Ο αυτισμός προκύπτει από έναν συνδυασμό γενετικής προδιάθεσης και ορισμένων περιβαλλοντικών μεταβλητών. Διάφορα γονίδια έχουν σχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης αυτισμού, ενώ μεγαλώνει η λίστα των ύποπτων περιβαλλοντικών παραγόντων μεταξύ των οποίων μπορεί είναι ορισμένα χημικά της διατροφής και ορισμένα φάρμακα.
Τώρα μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Pediatrics βρήκε ότι οι υποψήφιες μητέρες που πήραν συγκεκριμένα φάρμακα για το άσθμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνουν κατά ένα τρίτο τον κίνδυνο να εμφανιστεί αυτισμός στο παιδί.
Eρευνητές του Πανεπιστημίου Ντρέξελ στη Φιλαδέλφεια βρήκαν ότι λήψη φαρμάκων που ονομάζονται β-ανταγωνιστές από τη μέλλουσα μητέρα εκθέτει το παιδί σε αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσει αργότερα άσθμα.
Οι βήτα ανταγωνιστές είναι μια κατηγορία φαρμάκων που ελέγχουν το άσθμα και περιλαμβάνουν την αλβουτερόλη, τη σαλμετερόλη και την φορμοτερόλη.
Β-ανταγωνιστές και κίνδυνος αυτισμού
Η Νικόλ Γκιντάγια και οι συνεργάτες της μελέτησαν στοιχεία από το εθνικό αρχείο της Δανίας που περιελάμβανε 5.200 παιδιά τα οποία είχαν διαγνωστεί με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού και έκαναν σύγκριση με 52.000 παιδιά τα οποία δεν είχαν αυτισμό.
Το 4% των παιδιών με αυτισμό είχε εκτεθεί σε β-ανταγωνιστές, έναντι 3% της ομάδας ελέγχου. Όταν οι ερευνητές εξέτασαν διάφορους παράγοντες, διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που είχαν εκτεθεί σε β-ανταγωνιστές ως έμβρυα, μέσω της μητέρας τους, είχαν 30% μεγαλύτερη πιθανότητα να εκδηλώσουν αυτισμό.
Οι ερευνητές υποθέτουν ότι οι β-ανταγωνιστές επηρεάζουν την ανάπτυξη του εμβρυϊκού εγκεφάλου με τρόπο που αυξάνει τον κίνδυνο αυτισμού. Η άποψη αυτή βασίζεται σε πειράματα σε που έγιναν σε αρουραίους και έδειξαν ότι επηρεάζεται η ανάπτυξη των νευρικών κυττάρων.
Πάντως, η έρευνα αποκαλύπτει μια στατιστική συσχέτιση και όχι μια σχέση αιτίας – αποτελέσματος. Ωστόσο κλινικές μελέτες που μπορούν να αποδείξουν τη σχέση αιτίας-αποτελέσματος σε αρνητικές περιπτώσεις είναι ανήθικες στους ανθρώπους διότι προϋποθέτουν την πρόκληση ζημιάς από την υπεύθυνη ουσία.
Οι γυναίκες με άσθμα θεωρείται μέχρι σήμερα ότι πρέπει να ακολουθούν θεραπεία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης διότι το μη ελεγχόμενο άσθμα κατά την κύηση σχετίζεται με επιπλοκές, όπως είναι πρόωρος τοκετός, το χαμηλό σωματικό βάρος γέννησης και η εισαγωγή του μωρού σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Ο πρόωρος τοκετός και το χαμηλό σωματικό βάρος γέννησης επίσης σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης αυτισμού.
