Από το 2005 μέχρι σήμερα έχουν γίνει πάνω από 30 μεταμοσχεύσεις προσώπου σε όλο τον κόσμο αλλά δεν υπάρχει μια μελέτη που να έχει καταγράψει την έκβασή τους και να απαντά στο ηθικό ερώτημα, αν θα πρέπει να γίνονται μεταμοσχεύσεις προσώπου.
Πρόσφατα, Γάλλοι ερευνητές κατέγραψαν την πορεία της υγείας επτά ανθρώπων που έκαναν μεταμόσχευση προσώπου την περίοδο 2000-2009 και δημοσίευσαν τα αποτελέσματα στο περιοδικό The Lancet.
Ο Dallas Wiens από το Τέξας ήταν ο πρώτος στον οποίο έγινε ολική μεταμόσχευση προσώπου στις ΗΠΑ το 2008.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν την πορεία της υγείας των ασθενών επί 9 περίπου χρόνια. Αυτό που βρέθηκε ήταν ότι δύο άτομα έχασαν τη ζωή τους (ο ένας από απόρριψη του μοσχεύματος και σοβαρή μόλυνση 65 μέρες μετά τη μεταμόσχευση και ο άλλος από αυτοκτονία 3,4 χρόνια μετά την μεταμόσχευση).
Όλοι οι ασθενείς έπαιρναν εξ αρχής υψηλές δόσεις ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων τις οποίες δεν σταμάτησαν επειδή είχαν επαναλαμβανόμενα επεισόδια επαπειλούμενης απόρριψης.
Κανένας τους δεν εκδήλωσε διαβήτη, που είναι μία συνηθισμένη παρενέργεια των στεροειδών, αλλά τρεις παρουσίασαν υπέρταση και όλοι είχαν εμφανώς μειωμένη νεφρική λειτουργία.
Οι βελτιώσεις στην ποιότητα της ζωής παρουσιάζουν σημαντικές αποκλίσεις από ασθενή σε ασθενή, οι οποίες ως φαίνεται σχετίζονται με την ποιότητα της ζωής τους πριν από την επέμβαση καθώς και τα ψυχικά τραύματα που είχαν λόγω της κατάστασής τους.
Η ψυχική υγεία αποτελεί σημαντικό προάγγελο επιτυχίας ή αποτυχίας της μεταμόσχευσης προσώπου και γι’ αυτό οι δέκτες των μοσχευμάτων πρέπει να επιλέγονται με τη μέγιστη δυνατή προσοχή, τονίζεται σε σχόλιο που συνοδεύει τη μελέτη. Ζωτικής σημασίας, εξ άλλου, είναι η ανοσολογική συμβατότητα μεταξύ δότη και δέκτη.
Η μεταμόσχευση προσώπου απαιτεί μακροχρόνια συμμόρφωση σε εντατική φαρμακευτική αγωγή με ανοσοκατασταλτικά και γι’ αυτό έχει τεράστια σημασία να επιλέγονται ασθενείς που μπορούν να δεσμευθούν ότι θα την τηρήσουν. Πρέπει επίσης να έχουν ισχυρό υποστηρικτικό κοινωνικό ιστό που θα τους βοηθεί στη συμμόρφωση και θα κατανοεί τις παρενέργειες των φαρμάκων αυτών.
Οι ειδικοί παραδέχονται ότι τα έως τώρα μακροπρόθεσμα στοιχεία δεν απαντούν στο ερώτημα: πρέπει να συνεχιστούν οι μεταμοσχεύσεις προσώπου; Αυτού του είδους οι μεταμοσχεύσεις είναι για ασθενείς, στους οποίους η κλασική πλαστική χειρουργική δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα και οι οποίοι δεν έχουν ανακτήσει τη λειτουργικότητά τους παρά τις επεμβάσεις. Οι ασθενείς που θα χειρουργηθούν πρέπει επίσης να καταλαβαίνουν τους κινδύνους από την μακροχρόνια χρήση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.
Πέθανε η η πρώτη ασθενής που υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση προσώπου
Να σημειωθεί ότι η πρώτη ασθενής που υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση προσώπου, η Γαλλίδα Ιζαμπέλ Ντινουάρ, απεβίωσε πριν από μερικούς μήνες. Η Ντινουάρ υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση προσώπου το 2005. Τότε, ήταν 38 ετών και παραμορφωμένη μετά από επίθεση που είχε δεχτεί από τον σκύλο της ενώ ήταν αναίσθητη στο πάτωμα του σπιτιού της. Το 2015, η Ντινουάρ είχε απορρίψει ένα τμήμα του μοσχεύματος και έχασε «ένα μέρος της κινητικότητας των χειλιών της». Η ισχυρή φαρμακευτική αγωγή που έπρεπε να λαμβάνει εφόρου ζωής για να αποτραπεί η απόρριψη του μοσχεύματος συνέβαλε στην εμφάνιση δύο καρκινικών όγκων.
