Τα άτομα που συνδύαζαν τα βήματά τους με μεγαλύτερους περιπάτους είχαν πολύ χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου ή εμφάνισης καρδιακών παθήσεων από εκείνα που περπατούσαν σε σύντομες εκρήξεις.
Μια μεγάλη πληθυσμιακή μελέτη εξέτασε εάν ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι συσσωρεύουν τα καθημερινά τους βήματα επηρεάζει τη μακροπρόθεσμη υγεία τους, ανεξάρτητα από το πόσα συνολικά βήματα κάνουν.
Η έρευνα επικεντρώθηκε σε ενήλικες που δεν ήταν ιδιαίτερα δραστήριοι, που ορίζονται ως περπάτημα λιγότερων από 8.000 βημάτων την ημέρα (<8.000 βήματα την ημέρα). Τα ευρήματα έδειξαν ένα σαφές μοτίβο: τα άτομα που περπατούσαν σε μεγαλύτερες, αδιάλειπτες συνεδρίες αντιμετώπιζαν χαμηλότερους κινδύνους θανάτου από οποιαδήποτε αιτία και καρδιαγγειακών παθήσεων (CVD) σε σύγκριση με εκείνα των οποίων τα βήματα ήταν κατανεμημένα σε σύντομες εκρήξεις.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Annals of Internal Medicine.
Η ανάλυση περιελάμβανε 33.560 ενήλικες από την UK Biobank που έκαναν κατά μέσο όρο 8.000 ή λιγότερα καθημερινά βήματα. Οι ερευνητές ομαδοποίησαν τους συμμετέχοντες με βάση τη διάρκεια των τυπικών περιόδων περπατήματος. Αυτές οι κατηγορίες περιελάμβαναν περιόδους βάδισης μικρότερης διάρκειας από 5 λεπτά, 5 έως 10 λεπτά, 10 έως 15 λεπτά και πάνω από 15 λεπτά.
Οι συμμετέχοντες περπατούσαν κατά μέσο όρο 5.165 βήματα την ημέρα. Σχεδόν οι μισοί από αυτούς, το 42,9%, συγκέντρωσαν τα περισσότερα βήματα τους σε συνεδρίες που διαρκούσαν λιγότερο από 5 λεπτά. Ένα άλλο 33,5% περπάτησαν κυρίως σε περιόδους 5 έως 10 λεπτών, ενώ το 15,5% έκαναν το μεγαλύτερο μέρος του περπατήματός τους σε συνεδρίες 10 έως 15 λεπτών. Μόνο το 8,0% περπατούσε τακτικά σε συνεδρίες που διαρκούσαν τουλάχιστον 15 λεπτά.
Ο κίνδυνος θνησιμότητας μειωνόταν καθώς οι συνεδρίες βάδισης γίνονται μεγαλύτερες
Σε μια περίοδο παρακολούθησης 9,5 ετών, ο κίνδυνος θανάτου μειώθηκε σταθερά καθώς οι συνεδρίες βάδισης γίνονταν μεγαλύτερες. Οι συμμετέχοντες που έκαναν τα περισσότερα βήματα τους σε περιόδους μικρότερης διάρκειας από 5 λεπτά είχαν κίνδυνο θνησιμότητας από κάθε αιτία 4,4%. Αυτός ο κίνδυνος μειώθηκε στο 1,8% μεταξύ εκείνων που περπατούσαν σε περιόδους 5 έως 10 λεπτών.
Ακόμα χαμηλότεροι κίνδυνοι παρατηρήθηκαν σε άτομα που περπατούσαν περισσότερο κάθε φορά. Όσοι τα βήματα τους προέρχονταν κυρίως από συνεδρίες 10 έως 15 λεπτών είχαν κίνδυνο θνησιμότητας 0,84%, ενώ οι συμμετέχοντες που περπατούσαν τακτικά για 15 λεπτά ή περισσότερο σε μια σειρά είχαν κίνδυνο 0,80%.
Ο κίνδυνος καρδιακών παθήσεων έδειξε ένα ακόμη ισχυρότερο μοτίβο
Η σύνδεση μεταξύ των προτύπων βαδίσματος και των καρδιαγγειακών παθήσεων ήταν ακόμη πιο έντονη. Μετά από 9,5 χρόνια, οι συμμετέχοντες που περπατούσαν κυρίως σε συνεδρίες μικρότερες από 5 λεπτά είχαν σωρευτικό κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων 13%. Όσοι περπάτησαν σε διαστήματα 5 έως 10 λεπτών είχαν χαμηλότερο κίνδυνο 11%.
Ο κίνδυνος συνέχισε να μειώνεται με μεγαλύτερες συνεδρίες περπατήματος. Οι συμμετέχοντες στην ομάδα των 10 έως 15 λεπτών είχαν κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων 7,7% ενώ όσοι περπατούσαν σε διαστήματα 15 λεπτών ή περισσότερο είχαν τον χαμηλότερο κίνδυνο στο 4,4%.
Μεγαλύτερα οφέλη για τους πιο καθιστικούς ενήλικες
Μεταξύ των συμμετεχόντων που ήταν ιδιαίτερα αδρανείς, που ορίζονται ως άτομα που έκαναν λιγότερα από 5.000 βήματα την ημέρα, τα πλεονεκτήματα των μεγαλύτερων συνεδριών περπατήματος ήταν ακόμη πιο αισθητά. Σε αυτήν την ομάδα, το περπάτημα για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα συσχετίστηκε έντονα με χαμηλότερους κινδύνους τόσο θανάτου όσο και καρδιαγγειακών παθήσεων.
Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι για άτομα που κατά τα άλλα κάνουν καθιστική ζωή ή είναι λιγότερο δραστήρια, η εστίαση σε μεγαλύτερες, πιο σκόπιμες συνεδρίες περπατήματος θα μπορούσε να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος βελτίωσης των αποτελεσμάτων για την υγεία, ακόμη και χωρίς να αυξηθεί ο συνολικός αριθμός βημάτων.
Περισσότερες πληροφορίες: Step Accumulation Patterns and Risk for Cardiovascular Events and Mortality Among Suboptimally Active Adults. Annals of Internal Medicine, 2025; 178 (12): 1718 DOI: 10.7326/ANNALS-25-01547.
