Τρεις μήνες σε χρονικά περιορισμένης σίτιση (TRE: time-restricted eating), ανεξάρτητα από το αν είναι νωρίτερα ή αργότερα μέσα στην ημέρα, μπορεί να αποτελέσουν μια πολλά υποσχόμενη στρατηγική για τη διατήρηση της μακροπρόθεσμης απώλειας βάρους σε ενήλικες με υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία, σύμφωνα με ta προκαταρκτικά αποτελέσματα μιας τυχαιοποιημένης ελεγχόμενης δοκιμής που παρουσιάστηκε στο φετινό Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία (ECO) στη Μάλαγα της Ισπανίας. Η μελέτη δημοσιεύθηκε επίσης στο περιοδικό Nature Medicine.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι ο περιορισμός του παραθύρου διατροφής σε 8 ώρες οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας για τρεις μήνες μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια βάρους για τουλάχιστον ένα χρόνο. Αυτά τα οφέλη μπορούν να αποδοθούν στο 16ωρο παράθυρο νηστείας και όχι στον χρόνο του φαγητού.
Η χρονικά περιορισμένη σίτιση, η οποία περιορίζει το πότε τρώτε, αλλά όχι τι τρώτε, είναι μια ολοένα και πιο δημοφιλής προσέγγιση διαλειμματικής νηστείας που μπορεί να έχει μεγαλύτερη μακροπρόθεσμη προσήλωση και να οδηγήσει σε καλύτερη διατήρηση του βάρους.
Μια προηγούμενη τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή από την ίδια ερευνητική ομάδα που δημοσιεύτηκε στο Nature Medicine είχε βρει ότι η μείωση του παραθύρου φαγητού από 12 ώρες ή περισσότερο σε 8 ώρες την ημέρα μειώνει το σωματικό βάρος και βελτιώνει την καρδιομεταβολική υγεία. Ωστόσο, ο αντίκτυπος του χρόνου του παραθύρου φαγητού στη μακροπρόθεσμη διατήρηση των οφελών παραμένει άγνωστος.
Για να μάθουν περισσότερα, οι ερευνητές διεξήγαγαν μια 12μηνη παρακολούθηση της τυχαιοποιημένης ελεγχόμενης δοκιμής τους σε 197 ενήλικες με υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία (50% γυναίκες· μέση ηλικία 49 ετών· μέσος ΔΜΣ: 32 kg/m²) από τη Γρανάδα (Ισπανία) για να μάθουν εάν η απώλεια βάρους που επιτεύχθηκε μετά από τρεις μήνες χρονικά περιορισμένης σίτισης διατηρείται για 12 μήνες.
Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία σε μία από τις τέσσερις ομάδες για 12 εβδομάδες:
- χρονικό διάστημα 12 ωρών ή περισσότερο με συνήθη διατροφή·
- πρώιμηTRE (παράθυρο 8 ωρών διατροφής που ξεκινά πριν από τις 10:00)·
- όψιμη TRE (παράθυρο 8 ωρών διατροφής που ξεκινά μετά τις 13:00)·
- αυτοεπιλεγμένη TRE (επιτρέποντας στους συμμετέχοντες να επιλέξουν το δικό τους χρονικό διάστημα 8 ωρών διατροφής, το οποίο θα μπορούσε να βελτιώσει την προσήλωση, την αποδοχή και την αποτελεσματικότητα).
Το κύριο αποτέλεσμα ήταν οι μεταβολές του σπλαχνικού λίπους που μετρήθηκαν με μαγνητική τομογραφία.
Όλες οι ομάδες συμμετείχαν επίσης σε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης για τη μεσογειακή διατροφή για να τους ενθαρρύνουν να τρώνε πιο υγιεινά. Οι ερευνητές μέτρησαν το σωματικό βάρος, την περιφέρεια μέσης και γοφών στην αρχή της δοκιμής, μετά την παρέμβαση των 12 εβδομάδων και 12 μήνες μετά το τέλος της παρέμβασης.
Μετά την παρέμβαση των 12 εβδομάδων, η ομάδα που είχε τη συνήθη διατροφή παρουσίασε μέση απώλεια βάρους κατά −1,4 κιλά (−1,5%).
Όλες οι ομάδες TRE πέτυχαν σημαντικά μεγαλύτερη απώλεια βάρους από την ομάδα με συνήθη διατροφή, με μέση απώλεια βάρους −4,2 κιλά (−4,5%) στην ομάδα πρώιμης TRE, −3,1 κιλά (−3,5%) στην ομάδα όψιμης TRE και −3,8 κιλά (−3,9%) στην ομάδα αυτοεπιλεγμένης TRE.
Επιπλέον, η ομάδα με τη συνήθη διατροφή είχε χαμηλότερη περιφέρεια μέσης (−1,1 εκατοστά) και περιφέρεια γοφών (−1,4 εκατοστά) μετά από 12 εβδομάδες παρέμβασης. Συγκριτικά, η ομάδα πρώιμης TRE παρουσίασε σημαντικά μεγαλύτερες μειώσεις στην περιφέρεια μέσης και γοφών (μέσος όρος −4,1 εκατοστά και −4,6 εκατοστά, αντίστοιχα). Η ομάδα όψιμης TRE πέτυχε επίσης σημαντική μείωση στην περιφέρεια μέσης (μέσος όρος −4,1 εκατοστά), αλλά δεν υπήρξε σημαντική μείωση στην περιφέρεια γοφών (μέσος όρος −3,2 εκατοστά).
Αν και δεν ήταν στατιστικά σημαντική, η ομάδα αυτοεπιλεγμένης TRE πέτυχε επίσης μειώσεις στην περιφέρεια μέσης και γοφών (μέσος όρος −3,7 εκατοστά και −3,6 εκατοστά αντίστοιχα).
Όλες ομάδες TRE διατήρησαν μεγαλύτερη απώλεια βάρους από την ομάδα που ακολουθούσε τη συνήθη διατροφή στους 12 μήνες.
Δώδεκα μήνες μετά το τέλος της παρέμβασης, τα προκαταρκτικά αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι η ομάδα που ακολουθούσε τη συνήθη διατροφή είχε μέση αύξηση σωματικού βάρους 0,4 κιλά (+0,5%).
Τόσο η ομάδα που ακολουθούσε την πρώιμη TRE όσο και η ομάδα που ακολουθούσε τη ύστερη TRE διατήρησαν σημαντικά μεγαλύτερη απώλεια βάρους σε σύγκριση με την ομάδα που ακολουθούσε τη συνήθη διατροφή (μέσος όρος -2,1% [-2,2 κιλά] και -2,0% [-2,0 κιλά ] αντίστοιχα).
Αν και δεν ήταν στατιστικά σημαντική, η ομάδα που ακολουθούσε την αυτοεπιλεγμένη TRE διατήρησε επίσης μεγαλύτερη απώλεια σωματικού βάρους από την ομάδα που ακολουθούσε τη συνήθη διατροφή (μέσος όρος -0,7% [-0,7 κιλά]).
Ταυτόχρονα, η ομάδα που ακολουθούσε τη συνήθη διατροφή έδειξε αύξηση στην περιφέρεια μέσης κατά +1,8 εκατοστά στους 12 μήνες και ελαφρά αύξηση +0,03 εκατοστά στην περιφέρεια ισχίων.
Συγκριτικά, τόσο η περιφέρεια μέσης όσο και η περιφέρεια ισχίων παρέμειναν σημαντικά χαμηλότερες στην ομάδα που ακολουθούσε τη ύστερη TRE (μέσος όρος -5,6 εκατοστά και -3,4 εκατοστά αντίστοιχα) σε σύγκριση με την ομάδα που ακολουθούσε τη συνήθη διατροφή.
Αν και δεν ήταν στατιστικά σημαντική, η ομάδα που ακολουθούσε την πρώιμη TRE και η ομάδα που ακολουθούσε την αυτοεπιλεγμένη TRE έδειξαν επίσης χαμηλότερες τιμές σε μέση (μέσος όρος −0,5 εκατοστά και −1,3 εκατοστά αντίστοιχα) και περιφέρεια γοφών (μέσος όρος −1,0 εκατοστά και −1,8 εκατοστά αντίστοιχα).
Είναι σημαντικό ότι δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων τη διαλειμματικής νηστείας σε καμία μέτρηση, γεγονός που υποδηλώνει ότι μια απλή παρέμβαση στον τρόπο ζωής διάρκειας 3 μηνών μπορεί να αποτελέσει μια αποτελεσματική μακροπρόθεσμη προσέγγιση για τη διατήρηση της απώλειας βάρους, ανεξάρτητα από το χρονοδιάγραμμα του παραθύρου σίτισης.
Δεν αναφέρθηκαν σοβαρές παρενέργειες κατά τη διάρκεια της 12 εβδομάδων παρέμβασης και μόνο πέντε συμμετέχοντες ανέφεραν ήπιες ανεπιθύμητες ενέργειες -επέλεξαν όλοι να διακόψουν την παρέμβαση. Ένα άλλο σημαντικό εύρημα από τη μελέτη ήταν ότι η διαλειμματική νηστεία έγινε καλά αποδεκτή από τους συμμετέχοντες με ποσοστά συμμόρφωσης 85-88%.
«Αυτό το είδος διαλειμματικής νηστείας φαίνεται εφικτό για ενήλικες με υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία που επιθυμούν έναν σχετικά απλό τρόπο απώλειας και διατήρησης βάρους που είναι λιγότερο κουραστικός και πιο χρονικά αποδοτικός σε σύγκριση με την καθημερινή μέτρηση θερμίδων», δήλωσε ο Δρ Jonatan R Ruiz, συντονιστής της μελέτης από το Πανεπιστήμιο της Γρανάδας.
