Μεταβολικό σύνδρομο: Ο κίνδυνος σχετίζεται με το υψόμετρο

Σε όσο μεγαλύτερο υψόμετρο ζει κανείς, τόσο μικρότερο κίνδυνο έχει να παρουσιάσει μεταβολικό σύνδρομο, γράφουν Ισπανοί επιστήμονες σε μελέτη που δημοσίευσαν στο περιοδικό Frontiers in Physiology, κάτι που αποδίδουν στο αραιότερο οξυγόνο.

Το μεταβολικό σύνδρομο θεωρείται σημαντικός παράγοντας κινδύνου για καρδιοπάθεια και ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο χωρίς να παραβλέπεται και ο κίνδυνος για διαβήτη. Ως μεταβολικό σύνδρομο ορίζεται η συνύπαρξη ορισμένων καταστάσεων όπως είναι η υψηλή αρτηριακή πίεση, η χαμηλή καλή χοληστερίνη, το υψηλό σάκχαρο και η αυξημένη περίμετρος μέσης. Τα χαρακτηριστικά αυτά ουσιαστικά εντοπίζουν μια κατάσταση που ονομάζεται αντίσταση στην ινσουλίνη.

Τυπικά, το μεταβολικό σύνδρομο υπάρχει όταν παρατηρούνται τρία από τα εξής πέντε χαρακτηριστικά:

  1. Πάνω από 102 εκατοστά περίμετρος μέσης στους άνδρες και πάνω από 88 εκατοστά στις γυναίκες
  2. Τριγλυκερίδια πάνω από 150 mg/dl
  3. ΗDL (καλή χοληστερίνη) κάτω από 40 mg/dl στους άνδρες και κάτω από 50 mg/dl στις γυναίκες
  4. Γλυκόζη μεταξύ 110-126 mg/dl (προδιαβητικό στάδιο)
  5. Αρτηριακή πίεση του αίματος πάνω από 130/80 mm Hg.

Έχει ενδιαφέρον ότι η υψηλή κακή χοληστερίνη δεν περιλαμβάνεται στα χαρακτηριστικά, ενώ περιλαμβάνονται τα τριγλυκερίδια.

Υψόμετρο και υγεία

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ναβάρα με επικεφαλής την Amaya Lopez-Pascual, βρήκαν μεταξύ 6.080 σχετικά νεαρών Ισπανών, αποφοίτων του Πανεπιστημίου, πως όσοι ζούσαν σε υψόμετρο 457- 2.297 μέτρων, είχαν μικρότερο κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου σε σχέση με όσους ζούσαν σε υψόμετρο έως 121 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας.

Η μελέτη παρακολούθησε τους συμμετέχοντες για 6-8 χρόνια, μια περίοδο κατά την οποία 462 άτομα εμφάνισαν μεταβολικό σύνδρομο.

Κατά μέσο όρο, αυτοί που ζούσαν σε υψόμετρο 122–456 μέτρα είχαν 7-10% μικρότερο κίνδυνο σε σχέση με αυτούς που ζούσαν σε μηδέν υψόμετρο ενώ αυτοί που ζούσαν στα 457–2.297 μέτρα είχαν 23-25% μικρότερο κίνδυνο.

Σε προηγούμενη μελέτη της ίδιας ερευνητικής ομάδας, το συμπέρασμα ήταν πως το πιο αραιό οξυγόνο, που παρατηρείται καθώς αυξάνεται το υψόμετρο, βοηθά στην καλύτερη λειτουργία της καρδιάς και των πνευμόνων, στην απώλεια βάρους και στην εν γένει λειτουργία του μεταβολισμού (μειωμένη αντίσταση στην ινσουλίνη).

Η υψηλότερη συγκέντρωση του οξυγόνου (Ο2) που μπορεί να βρεθεί στη Γη αντιστοιχεί στο επίπεδο της θάλασσας (21%). Σε αυτό το επίπεδο, η μερική πίεση του οξυγόνου (pO2) είναι περίπου 160 mmHg. Ανά 300 μέτρα υψομέτρου, η μερική πίεση του Ο2 μειώνεται κατά 1%.

Αυτό το χαρακτηριστικό του υψομέτρου, το αραιότερο οξυγόνο, συνδέουν οι ερευνητές με τον χαμηλότερο κίνδυνο για μεταβολικό σύνδρομο, ωστόσο δεν αποκλείουν να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες.

Πηγή: Living at a Geographically Higher Elevation Is Associated with Lower Risk of Metabolic Syndrome.

Δείτε επίσης