Ο διαβήτης τύπου 1 έχει αυξηθεί παγκοσμίως, αλλά στην Αυστραλία το πρόβλημα φαίνεται να μειώνεται. Για πρώτη φορά μετά το 1980 ο αριθμός των μικρών αυστραλιανών παιδιών που διαγνώστηκαν με αυτήν την αυτοάνοση ασθένεια άρχισε να μειώνεται και αυτό μπορεί να έχει σχέση με το πρόγραμμα ανοσοποίησης της χώρας.
Νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο JAMA Pediatrics έδειξε ότι η μείωση στην Αυστραλία του διαβήτη τύπου 1 άρχισε αμέσως μετά την εισαγωγή του εμβολίου από το στόμα για τον ροταϊό (RV).
Να σημειωθεί ότι προηγούμενες έρευνες υποδηλώνουν ότι η λοίμωξη με ροταϊό μπορεί να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για διαβήτη.
«Αν και δεν είναι τελικό, η μελέτη υποδηλώνει ότι η πρόληψη της λοίμωξης από τον ροταϊό στα αυστραλιανά βρέφη με εμβολιασμό μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο του διαβήτη τύπου 1 σε ορισμένα βρέφη με γενετικό κίνδυνο», λέει ο Len Harrison, ερευνητής μοριακής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης.
Αυτή η περίεργη συσχέτιση ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά λίγο πριν από τις αρχές του αιώνα, όταν διαπιστώθηκε ότι οι δείκτες ανοσίας στον διαβήτη τύπου 1 φαίνονταν αξιοσημείωτα παρόμοιοι με τη λοίμωξη από τον RV.
Από τότε, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι η λοίμωξη με RV μπορεί να προκαλέσει ανοσολογική επίθεση στα παγκρεατικά κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη, το όργανο που είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου και ενός βασικού παράγοντα στον διαβήτη.
Όταν τα δύο από του στόματος εμβόλια RV εισήχθησαν στο εθνικό πρόγραμμα ανοσοποίησης της Αυστραλίας το 2007, παρουσιάστηκε η ευκαιρία για περαιτέρω έρευνα. Χρησιμοποιώντας δημόσια διαθέσιμα δεδομένα, οι ερευνητές συνέκριναν τη συχνότητα εμφάνισης του διαβήτη τύπου 1 πριν από οκτώ χρόνια και οκτώ χρόνια μετά από την αλλαγή.
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ο RV μπορεί να κάνει περισσότερα από όσα ήταν γνωστά. Αυτό το εμβόλιο έχει τη δυνατότητα να σώσει εκατομμύρια μικρά παιδιά παγκοσμίως από μια σοβαρή και δυνητικά απειλητική για τη ζωή μορφή διάρροιας. Θα μπορούσε επίσης να συγκρατήσει τον διαβήτη τύπου 1; Είναι σίγουρα μια πιθανότητα.
Τα χρόνια μετά την εισαγωγή του προγράμματος εμβολίων RV – μια εποχή όπου η εθνική κάλυψη εκτιμήθηκε στο 84% – η επίπτωση του διαβήτη τύπου 1 μειώθηκε κατά 14% μεταξύ των παιδιών ηλικίας 0 έως 4 ετών. Η μείωση δεν παρατηρήθηκε σε παιδιά ηλικίας 5-14 ετών. Αυτό υποδηλώνει ότι τα μικρά παιδιά θα μπορούσαν να είχαν εκτεθεί σε προστατευτικό παράγοντα που δεν επηρέαζε τα μεγαλύτερα παιδιά.
Για κάποιο λόγο, μια μελέτη στη Φινλανδία που είχε μικρότερο μέγεθος δείγματος και μικρότερο χρονικό διάστημα δεν βρήκε την ίδια συσχέτιση, αν και θα μπορούσε το αποτέλεσμα να έχει σχέση με γενετικές και περιβαλλοντικές διαφορές μεταξύ των δύο χωρών.
Οι ερευνητές στην Αυστραλία συνεχίζουν να μελετούν τα εθνικά δεδομένα, ελπίζοντας να βρουν περισσότερες ενδείξεις. «Σε αυτό το στάδιο, δεν γνωρίζουμε ακόμη αν η μείωση του διαβήτη τύπου 1 είναι μόνιμη ή παροδική και μπορεί να αφορά μόνο τα παιδιά της Αυστραλίας», λέει ο Harrison.
