Μελέτες έχουν δείξει ότι η άσκηση βοηθά στην προστασία των εγκεφαλικών κυττάρων. Μια νέα μελέτη που εξέτασε τους μηχανισμούς που εμπλέκονται σε αυτή τη σχέση υποδηλώνει ότι ο ρόλος που παίζει η άσκηση στη διατήρηση των επιπέδων ινσουλίνης και του δείκτη μάζας σώματος μπορεί να βοηθήσει στην προστασία του όγκου του εγκεφάλου και έτσι να αποτρέψει την άνοια. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neurology, το ιατρικό περιοδικό της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας.
«Αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε πώς η σωματική δραστηριότητα επηρεάζει την υγεία του εγκεφάλου, κάτι που μπορεί να μας καθοδηγήσει στην ανάπτυξη στρατηγικών για την πρόληψη ή την καθυστέρηση της μείωσης της μνήμης και των δεξιοτήτων σκέψης που σχετίζεται με την ηλικία», δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης Géraldine Poisnel, από το ερευνητικό κέντρο Inserm, της Γαλλίας. «Οι ηλικιωμένοι που είναι σωματικά δραστήριοι έχουν καρδιαγγειακά οφέλη, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη δομική ακεραιότητα του εγκεφάλου».
Σε άτομα με άνοια μπορεί να παρατηρηθεί μειωμένος μεταβολισμός της γλυκόζης στον εγκέφαλό τους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η σχέση μεταξύ άσκησης και μεταβολισμού της γλυκόζης στον εγκέφαλο δεν επηρεάστηκε από τα επίπεδα ινσουλίνης ή το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ).
Στη μελέτη συμμετείχαν 134 άτομα μέσης ηλικίας 69 ετών που δεν είχαν προβλήματα μνήμης. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με τη σωματική τους δραστηριότητα που είχαν τον τελευταίο χρόνο. Οι ερευνητές έκαναν σαρώσεις εγκεφάλου για να μετρήσουν τον όγκο και το μεταβολισμό της γλυκόζης. Συγκεντρώθηκαν πληροφορίες για το Δείκτη Μάζας Σώματος, τα επίπεδα ινσουλίνης, τη χοληστερόλη, την αρτηριακή πίεση και άλλους παράγοντες.
Τα άτομα με την υψηλότερη σωματική δραστηριότητα είχαν μεγαλύτερο όγκο φαιάς ουσίας στον εγκέφαλό τους από τα άτομα με τη λιγότερη φυσική δραστηριότητα, με μέσο όρο περίπου 550.000 κυβικά χιλιοστά (mm³) σε σύγκριση με περίπου 540.000 mm³. Όταν οι ερευνητές εξέτασαν μόνο περιοχές του εγκεφάλου που επηρεάζονται από τη νόσο Αλτσχάιμερ, βρήκαν τα ίδια αποτελέσματα.
Εκείνοι με τη μεγαλύτερη φυσική δραστηριότητα είχαν επίσης υψηλότερο μέσο ρυθμό μεταβολισμού γλυκόζης στον εγκέφαλό τους. Η υψηλότερη σωματική δραστηριότητα δεν συσχετίστηκε με το πόση πλάκα αμυλοειδούς είχαν οι άνθρωποι στον εγκέφαλό τους -η πλάκα αμυλοειδούς είναι ένας δείκτης για τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Η Poisnel είπε ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να κατανοηθούν οι μηχανισμοί πίσω από αυτές τις σχέσεις. «Η διατήρηση χαμηλότερου ΔΜΣ μέσω της σωματικής δραστηριότητας θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη του διαταραγμένου μεταβολισμού της ινσουλίνης που παρατηρείται συχνά στη γήρανση, προάγοντας έτσι την υγεία του εγκεφάλου», είπε.
Η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι η άσκηση προστατεύει τον όγκο του εγκεφάλου, δείχνει μόνο μια συσχέτιση. Ένας περιορισμός της μελέτης είναι ότι οι άνθρωποι αυτοανέφεραν τη σωματική δραστηριότητά τους, επομένως μπορεί να θυμούνταν με ακρίβεια.
