175 επικίνδυνα χημικά στις συσκευασίες τροφίμων

xhmika syskeuasiesΣύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε από ελβετική μη κυβερνητική οργάνωση στο επιστημονικό περιοδικό «Food Additives and Contaminants: Part A», 175 χημικά, τα οποία είναι γνωστό ότι είναι επιβλαβή για την υγεία, χρησιμοποιούνται στις συσκευασίες τροφίμων τόσο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσο και τις ΗΠΑ.

Οπως αναφέρεται στη μελέτη, η χρήση πολλών από αυτές τις ουσίες, οι οποίες συνδέονται με καρκίνους, ορμονικές διαταραχές ή υπογονιμότητα, έχει ήδη περιοριστεί ή πρόκειται να απαγορευθεί από τις αρμόδιες Αρχές σε άλλα προϊόντα, λόγω όμως κενών στη νομοθεσία οι συσκευασίες τροφίμων μένουν εκτός των σχετικών ρυθμίσεων.

Οι ερευνητές από το Φόρουμ για τις Συσκευασίες Τροφίμων (Food Packaging Forum), μη κυβερνητική οργάνωση της Ελβετίας, συνέκριναν δύο λίστες επικίνδυνων χημικών ουσιών, τη Substitute it now (γνωστή ως Sin), και την Endocrine Disruptor Exchange  για τους ορμονικούς διαταράκτες, γνωστή ως TEDX),  με τρεις επίσημους καταλόγους των ουσιών που επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται στην παρασκευή των συσκευασιών τροφίμων (τον κατάλογο ESCO της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων που αφορά τις μη πλαστικές συσκευασίες τροφίμων, τον κατάλογο του ευρωπαϊκού κανονισμού ο οποίος αφορά τα χημικά που επιτρέπονται στις πλαστικές συσκευασίες τροφίμων και τη λεγόμενη λίστα Pew για τα πρόσθετα των Ηνωμένων Πολιτειών).

Οπως διαπίστωσαν, 175 χημικά που περιλαμβάνονται στις λίστες Sin και TEDX (όπως φθαλάτες, βενζοφαινόνες και οργανοκασσιτερικές ενώσεις) εντοπίζονται τουλάχιστον σε έναν ή και σε όλους τους επίσημους καταλόγους των ουσιών που επιτρέπονται στην κατασκευή συσκευασιών τροφίμων.

Κενό στη νομοθεσία

Στη μελέτη, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι «…χημικά με υψηλές τοξικές ιδιότητες μπορούν να χρησιμοποιούνται νόμιμα στην παρασκευή υλικών που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα, αλλά απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται σε άλλα καταναλωτικά προϊόντα όπως οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τα υφάσματα και οι βαφές, παρά το γεγονός ότι η έκθεση μέσω των υλικών που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα μπορεί να έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία».

Η επικεφαλής της ομάδας Τζέιν Μούνκε τόνισε ότι ρόλος της συγκεκριμένης μελέτης δεν είναι να αναλύσει τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να αποφευχθούν τα νομοθετικά κενά, αλλά να αναδείξει το ζήτημα.

«Εμείς μπορούμε να επισημάνουμε πού βρίσκονται τα προβλήματα, όμως οι νομοθέτες είναι εκείνοι που πρέπει να σχεδιάσουν τα κατάλληλα μέτρα» δήλωσε.

Πρόσθεσε ωστόσο ότι η ίδια και η ομάδα της θα πρότειναν ως ένα αρχικό μέτρο τον έλεγχο των προς έγκριση ουσιών, ώστε να αποκλείεται ότι περιέχουν ορμονικούς διαταράκτες.

Οσον αφορά τις ουσίες που έχουν ήδη λάβει έγκριση, αναγνώρισε ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι δύσκολη. Για τον λόγο αυτόν τόσο η ίδια όσο και οι άλλοι συγγραφείς της μελέτης συστήνουν στους παρασκευαστές να αποφεύγουν από μόνοι τους να χρησιμοποιούν επικίνδυνες ουσίες στα προϊόντα τους έως ότου υπάρξει η νομοθετική εναρμόνιση.

Δείτε επίσης