Οι επιστήμονες αναρωτιούνται εδώ και καιρό γιατί οι άνθρωποι κλαίνε και τι συμβαίνει στο σώμα τους όταν το κάνουν. Το κλάμα είναι μέρος της ζωή μας όταν είμαστε παιδιά. Καθώς μεγαλώνουμε κλαίμε όλο και λιγότερο.
Μερικοί λένε ότι το κλάμα μπορεί να αποβάλλει χημικές ουσίες που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια συναισθημάτων δυσφορίας ή ότι προκαλεί χημικές αλλαγές στο σώμα που μειώνουν το άγχος και αυξάνουν τα θετικά συναισθήματα. Αλλά δεν γνωρίζουμε πραγματικά πολλά για το κλάμα.
Η πιο διαδεδομένη ιδέα είναι ότι κλαίμε γιατί είναι χρήσιμο με κάποιο τρόπο. Αλλά η έρευνα γι’ αυτό είναι μικτή, με το κλάμα να προσφέρει μερικές φορές βελτίωση στη διάθεσή μας και άλλες φορές επιδείνωση.
Κάποιοι πιστεύουν ότι το κλάμα μπορεί να είναι μια μορφή αυτοσηματοδότησης, που σημαίνει ότι είναι ένας συναγερμός που μας δίνει να καταλάβουμε πως κάτι πάει στραβά, αναγκάζοντάς μας να εμπλακούμε σε συμπεριφορές που μας βοηθούν.
Άλλοι πιστεύουν ότι το κλάμα είναι περισσότερο χρήσιμο ως κοινωνικό φαινόμενο, ένα μήνυμα προς τους άλλους ότι κάτι γίνεται λάθος και ότι ίσως χρειάζεται βοήθεια.
Τα πειράματα των επιστημόνων δείχνουν ότι τα πρόσωπα που κλαίνε προκαλούν θλίψη στον παρατηρητή και διάθεση για συναισθηματική υποστήριξη. Αλλά προτού κλάψετε μπροστά στους άλλους για υποστήριξη, θυμηθείτε ότι άλλες μελέτες δείχνουν πως κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα ντροπής και αμηχανίας. Επίσης το κλάμα είναι μειώνει την ερωτική διάθεση των άλλων.
Κάποιες μελέτες εξέτασαν αν το κλάμα μειώνει ή παρεμποδίζει τα επίπεδα της ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης, και αν προσφέρει κάποιο άλλο φυσικό όφελος. Όμως δεν βρέθηκε ότι έχει επίδραση στα επίπεδα άγχους. Ούτε είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι που κλαίνε αντέχουν περισσότερο τον πόνο.
Είναι επίσης άγνωστο γιατί οι γυναίκες κλαίνε περισσότερο. Σύμφωνα με κάποιες στατιστικές, κατά κατά μέσο όρο, οι γυναίκες κλαίνε 2-3 φορές το μήνα ενώ οι άνδρες πιο σπάνια. Αυτή η διαφορά στα δύο φύλα εμφανίζεται μετά την ηλικία των 11 ετών. Δεν αναφέρεται συχνά αλλά η αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους μπορεί να μην ήταν στο παρελθόν μια πολύ ρομαντική ιστορία. Ενδέχεται η γυναίκα να υπέστη για ένα μεγάλο διάστημα της ανθρώπινης ιστορίας μια ισχυρή πίεση από τον άνδρα και το κλάμα ίσως να ήταν ένας τρόπος προστασίας και μηχανισμός επιβίωσης.
Δεν ισχύει όμως πάντα ότι η γυναίκα κλαίει περισσότερο από τον άνδρα. Ορισμένες μελέτες αναφέρουν ότι οι άνδρες κλαίνε πιο συχνά όταν πρόκειται για θάνατο ή χωρισμό.
