Όσοι ακολουθούν μια χορτοφαγική δίαιτα χωρίς να περιορίζουν τις θερμίδες, όχι μόνο χάνουν βάρος πιο αποτελεσματικά από εκείνους που ακολουθούν συμβατικές δίαιτες χαμηλών θερμίδων, αλλά βελτιώνουν και τον μεταβολισμό τους μειώνοντας το μυϊκό λίπος, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of the American College of Nutrition το 2017.
Η απώλεια μυϊκού λίπους βελτιώνει τον μεταβολισμό της γλυκόζης και των λιπιδίων, επομένως αυτό το εύρημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό για άτομα με μεταβολικό σύνδρομο και διαβήτη τύπου 2, είπε η επικεφαλής συγγραφέας, Δρ. Hana Kahleova.
Εβδομήντα τέσσερα άτομα με διαβήτη τύπου 2 χωρίστηκαν τυχαία σε άτομα που ακολούθησαν είτε μια χορτοφαγική δίαιτα είτε μια συμβατική αντιδιαβητική δίαιτα.
Η χορτοφαγική διατροφή (»60% της ενέργειας από υδατάνθρακες, 15% πρωτεΐνη και 25% λίπος) αποτελούνταν από λαχανικά, δημητριακά, όσπρια, φρούτα και ξηρούς καρπούς. Τα ζωικά προϊόντα περιορίζονταν στο πολύ μία μερίδα γιαούρτι χαμηλών λιπαρών την ημέρα. Η συμβατική διαβητική δίαιτα χορηγήθηκε σύμφωνα με τις διατροφικές οδηγίες της Ομάδας Μελέτης Διαβήτη και Διατροφής
της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη. Περιείχε 50% της ενέργειας από υδατάνθρακες,
20% πρωτεΐνη, λιγότερο από 30% λίπος (7% κορεσμένα λιπαρά, λιγότερο από 200 mg/ημέρα χοληστερόλης/ημέρα). Και οι δύο δίαιτες ήταν μειωμένες κατά 500 θερμίδες την ημέρα σε σύγκριση με μια ισοθερμιδική πρόσληψη για κάθε άτομο.
Ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να μην αλλάξουν τις συνήθειες άσκησής τους κατά τη διάρκεια των πρώτων 12 εβδομάδων. Στη συνέχεια (εβδομάδες 13-24) τους συνταγογραφήθηκε ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα άσκησης βασισμένο στο ιστορικό σωματικής δραστηριότητας και στην αρχική σπιροεργομετρική εξέταση, η οποία μέτρησε τη μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου και τη μέγιστη απόδοση. Οι συμμετέχοντες ασκούνταν στο 60% του μέγιστου καρδιακού ρυθμού δύο φορές την εβδομάδα για 1 ώρα υπό επαγγελματική επίβλεψη συν μία φορά την εβδομάδα στο σπίτι ή στο αθλητικό κέντρο με την ίδια ένταση.
Η χορτοφαγική δίαιτα είχε σχεδόν διπλάσια αποτελεσματικότητα στη μείωση του σωματικού βάρους, με αποτέλεσμα μια μέση απώλεια 6,2 κιλών σε σύγκριση με 3,2 κιλά με τη συμβατική δίαιτα.
Χρησιμοποιώντας μαγνητική τομογραφία, η Δρ. Kahleová και οι συνεργάτες της εξέτασαν στη συνέχεια τον λιπώδη ιστό (αποθήκευση λίπους) στους μηρούς των συμμετεχόντων για να δουν πώς οι δύο δίαιτες είχαν επηρεάσει το υποδόριο, υποπεριτονιακό (subfascial) και ενδομυϊκό λίπος -το λίπος κάτω από το δέρμα, στην επιφάνεια των μυών και στο εσωτερικό των μυών.
Διαπίστωσαν ότι και οι δύο δίαιτες προκάλεσαν παρόμοια μείωση του υποδόριου λίπους. Ωστόσο, το υποπεριτονιακό λίπος μειώθηκε μόνο ως απόκριση στη χορτοφαγική δίαιτα, και το ενδομυϊκό λίπος μειώθηκε σε μεγαλύτερο βαθμό με τη χορτοφαγική δίαιτα.
Αυτό είναι σημαντικό, καθώς το αυξημένο υποπεριτονιακό λίπος σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 έχει συσχετιστεί με αντίσταση στην ινσουλίνη, επομένως η μείωσή του θα μπορούσε να έχει ευεργετική επίδραση στον μεταβολισμό της γλυκόζης. Επιπλέον, η μείωση του ενδομυϊκού λίπους θα μπορούσε να βοηθήσει στη βελτίωση της μυϊκής δύναμης και κινητικότητας, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένα άτομα με διαβήτη.
Η Kahleova δήλωσε: «Οι χορτοφαγικές δίαιτες αποδείχθηκαν οι πιο αποτελεσματικές για την απώλεια βάρους. Ωστόσο, δείξαμε επίσης ότι μια χορτοφαγική διατροφή είναι πολύ πιο αποτελεσματική στη μείωση του μυϊκού λίπους, βελτιώνοντας έτσι τον μεταβολισμό. Αυτό το εύρημα είναι σημαντικό για άτομα που προσπαθούν να χάσουν βάρος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πάσχουν από μεταβολικό σύνδρομο ή/και διαβήτη τύπου 2. Αλλά είναι επίσης σημαντικό για όποιον παίρνει στα σοβαρά τη διαχείριση του βάρους του και θέλει να παραμείνει αδύνατος και υγιής».
Περισσότερες πληροφορίες: Hana Kahleova et al. The Effect of a Vegetarian vs Conventional Hypocaloric Diabetic Diet on Thigh Adipose Tissue Distribution in Subjects with Type 2 Diabetes: A Randomized Study, Journal of the American College of Nutrition (2017). DOI: 10.1080/07315724.2017.1302367.
