Αρκετοί άνθρωποι πάσχουν από ψωρίαση (στη φωτό η γνωστή ηθοποιός Κάμερον Ντιάζ). Στους παχύσαρκους, η δίαιτα μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση.
Όσοι έχουν ψωρίαση φαίνεται πως έχουν και υψηλότερα επίπεδα λεπτίνης (της ορμόνης που παράγεται από τα λιποκύτταρα και σκοπό έχει που διατηρεί τον άνθρωπο λεπτό) σύμφωνα με μια έρευνα από την Ταϊβάν. Η έρευνα περιέλαβε 77 ασθενείς με ψωρίαση, ενώ η ομάδα σύγκρισης περιλάμβανε 81 ανθρώπους χωρίς τη νόσο. Οι ερευνητές συνέλεξαν πληροφορίες για την υγεία των συμμετεχόντων και ανέλυσαν δείγματα αίματος για επίπεδα λεπτίνης. Οι παχύσαρκοι έχουν κανονικά ή υψηλά επίπεδα λεπτίνης αλλά αυτό δεν τους βοηθά να ελέγχουν το βάρος ίσως διότι στην περίπτωσή τους η ορμόνη έχει χάσει τη δράση της.
Σύμφωνα με τη μελέτη, ασθενείς με ψωρίαση είχαν περισσότερες πιθανότητες σε σχέση με τους ανθρώπους της ομάδας ελέγχου να εμφανίζουν παχυσαρκία, να έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση και αυξημένα επίπεδα σακχάρου ή διαβήτη. Υψηλά επίπεδα λεπτίνης ανακαλύφτηκαν σε μεγαλύτερο ποσοστό σε γυναίκες και εθελόντριες που ήταν παχύσαρκες, είχαν υψηλή αρτηριακή πίεση, μεταβολικό σύνδρομο ή ψωρίαση.
Αφού οι ερευνητές έλαβαν υπόψη παράγοντες όπως το φύλο, τον Δείκτης Μάζας Σώματος και τους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά, κατέληξαν ότι η ψωρίαση σχετίζεται με υψηλά επίπεδα λεπτίνης. Ανακάλυψαν επιπλέον, ότι τα υψηλά επίπεδα λεπτίνης σε ασθενείς με ψωρίαση σχετίζονταν με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης μεταβολικού συνδρόμου, εύρημα που συνδέει τη χρόνια φλεγμονή της ψωρίασης με μεταβολικές διαταραχές.
Τα υψηλά επίπεδα λεπτίνης σε ανθρώπους με ψωρίαση, μπορεί ενδεχομένως να μην προέρχονται μόνο από λιπώδη ιστό αλλά και από φλεγμονή, δήλωσε ο Dr. Yi-Ju Chen, του Γενικού Νοσοκομείου Taichung Veterans και του Πανεπιστημίου National Chung Hsing.
Η απώλεια βάρους έχει αναφερθεί πως μειώνει τα επίπεδα λεπτίνης (μερικοί πασύσαρκοι παράγουν περισσότεροι λεπτίνη ίσως επειδή το σώμα τους προσπαθεί να ελέγξει το βάρος, αλλά χωρίς επιτυχία αφού η ορμόνη στη περίπτωσή τους έχει χάσει τη δράση της) και βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, ενώ μπορεί ενδεχομένως να περιορίσει την πιθανότητα ανάπτυξης μεταβολικού συνδρόμου και καρδιαγγειακής νόσου. Ενδεχομένως λοιπόν η απώλεια κιλών μπορεί να αποτελέσει μέρος της γενικής αγωγής κατά της ψωρίασης, ειδικά σε ασθενείς με παχυσαρκία.
