Οι νευραλγίες αποτελούν σοβαρές κρίσεις πόνου που εκτείνονται κατά μήκος της διαδρομής ενός από τα νεύρα σας. Μπορεί να οφείλονται σε κάκωση ή ερεθισμό του νεύρου, αλλά σε πολλές περιπτώσεις η αιτία είναι άγνωστη.
Ο πόνος στα νεύρα ταλαιπωρεί μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Μπορεί να παρουσιαστεί ξαφνικά ή να εγκατασταθεί σταδιακά και να παραμένει για χρόνια. Η αντιμετώπιση δεν είναι πάντα εύκολη διότι μπορεί να μην υπάρχει καλή ανταπόκριση στη θεραπεία με τα φάρμακα κατά του πόνου (αναλγητικά).
Συμπτώματα
Η νευραλγία σας μπορεί να περιλαμβάνει ένα αίσθημα καύσου και πόνου με έντονες διαξιφιστικές εξάρσεις. Ο πόνος εμφανίζεται σε επεισοδιακές κρίσεις που μπορεί να διαρκούν από δευτερόλεπτα ή λεπτά και τα επεισόδια μπορεί να επανεμφανίζονται για ημέρες ή εβδομάδες.
Κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης της διαταραχής μπορεί να εμφανίζετε υπερευαισθησία στο άγγιγμα και σε οποιοδήποτε ελαφρώς επώδυνο ερέθισμα. Μπορεί ακόμα να σας προκαλούν πόνο ερεθίσματα που φυσιολογικά δε θα σας προκαλούσαν.
Ορισμένες νευραλγίες μπορεί να συμβαίνουν ως αποτέλεσμα λοίμωξης από έρπητα ζωστήρα που προκαλεί μεθερπητική νευραλγία ή από απλό έρπητα.
Η μεθερπητική νευραλγία μπορεί να είναι εξουθενωτική. Προκαλεί κατά κανόνα συνεχές καυστικό άλγος που προεξάρχει των σύντομων διαξιφιστικών κρίσεων. Η επαφή ή η κίνηση – ακόμα και μία κίνηση όπως το φτάρνισμα – μπορεί να προκαλέσει νέα κρίση πόνου. Ο νευρικός πόνος μπορεί να συνεχιστεί για εβδομάδες, μήνες ή μερικές φορές και χρόνια μετά την εξαφάνιση όλων των σημείων της λοίμωξης από τον ιό του έρπητα.
Η νευραλγία του τριδύμου νεύρου, η πιο συχνή από όλες τις νευραλγίες, χαρακτηρίζεται από έντονο,διαξιφιστικό πόνο, σαν χτύπημα από ηλεκτρικό ρεύμα, στη μία πλευρά του προσώπου σας, που συνήθως πυροδοτείται από την ομιλία, τη μάσηση ή το βούρτσισμα των δοντιών.
Ένας τύπος νευραλγίας που καλείται νευραλγία του γλωσσοφαρυγγικού χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζουσες κρίσεις έντονου πόνου στο πίσω μέρος του φάρυγγα, στις αμυγδαλές, στο μέσο ους και στη βάση της γλώσσας.
Οι κρίσεις μπορεί να επιδεινώνονται από κινήσεις όπως η ομιλία ή η κατάποση και ο πόνος μπορεί να είναι έντονος. Η ινιακή νευραλγία προκαλεί πόνο στο πίσω μέρος της κεφαλής σας, που συνήθως διαχέεται στο κρανίο από το πίσω μέρος των αφτιών.
Η μεσοπλεύρια νευραλγία παρατηρείται ανάμεσα στις πλευρές σας. Οι νευραλγίες παρατηρούνται συνήθως μετάτην ηλικία των 40 και συμβαίνουν συχνότερα σε μεγαλύτερους ενήλικες.
Η διάγνωση γίνεται γενικά από τα σημεία και τα συμπτώματα και από τον αποκλεισμό άλλων διαταραχών που μπορεί να προκαλούν παρόμοια σημεία και συμπτώματα.
Παρόλο που ο πόνος μπορεί να είναι εξοντωτικός, η κατάσταση δεν είναι απειλητική για τη ζωή. Οι κρίσεις μπορούν να έρχονται και να φεύγουν ποικιλοτρόπως, αλλά η απόσταση μεταξύ τους μπορεί να βραχύνεται, καθώς μεγαλώνετε.
Θεραπεία με φάρμακα
Η πρώτη γραμμή θεραπείας συνίσταται συνήθως σε φάρμακα που απαλύνουν τα σημεία και τα συμπτώματα. Ο τύπος φαρμάκων που θα συνταγογραφήσει ο γιατρός σας εξαρτάται από τον τύπο νευραλγίας που έχετε και τη σοβαρότητα των σημείων και των συμπτωμάτων σας. Αν τα φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά, μπορεί να ληφθούν υπόψη άλλες μέθοδοι, συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής επέμβασης.
Φάρμακα που μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τον πόνο στη νευροπάθεια είναι:
• Αναλγητικά. Τα μη συνταγογραφούμενα αναλγητικά, όπως η παρακεταμόλη (Depon κ.ά.), και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΗΣΑΦ), όπως η ασπιρίνη και η ιβουπροφαίνη (Brufen κ.ά.), μπορεί να βοηθήσουν στα ήπια συμπτώματα. Για πιο σοβαρά συμπτώματα ενδέχεται ο γιατρός σας να συστήσει συνταγογραφούμενα ΜΗΣΑΦ. Αν λαμβάνετε ΜΗΣΑΦ για μακρές χρονικές περιόδους, μπορεί να εμφανίσετε ναυτία, πόνο ή αιμορραγία και έλκος στομάχου. Μεγάλες δόσεις ΜΗΣΑΦ μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε προβλήματα από τα νεφρά και καρδιακή ανεπάρκεια. Ο κίνδυνος αυτών των καταστάσεων αυξάνεται, καθώς μεγαλώνετε.
• Τοπικά αναλγητικά και αναισθητικά. Η ασπιρίνη αναμεμειγμένη σε μία απορροφούμενη κρέμα ή μία αναλγητική αλοιφή μπορεί να ελαττώσουν τη δερματική υπερευαισθησία.
• Καψαϊκίνη. Αυτή η μη συνταγογραφούμενη κρέμα, που παρασκευάζεται από καρπούς καυτερών πιπεριών τσίλι, μπορεί να ελαττώσει τη δερματική υπερευαισθησία. Η καψαϊκίνη (Capzasin, Zostrix) μειώνει από τα νευρικά σας κύτταρα μία χημική ουσία που καλείται ουσία Ρ, η οποία εμπλέκεται στην αποστολή μηνυμάτων πόνου στον εγκέφαλο σας. Απλώνετε περιοδικά την κρέμα πάνω στην προσβεβλημένη περιοχή του δέρματος συνήθως τρεις φορές την ημέρα.
• Δερματικά αυτοκόλλητα λιδοκαΐνης. Πρόκειται για μικρά αυτοκόλλητα, που μοιάζουν με επίδεσμο και περιέχουν το τοπικό αναισθητικό λιδοκαΐνη. Τα αυτοκόλλητα, που πρέπει να τα συνταγογραφήσει γιατρός, σχεδιάζονται, για να εφαρμόζονται κατευθείαν στο δέρμα, και παρέχουν ανακούφιση για 4 με 12 ώρες.
• Αντικαταθλιπτικά. Τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά φάρμακα, όπως η αμιτριπτιλίνη (Saroten), και η νορτριπτιλίνη (Nortrilen), μπορούν να παρέχουν ανακούφιση στα ήπια έως μέτρια συμπτώματα παρεμβαίνοντας σε χημικές διαδικασίες στον εγκέφαλο σας που σας κάνουν αισθητό τον πόνο. Δεν εξαλείφουν τον πόνο, αλλά βοηθούν στην αντιμετώπιση του. Άλλα αντικαταθλιπτικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία των συμπτωμάτων είναι η βενλαφαξίνη (Effexor), η βουπροπιόνη (Wellbutrin), η σερτραλίν (Zoloft) και η φλουοξετίνη (Ladose). Συχνές παρενέργειες αυτών των φαρμάκων είναι ζάλη, ξηρότητα στόματος, αδυναμία, δυσκοιλιότητα και πρόσληψη βάρους. Για να βοηθηθείτε στη μείωση αυτών των συμπτωμάτων, ο γιατρός σας θα ξεκινήσει πιθανώς με χαμηλή δόση και σταδιακά θα αυξήσει την ποσότητα του φαρμάκου που λαμβάνετε.
• Αντιεπιληπτικά φάρμακα. Τα φάρμακα που δημιουργήθηκαν για τη θεραπεία των σπασμών, όπως η γαβαπεντίνη (Neurontin), η καρβαμαζεπίνη (Tegretol) και η φαινυντοΐνη (Epanutin), συνταγογραφούνται συχνά για το διαξιφιστικό πόνο. Οι παρενέργειες μπορεί να είναι ζάλη και σύγχυση.
• Νευρολυτικά φάρμακα. Οι γιατροί μπορεί να χρησιμοποιούν φάρμακα, για να μπλοκάρουν τα προσβεβλημένα νεύρα. Μπορεί να γίνει ένεση με τοπικό αναισθητικό, για να μουδιάσει την περιοχή και να ανακουφίσει από τον πόνο για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα. Μια μακροπρόθεσμη προσέγγιση μπορεί να γίνει με μπλοκάρισμα των νεύρων με φάρμακα από το στόμα που καλούνται νευρολυτικά. Αυτά τα φάρμακα καταστρέφουν το νευρικό ιστό σε μία περιορισμένη περιοχή και βοηθούν στην ανακούφιση από τον πόνο.
• Άλλα φάρμακα. Η μεξιλετίνη (Mexitil), ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται κανονικά για τη θεραπεία του ανώμαλου καρδιακού ρυθμού, βοηθάει ορισμένες φορές στην ανακούφιση από το καυστικό άλγος. Οι παρενέργειες της μεξιλετίνης ποικίλλουν από ζάλη και ίλιγγο μέχρι ναυτία, εμετούς, τρόμο χεριών και δυσκολία βάδισης.
Άλλοι τρόποι αντιμετώπισης
Η φυσικοθεραπεία μπορεί να βελτιώσει κάποιες από τις νευραλγίες μέσω της χρήσης τεχνικών απευαισθητοποίησης. Οι ακόλουθες διαδικασίες χρησιμοποιούνται ορισμένες φορές στη μεθερπητική νευραλγία:
• Διαδερμική ηλεκτρική νευρική διέγερση. Η διαδερμική ηλεκτρική νευρική διέγερση (TENS) γίνεται με τοποθέτηση ηλεκτροδίων πάνω από την επώδυνη περιοχή. Τα ηλεκτρόδια προσδένονται σε ένα μικρό φορητό διεγέρτη, τον οποίο φοράτε. Ο διεγέρτης στέλνει μικρές ανώδυνες ηλεκτρικές ώσεις, που περνούν μέσω των ηλεκτροδίων, στα κοντινά νευρικά μονοπάτια. Ανοίγετε και κλείνετε τη μονάδα TENS, όταν χρειάζεται να ελέγξετε τον πόνο. Πώς ακριβώς οι ώσεις ανακουφίζουν τον πόνο δεν έχει διευκρινισθεί. Μία θεωρία είναι πως οι ώσεις διεγείρουν την παραγωγή ενδορφινών, των φυσικών αναλγητικών του οργανισμού σας.
• Εγχείρηση νεύρου. Μία χειρουργική επέμβαση που καλείται dorsal root entry zone (DREZ) θεωρείται από πολλούς γιατρούς η έσχατη λύση. Με τη χειρουργική επέμβαση καταστρέφεται το σημείο στο οποίο τα κατεστραμμένα σας νεύρα ενώνονται με το κεντρικό νευρικό σας σύστημα. Αυτό εμποδίζει τη μετάδοση των ανεπιθύμητων μηνυμάτων πόνου από τα νεύρα στον εγκέφαλο σας. Η χειρουργική επέμβαση είναι επικίνδυνη, διότι περιλαμβάνει διατομή πολλών σπονδύλων στη σπονδυλική σας στήλη.
