Οι πρόγονοί μας (homo sapiens) καθώς και οι Νεάντερταλ, ήταν κατά πάσα πιθανότητα πολύ πιο σεξουαλικά «δραστήριοι» σε σχέση με τους σημερινούς ανθρώπους, έχοντας μια πληθώρα ερωτικών συντρόφων, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις από βρετανούς επιστήμονες, οι οποίοι βασίστηκαν στ
η συγκριτική μελέτη του μήκους των δακτύλων των απολιθωμάτων, καθώς αυτό θεωρείται ενδεικτικό για το επίπεδο των ανδρικών ορμονών, ιδίως της τεστοστερόνης.
Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, υπό την Έμα Νέλσον της σχολής αρχαιολογίας, που δημοσίευσαν τη σχετική εργασία στο περιοδικό βιολογίας “Proceedings of Royal Society B” της Βασιλικής Εταιρίας επιστημών της Βρετανίας, συμπέραναν ότι οι Νεάντερταλ και οι πρόγονοι του σύγχρονου ανθρώπου εμφανίζουν ενδείξεις σεξουαλικής…ακολασίας, τουλάχιστον στο βαθμό που μπορεί κανείς να πιστέψει τη «γλώσσα» των δακτύλων.
Οι ίδιοι ερευνητές είχαν δείξει στο παρελθόν ότι η αναλογία του μήκους του δεύτερου και του τρίτου δάχτυλου στα χέρια των πιθήκων αποτελεί ένδειξη για το βαθμό της σεξουαλικής διάθεσής τους. Τώρα, οι βρετανοί επιστήμονες ισχυρίζονται ότι η αναλογία ανάμεσα στο δείχτη και στον παράμεσο στο χέρι ενός ανθρώπου (η οποία καθορίζεται από το επίπεδο των ανδρικών ορμονών στην μήτρα της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη) δείχνει το βαθμό της κατοπινής σεξουαλικότητας. Τα μεγάλα επίπεδα ανδρογόνων (στα οποία περιλαμβάνεται η τεστοστερόνη) οδηγούν σε σχετικά κοντό δείχτη και σε μακρύ παράμεσο, ενώ αντίθετα τα χαμηλά ανδρογόνα αυξάνουν το μήκος του δείκτη και μικραίνουν τον παράμεσο.
Επειδή το επίπεδο των ανδρικών ορμονών συνδέεται με χαρακτηριστικά όπως η επιθετικότητα και η ανταγωνιστικότητα, οι ερευνητές πιστεύουν ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αναλογία των δακτύλων για να εξάγουν συμπεράσματα, ακόμα και σε βάθος χρόνου στο παρελθόν, σχετικά με τη σεξουαλικότητα των ανθρώπων. «Πιστεύεται ότι τα προγεννητικά ανδρογόνα επηρεάζουν τα γονίδια που είναι υπεύθυνα για την ανάπτυξη των δακτύλων των χεριών και των ποδιών και του αναπαραγωγικού συστήματος», δήλωσε η Νέλσον. Μετρώντας έτσι τα μήκη δακτύλων από απολιθώματα, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι της Λίθινης εποχής ήσαν πολύ πιο «άτακτοι» σε σχέση με τους σημερινούς ανθρώπους .
Με βάση τις εκτιμήσεις τους, ο Αυστραλοπίθηκος, που έζησε πριν από τρία έως τέσσερα εκατομμύρια χρόνια, ήταν μονογαμικός (επειδή είχε μεγάλη αναλογία δείχτη προς παράμεσο), ενώ αντίθετα ο ανθρωπίδης Αρδιπίθηκος, που έζησε πριν από 4,4 εκατ. χρόνια, είχε μικρή αναλογία δακτύλων, συνεπώς υποτίθεται πως ήταν…ερωτιάρης. Εξάλλου, τόσο οι Νεάντερταλ (που εξαφανίστηκαν πριν από 28.000 χρόνια περίπου), όσο και οι πρώτοι σύγχρονοι άνθρωποι (homo sapiens), πριν από 90.000 χρόνια, σύμφωνα με τις αναλογίες των δακτύλων τους, όπως είπε η Νέλσον, «φαίνεται να ήσαν πιο ερωτύλοι από τους περισσότερους σημερινούς ανθρώπινους πληθυσμούς». Πρόσθεσε πάντως πως χρειάζονται και άλλες έρευνες, σε άλλα πεδία, για να επιβεβαιώσουν αυτή την εκτίμηση.
