότητα, αν π.χ. έχουν καταναλωθεί κάτω από 80 γραμμάρια υδατάνθρακες, το σύστημα έχει τη δυνατότητα να το ρυθμίσει αυτό αυτόματα. Ουσιαστικά το σύστημα που κυκλοφορεί ρυθμίζει το σάκχαρο κατά τη διάρκεια της νύχτας και απομένει να μπορούν να ρυθμιστούν και τα γεύματα. Όσον αφορά τα γεύματα, θα πρέπει να υπολογίσει ο διαβητικός την τροφή του και να δώσει την κατάλληλη ποσότητα ινσουλίνης μόνος του. Αυτό είναι το υβριδικό κλειστό σύστημα που υπάρχει στην Ελλάδα. Στην Αμερική όμως ήδη κυκλοφορεί ένα τελείως κλειστό σύστημα που όλα αυτά τα κάνει αυτόματα. Δυστυχώς όμως είναι πάρα πολύ ακριβό και μάλλον δεν πρόκειται να έρθει στην Ελλάδα».

Όσον αφορά το υβριδικό κλειστό σύστημα που κυκλοφορεί στην Ελλάδα ο κ. Διδάγγελος ανέφερε ότι ενδείκνυται για όσους έχουν διαβήτη τύπου 1. Το κόστος του ανέρχεται γύρω στα 6.000 ευρώ και προς το παρόν δεν καλύπτεται το κόστος από τον ΕΟΠΥΥ.

Ινσουλίνη υπερταχείας δράσης για τους διαβητικούς τύπου 1

Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί πολλά νέα φάρμακα στη θεραπευτική αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη με συνέπεια η επιλογή του καταλληλότερου θεραπευτικού σχήματος να καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολη στην καθ’ ημέρα κλινική πράξη. Πρόκειται για τις κατηγορίες φαρμάκων GLP-1 ανάλογα και SGLT2.

«Στην Ελλάδα κυκλοφορούν 3-4 φάρμακα από κάθε μια από αυτές τις κατηγορίες. Το ένα είναι ενέσιμο και η καινοτομία του είναι ότι χορηγείται μία φορά την εβδομάδα. Το φάρμακο αυτό δεν είναι ινσουλίνη και δεν είναι για τους ινσουλινοεξαρτόμενους αλλά για όσους έχουν διαβήτη τύπου 2. Για όσους έχουν διαβήτη τύπου 1, οι οποίοι είναι ινσουλινοεξαρτόμενοι, υπάρχουν πάρα πολλοί τύπου ινσουλινών και μάλιστα πρόσφατα κυκλοφόρησε στην Ελλάδα και ένας νέος τύπους ινσουλίνης που είναι υπερταχείας δράσης» σημείωσε ο κ. Διδάγγελος.

Από νευροπαθητικό πόνο υποφέρει το 50% των διαβητικών

Η διαβητική νευροπάθεια και ειδικότερα ο νευροπαθητικός είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο μισός διαβητικός πληθυσμός. Όπως ανέφερε ο κ. Διδάγγελος, ο πόνος αυτός εντοπίζεται κυρίως στα πόδια και γίνεται βασανιστικός στη διάρκεια της νύχτας.

«Η νευροπάθεια προσβάλλει τους μισούς διαβητικούς. Ο νευροπαθητικός πόνος είναι μία πολύ δύσκολη κατάσταση. Ο πόνος αυτός εντοπίζεται κυρίως πόδια, είναι τα λεγόμενα “φλεγόμενα άκρα”. Ο διαβητικός νιώθει ότι τα πόδια του πετάνε φωτιές ή ότι τον τσιμπάνε βελόνες ή ότι περπατάνε μυρμήγκια στα πόδια του ή νιώθει τσιμπήματα. Αυτά γίνονται βασανιστικότατα κατά τη διάρκεια της νύχτας όταν πάει να κοιμηθεί. Οπότε πολλά άτομα από αυτά οδηγούνται σε αϋπνίες και σε κατάθλιψη και αυτό έχει συνέπειες και στη δουλειά τους, αφού δυσκολεύονται να ξυπνήσουν γιατί δεν κοιμήθηκαν καλά, ή δεν μπορούν να οδηγήσουν επειδή δεν κοιμήθηκαν καλά», εξήγησε ο ίδιος.

Δείτε επίσης