Τα άτομα που έχουν λίπος στο συκώτι μπορούν να βελτιώσουν την κατάστασή τους ακόμα και με λίγη άσκηση, λένε ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ υπό την καθοδήγηση του Νέιθαν Τζόνσον, λέκτορα Επιστήμης της Άσκησης. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Hepatology.
Δεν είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται ότι το λιπαρό συκώτι καταπολεμάται με την άσκηση αλλά έως τώρα δεν ήταν γνωστό ότι ακόμα και μια χαλαρή γυμναστική έχει θετική επίδραση.
Το συμπέρασμα αυτό προέρχεται από μια μελέτη που εξέτασε τις επιδράσεις διαφόρων έντασης προγραμμάτων γυμναστικής στην μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (ή NAFLD) όπως λέγεται επιστημονικά το λιπαρό συκώτι που δεν οφείλεται στην κατανάλωση αλκοόλ αλλά στη διατροφή και την παχυσαρκία.
Μιλάμε για λιπαρό συκώτι όταν το λίπος αποτελεί πάνω από το 10% του βάρους του συκωτιού – τα τρυγλυκερίδια είναι αυξημένα μέσα στα ηπατικά κύτταρα.
Το λιπαρό συκώτι συνδέεται με την παχυσαρκία και γίνεται όλο και πιο συχνό. Υπολογίζεται ότι το 25% στις αναπτυγμένες οικονομίες μπορεί να έχουν λίπος στο συκώτι τους. Η συχνότητα είναι αυξημένη στους υπέρβαρους και παχύσαρκους ανθρώπους (προσβάλλει έως το 75% εξ αυτών), καθώς και στους διαβητικούς τύπου 2. Ωστόσο και άτομα που δεν είναι παχύσαρκα μπορεί να έχουν κάποια ποσότητα λίπους στο συκώτι, κάτι που συνήθως ανακαλύπτεται τυχαία με υπερηχογράφημα.
Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα αλλά μερικά άτομα αναπτύσσουν φλεγμονή στο συκώτι (στεατοηπατίτιδα) η οποία μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση του ήπατος.
Προς το παρόν δεν υπάρχουν φάρμακα για το λιπαρό συκώτι που οφείλεται στην διατροφή και την αύξηση του βάρους, έτσι η σύσταση είναι το αδυνάτισμα. Πάντως, η δίαιτα δεν πρέπει να επιφέρει μια απότομη μείωση του βάρους γιατί αυτό μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα.
Προηγούμενες μελέτες έχουν βρει πως όταν η δίαιτα συνδυάζεται με την αεροβική γυμναστική μπορεί να μειώσει περισσότερο την ποσότητα του σπλαγχνικού λίπους. Δεν είχε όμως διευκρινιστεί πόσο έντονη πρέπει να είναι η άσκηση.
Όφελος από την άσκηση
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 48 υπέρβαρους ή παχύσαρκους εθελοντές, οι οποίοι αρχικά δεν ασκούνταν.
Χώρισαν τους εθελοντές τους σε τέσσερις ομάδες, οι τρεις εκ των οποίων ακολουθούσαν προγράμματα αεροβικής γυμναστικής διαφορετικής έντασης ενώ η τέταρτη διατήρησε τον καθιστικό τρόπο ζωής.
Στην αρχή και στο τέλος της μελέτης οι εθελοντές έκαναν εξετάσεις και καταγράφηκε η εναπόθεση λίπους στο συκώτι τους.
Μετά από οκτώ εβδομάδες, όσοι γυμνάζονταν είχαν μείωση κατά 18-29% του λίπους στο συκώτι, ανάλογα με την ένταση της άσκησης.
Οι μειώσεις αυτές δεν περιορίζονταν στο ηπατικό λίπος, αλλά επεκτείνονταν σε ολόκληρο το σπλαγχνικό λίπος, το οποίο επίσης βλάπτει την υγεία. Οι μειώσεις παρατηρήθηκαν ακόμα και σε εκείνους που έχασαν λίγο βάρος με την άσκηση.
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι κάθε είδος άσκησης, ανεξάρτητα από την ένταση και το πόσες επαναλήψεις γίνονται, μπορεί να συμβάλλει στην μείωση του λίπους στο συκώτι, ακόμα και αν δεν οδηγήσει σε σημαντική απώλεια βάρους.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι το ιδανικό είναι να συνδυάζεται η γυμναστική με μία δίαιτα που θα επιφέρει απώλεια κιλών με ασφάλεια.
