Ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός (Respiratory Syncytial Virus ή RSV) προκαλεί συχνά λοίμωξη του αναπνευστικού σε παιδιά ηλικίας κάτω των 4 ετών. Οι ενήλικες μπορεί επίσης να προσβληθούν. Ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός μπορεί να προσβάλει την ανώτερη ή την κατώτερη αναπνευστική οδό.
Η λοίμωση προκαλείται από τον ιό που εισέρχεται στον οργανισμό μέσω των ματιών, της μύτης ή του στόματος και εξαπλώνεται εύκολα. Εάν εισπνεύσετε μολυσματικές αναπνευστικές εκκρίσεις, όπως αυτές που προέρχονται από βήχα ή φτέρνισμα, ή αγγίξετε αντικείμενα που έχουν μολυνθεί από στοματικά ή ρινικά εκκρίματα και στη συνέχεια ακουμπήσετε το στόμα, τη μύτη ή τα μάτι σας, είναι πιθανό να κολλήσετε τον ιό.
Σημεία και συμπτώματα
- Συριγμός.
- Βουλωμένη μύτη ή καταρροή.
- Χαμηλός πυρετός.
- Γρήγορη ή κοπιώδης αναπνοή.
- Μελανιασμένο δέρμα.
Το ζενίθ της εποχής, για να προσβληθείτε από τον ιό, ξεκινά γενικά το φθινόπωρο και τελειώνει την άνοιξη.
Διάγνωση
Ο παιδίατρος μπορεί να υποπτευθεί λοίμωξη από αναπνευστικό συγκυτιακό ιό βασιζόμενος στην κλινική εξέταση κατά την οποία μπορεί να ακροαστεί τους πνεύμονες του παιδιού σας με το στηθοσκόπιο, για να ελέγξει για συριγμό ή άλλους αφύσικους ήχους. Ο γιατρός μπορεί επίσης να ζητήσει αιματολογικές εξετάσεις, για να ελέγξει τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων ή να αναζητήσει τυχόν παρουσία ιών, βακτηρίων ή άλλων οργανισμών, καθώς και ακτινολογική εξέταση, για να αποκλείσει την πνευμονία ή άλλες ασθένειες. Μπορεί να συλλέξει ρινικές εκκρίσεις για περαιτέρω ανάλυση εισάγοντας ένα στυλεό στη μύτη.
Πόσο σοβαρή είναι η λοίμωξη από αναπνευστικό συγκυτιακό ιό; Στους ενήλικες και στους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους αλλά και στα υγιή παιδιά η λοίμωξη μιμείται συνήθως το κοινό κρυολόγημα. Τα συμπτώματα βελτιώνονται συνήθως σε 7 με 10 ημέρες.
Σε ορισμένα βρέφη, σε παιδιά με υποκείμενες νόσους, όπως συγγενείς καρδιοπάθειες ή πνευμονοπάθειες, ή σε μωρά που έχουν γεννηθεί πρόωρα η λοίμωξη μπορεί να είναι σοβαρότερη, να απειλήσει ακόμα και τη ζωή και να χρειαστεί νοσοκομειακή περίθαλψη.
Από τα βρέφη και τα νήπια που προσβάλλονται για πρώτη φορά το 25% με 40% εκδηλώνει επίσης συμπτώματα πνευμονίας και βρογχιολίτιδας. Η λοίμωξη του μέσου αφτιού (μέση ωτίτιδα) είναι μία ακόμα επιπλοκή.
Θεραπεία
Επειδή ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός προκαλεί ιογενή λοίμωξη, τα αντιβιοτικά δεν είναι αποτελεσματικά, εκτός κι αν συνυπάρχει κάποια βακτηριακή νόσος, όπως μία εσωτερική λοίμωξη του αφτιού ή πνευμονία.
Σε περιπτώσεις λοίμωξης βαριάς μορφής τα βρέφη και τα παιδιά μπορεί να χρειαστούν νοσοκομειακή περίθαλψη, ώστε να τους χορηγηθεί οξυγόνο, έτσι ώστε να φτάνει αρκετό οξυγόνο στο αίμα, υγρά ενδοφλεβίως για την αποφυγή αφυδάτωσης και μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί αναπνευστήρας για την υποστήριξη της αναπνοής.
Φάρμακα. Φάρμακα που χορηγούνται χωρίς συνταγή γιατρού, όπως η παρακεταμόλη (Depon κ.ά) μπορεί να μειώσουν τα συμπτώματα. Σε σοβαρές περιπτώσεις ο γιατρός μπορεί να σας χορηγήσει βρογχοδιασταλτικά ή ριμπαβιρίνη (Rebetole), ένα αντιιικό φάρμακο που εισπνέεται μέσα από υδρατμούς, ψεκαστήρα ή μία μάσκα προσώπου. Η αποτελεσματικότητα του βρογχοδιασταλτικού και της ριμπαβιρίνης είναι αβέβαιη.
Ατομική φροντίδα. Για να διευκολύνετε την αναπνοή, χρησιμοποιήστε ένα δροσερό υγραντήρα ή ψεκαστήρα, για να υγράνετε τον αέρα. Βεβαιωθείτε για την καθαριότητα του υγραντήρα για την αποφυγή ανάπτυξης βακτηριδίων και μούχλας. Η καθιστή θέση κάνει την αναπνοή ευκολότερη. Προσφέρετε στον ασθενή να πίνει πολλά υγρά και ζεστά ροφήματα, όπως η σούπα. Ρινικές σταγόνες φυσιολογικού ορού που πωλούνται χωρίς ιατρική συνταγή μπορεί να ανακουφίσουν από τη συμφόρηση.
Πρόληψη
Δεν υπάρχει εμβόλιο για τη νόσο, αλλά η ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη κατά του αναπνευστικού συγκυτιακού ιού (Respigam) και η παλιβιζουμάμπη μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο για νοσηλεία και τη σοβαρότητα της νόσου. Μπορούν να χορηγούνται μία φορά το μήνα σε άτομα υψηλού κινδύνου για περίπου 5 μήνες την εποχή της έξαρσης.
