Τη νύχτα, η καρδιακή ανακοπή εντός νοσοκομείου έχει χειρότερη πρόγνωση

Κάθε χρόνο στις ΗΠΑ καταγράφονται περί τις 200.000 καρδιακές ανακοπές. Τα ποσοστά επιβίωσης μετά από καρδιακή ανακοπή βελτιώνονται διαρκώς όταν το επεισόδιο συμβαίνει μέσα στο νοσοκομείο αλλά αν συμβεί τη νύχτα ή το σαββατοκύριακο τότε τα ποσοστά επιβίωσης είναι χαμηλότερα. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας αμερικανικής μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of the American College of Cardiology.

Η επιβίωση όσων παθαίνουν καρδιακή ανακοπή κατά τη διάρκεια τη νύχτας ή του σαββατοκύριακου είναι 3,8% χαμηλότερη σε σύγκριση με τις καρδιακές προσβολές που συμβαίνουν τις υπόλοιπες ώρες και μέρες.

Μια προηγούμενη μελέτη διαπίστωσε ότι τα ποσοστά επιβίωσης και τα νευρολογικά αποτελέσματα ήταν 15 έως 20% χαμηλότερα μεταξύ των ασθενών που έπαθαν καρδιακή ανακοπή τις νύχτες ή τα σαββατοκύριακα.

Η πρόγνωση από καρδιακή ανακοπή στο νοσοκομείο εξαρτάται από την έγκαιρη αναγνώριση και την εφαρμογή της καρδιοπνευμονικής ανάνηψης, καθώς και από τη φροντίδα μετά την αναζωογόνηση.

Οι ερευνητές της παρούσας μελέτης, επεδίωξαν να προσδιορίσουν τον τρόπο με τον οποίο οι διαφορές στην επιβίωση έχουν αλλάξει με την πάροδο του χρόνου σε ασθενείς που υπέστησαν καρδιακή ανακοπή τις ‘ώρες λειτουργίας’ των νοσοκομείων και κατά τη νύχτα.

Ως ώρες ‘εντός λειτουργίας’ κατηγοριοποιήθηκαν από 7:00 π.μ. έως 11:00 μ.μ. από Δευτέρα έως Παρασκευή. Ως ώρες ‘εκτός λειτουργίας’ θεωρήθηκαν από τις 11:00 μ.μ. έως τις 7:00 π.μ. από Δευτέρα έως Παρασκευή ή οποτεδήποτε τα σαββατοκύριακα.

Σχεδόν το 50% των καρδιακών ανακοπών στα νοσοκομεία συμβαίνουν σε ώρες ‘εκτός λειτουργίας’, είπαν οι ερευνητές οι οποίοι βασίστηκαν σε 151.071 ασθενείς ηλικίας τουλάχιστον 18 ετών, οι οποίοι έπαθαν καρδιακή ανακοπή από τον Ιανουάριο του 2000 έως το Δεκέμβριο του 2014.

Η επιβίωση μέχρι το εξιτήριο από το νοσοκομείο βελτιώθηκε και στις δύο ομάδες κατά τη διάρκεια της δεκαπενταετούς περιόδου της μελέτης, ως εξής:

  • Για τις ώρες ‘εντός λειτουργίας’: από 16% το 2000 στο 25,2% το 2014.
  • Για τις ώρες ‘εκτός λειτουργίας’: από 11,9% το 2000 στο 21,9% το 2014.

Ωστόσο, τα παραπάνω ποσοστά διαφέρουν μεταξύ των δύο ομάδων και άρα η χρονική στιγμή της ενδονοσοκομειακής καρδιακής ανακοπής έχει αντίκτυπο στην έκβαση του ασθενούς.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η χειρότερη επιβίωση στις ώρες “εκτός λειτουργίας” είναι πιθανό να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες όπως:

  • Αλλαγές στα πρότυπα στελέχωσης του νοσοκομείου κατά τη διάρκεια των νυχτών και των σαββατοκύριακων.
  • Τις νύχτες και τα σαββατοκύριακα παρέχεται κάλυψη από γιατρούς που μπορεί να είναι λιγότερο εξοικειωμένοι.
  • Η αναλογία νοσηλευτών-ασθενών είναι χαμηλότερη κατά τις ώρες ‘εκτός λειτουργίας’.
  • Ο αντίκτυπος της εργασίας με βάρδιες, ιδίως κατά τη διάρκεια της νύχτας, έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει τις ψυχοκινητικές δεξιότητες και επιδόσεις εξειδικευμένων δραστηριοτήτων, όπως η καρδιοπνευμονική ανάνηψη.

Η μελέτη είχε πάντως αρκετούς περιορισμούς. Οι ασθενείς που παθαίνουν καρδιακή ανακοπή κατά τη διάρκεια της νύχτας ενδέχεται να είναι πιο άρρωστοι.

Δείτε επίσης