Της Aimee Grant, The Conversation.
Περίπου το ένα τρίτο των αυτιστικών ατόμων -παιδιών και ενηλίκων- δεν μπορούν να μοιραστούν αυτό που θέλουν χρησιμοποιώντας την ομιλία. Μπορεί να έχετε ακούσει τον όρο «μη λεκτικός» για να τους περιγράψετε, αλλά αυτός είναι σχεδόν πάντα ανακριβής. Πολλοί άνθρωποι χωρίς αξιόπιστη ομιλία εξακολουθούν να κάνουν θορύβους που οι κοντινοί τους άνθρωποι μπορούν να ερμηνεύσουν. Άλλοι χρησιμοποιούν μικρό αριθμό λέξεων ή φράσεων.
Μπορεί επίσης να έχετε ακούσει τον όρο «επιλεκτική αλαλία». Σημαίνει την αδυναμία ομιλίας σε ορισμένες καταστάσεις και δεν περιορίζεται στα αυτιστικά άτομα. Αλλά η λέξη «επιλεκτικός» μπορεί να είναι παραπλανητική. Δεν σημαίνει ότι κάποιος επιλέγει να μην μιλήσει. Για πολλά αυτιστικά άτομα, η ομιλία μπορεί να είναι αδύνατη, εξαιρετικά δύσκολη ή ακόμα και εξαντλητική. H «επιλεκτική αλαλία» επίσης δεν περιορίζεται στην παιδική ηλικία.
Για αυτόν τον λόγο, οι ειδικοί χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο τον όρο «ημι-ομιλών». Καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων, από εκείνους που μπορούν να πουν μερικές λέξεις πού και πού, έως εκείνους που μπορούν να μιλήσουν άπταιστα τον περισσότερο καιρό, αλλά όχι πάντα.
Η ικανότητα ομιλίας μπορεί επίσης να αλλάζει ανάλογα με το περιβάλλον. Για παράδειγμα, το να βρίσκεστε σε έναν θορυβώδη και φωτεινό χώρο όπως ένα νοσοκομείο ή να πονάτε, μπορεί να δυσκολέψει την ομιλία. Πολλά αυτιστικά άτομα δυσκολεύονται -και είναι πιο δυσάρεστο- να μιλούν στο τηλέφωνο.
Η ικανότητα επικοινωνίας είναι ζωτικής σημασίας, κυρίως επειδή παρέχει έναν τρόπο κοινοποίησης των αναγκών. Η μη κάλυψη των αναγκών σας σχετίζεται με δυσφορία. Στα αυτιστικά άτομα αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κατάρρευση και μπορεί να οδηγήσει σε «εξουθένωση» μακροπρόθεσμα, η οποία σχετίζεται με την απώλεια δεξιοτήτων.
Εναλλακτικές λύσεις
Όταν η ομιλία είναι αδύνατη ή πολύ κουραστική, μια ποικιλία από ενισχυτικά και εναλλακτικά εργαλεία επικοινωνίας μπορούν να βοηθήσουν. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι νοηματικές γλώσσες, συμπεριλαμβανομένων των απλοποιημένων γλωσσών όπως το Makaton. Ωστόσο, επειδή βασίζονται σε έναν σύντροφο επικοινωνίας που κατανοεί τη γλώσσα, μπορεί να είναι αναποτελεσματικές.
Οι μέθοδοι που βασίζονται σε χαρτί, όπως η «ανταλλαγή εικόνων», χρησιμοποιούν κάρτες για να αναπαραστήσουν έννοιες ή αντικείμενα, όπως «φαγητό» ή ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, όπως «μπανάνα». Αλλά αυτά μπορεί να είναι απογοητευτικά. Φανταστείτε να πρέπει να ξεδιαλέγετε μια στοίβα από κάρτες για να βρείτε τη σωστή λέξη πριν μιλήσετε και να γνωρίζετε ότι κάποιος άλλος επέλεξε αυτές τις λέξεις για εσάς.
Η έλευση των tablet και των smartphone έχει φέρει επανάσταση στις εφαρμογές ενισχυτικής και εναλλακτικής επικοινωνίας. Αυτές οι εφαρμογές επιτρέπουν στον χρήστη να πατήσει ένα κουμπί που αντιπροσωπεύει λέξεις ή να πληκτρολογήσει μηνύματα που η συσκευή διαβάζει δυνατά. Τόσο το Android όσο και η Apple προσφέρουν απλές εκδόσεις ενσωματωμένες στα συστήματά τους.
Ωστόσο, ορισμένα αυτιστικά άτομα δεν βρίσκουν καμία από αυτές τις στρατηγικές προσιτή. Μπορεί να χρειάζονται έναν σύντροφο επικοινωνίας για να συνεργαστεί μαζί τους χρησιμοποιώντας έναν πίνακα γραμμάτων για να γράψει λέξεις. Ενώ ορισμένοι επικριτές ισχυρίζονται ότι οι σύντροφοι μπορεί να αποδίδουν ψευδώς λέξεις στο αυτιστικό άτομο, η έρευνα για την παρακολούθηση των ματιών υποδηλώνει ότι αυτό δεν ισχύει.
Έρευνες δείχνουν ότι οι εναλλακτικές μέθοδοι επικοινωνίας ωφελούν τους αυτιστικούς εφήβους και ενήλικες. Ωστόσο, η πλειοψηφία των αυτιστικών ατόμων που δυσκολεύονται να μιλήσουν εξακολουθούν να μην έχουν πρόσβαση σε αποτελεσματικά εργαλεία επικοινωνίας. Αυτό πιθανώς οφείλεται εν μέρει στην έλλειψη λογοθεραπευτών που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τους γονείς και τους φροντιστές για να διευκολύνουν καλύτερα την επικοινωνία.
Μια κοινή παρανόηση είναι ότι τα μη ομιλούντα αυτιστικά άτομα δεν καταλαβαίνουν ή δεν έχουν τίποτα να επικοινωνήσουν. Αλλά ένα σημαντικό σύνολο ερευνών δείχνει ότι αυτά τα αυτιστικά άτομα είναι εγγράμματα και έχουν σκέψεις. Μελέτες με μητέρες μη ομιλούντων παιδιών καταδεικνύουν ότι οι βαθιές συνδέσεις μπορούν να υπάρχουν χωρίς προφορικές λέξεις.
Είναι απαραίτητο τα αυτιστικά άτομα, ανεξαρτήτως ηλικίας, να έχουν έναν τρόπο επικοινωνίας. Οι προφορικές λέξεις δεν πρέπει να εκτιμώνται πάνω από άλλες μεθόδους και η εναλλακτική επικοινωνία δεν πρέπει ποτέ να αφαιρείται από γονείς, δασκάλους ή φροντιστές. Για πολλά αυτιστικά άτομα, η χρήση εναλλακτικών λύσεων αντί της ομιλίας δεν είναι επιλογή -είναι σανίδα σωτηρίας.
