Η ασθένεια των ούλων (περιοδοντίτιδα) σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου: όσο πιο σοβαρή είναι η περιοδοντίτιδα, τόσο υψηλότερος είναι ο κίνδυνος. Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στο European Society of Cardiology Congress 2021. Η συσχέτιση ήταν ιδιαίτερα εμφανής μεταξύ των ασθενών που είχαν υποστεί καρδιακή προσβολή στο παρελθόν.
Η συγγραφέας της μελέτης Δρ. Giulia Ferrannini του Ινστιτούτου Karolinska, στη Στοκχόλμη, δήλωσε: “Η μελέτη μας δείχνει ότι τα προγράμματα οδοντιατρικού ελέγχου που περιλαμβάνουν τακτικούς ελέγχους και εκπαίδευση για τη σωστή οδοντική υγιεινή μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη των πρώτων και των επόμενων καρδιακών επεισοδίων”.
Η σουηδική μελέτη PAROKRANK έδειξε προηγουμένως ότι η περιοδοντίτιδα ήταν πιο συχνή σε ασθενείς με πρώτη καρδιακή προσβολή σε σύγκριση με τους υγιείς συνομηλίκους της ίδιας ηλικίας και φύλου και που ζούσαν στην ίδια περιοχή. Αυτή η μακροχρόνια παρακολούθηση των συμμετεχόντων στο PAROKRANK διερεύνησε εάν η ύπαρξη ασθένειας των ούλων, τόσο σε ασθενείς με καρδιακή προσβολή όσο και σε υγιείς συνομηλίκους τους, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο νέων καρδιαγγειακών επεισοδίων με την πάροδο του χρόνου.
Η ανάλυση περιελάμβανε 1.587 συμμετέχοντες με μέσο όρο ηλικίας τα 62 έτη. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε οδοντιατρική εξέταση μεταξύ 2010 και 2014: 985 ταξινομήθηκαν ως υγιείς, 489 είχαν μέτρια περιοδοντίτιδα και 113 είχαν σοβαρή περιοδοντίτιδα. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για την εμφάνιση καρδιαγγειακών επεισοδίων και θανάτου. Τα δεδομένα παρακολούθησης συλλέχθηκαν μέχρι το τέλος του 2018 από τα εθνικά μητρώα θανάτων και ασθενών της Σουηδίας.
Κατά τη διάρκεια μιας μέσης παρακολούθησης 6,2 ετών, υπήρχαν 205 καρδιαγγειακά συμβάντα. Οι συμμετέχοντες με περιοδοντίτιδα στην αρχή είχαν 49% υψηλότερες πιθανότητες για καρδιαγγειακό γεγονός σε σύγκριση με εκείνους με υγιή ούλα. Η πιθανότητα του πρωταρχικού τελικού σημείου αυξήθηκε με την αυξανόμενη σοβαρότητα της νόσου των ούλων.
Η Ferrannini είπε: “Ο κίνδυνος εμφάνισης καρδιαγγειακού συμβάντος κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης ήταν υψηλότερος σε συμμετέχοντες με περιοδοντίτιδα, αυξανόμενος παράλληλα με τη σοβαρότητα. Αυτό ήταν ιδιαίτερα εμφανές σε ασθενείς που είχαν ήδη υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου”. Και πρόσθεσε: “Υποθέτουμε ότι η βλάβη των περιοδοντικών ιστών σε άτομα με ασθένεια των ούλων μπορεί να διευκολύνει τη μεταφορά μικροβίων στην κυκλοφορία του αίματος. Αυτό θα μπορούσε να επιταχύνει τις επιβλαβείς αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία και να ενισχύσει τη συστηματική φλεγμονή που είναι επιβλαβής για τα αγγεία”.
Ο Ferrannini κατέληξε: “Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι η ποιότητα της περίθαλψης στη Σουηδία είναι υψηλή, όπως επιβεβαιώνεται από τον συνολικό χαμηλό αριθμό συνολικών συμβάντων κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Παρ’ όλα αυτά, η ασθένεια των ούλων συνδέθηκε με αυξημένη πιθανότητα καρδιαγγειακής νόσου ή θανάτου”.
