Μια 62χρονη Βρετανίδα η οποία πάλευε με την κατάθλιψη επί μια δεκαετία βρήκε ξανά το χαμόγελό της χάρη σε δύο διαφορετικές πρωτοποριακές επεμβάσεις στον εγκέφαλο. Η Σίλα Κουκ,η οποία εργαζόταν ως νοσοκόμα, εμφάνισε πριν από περίπου δέκα χρόνια βαριάς μορφής κατάθλιψη, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εκτελέσει ούτε τα πιο απλά καθημερινά καθήκοντα. Η ασθενής αναγκάστηκε έτσι να παραιτηθεί από την εργασία της, όπως και ο σύζυγός της, ερευνητής φυσικός, ο οποίος κλήθηκε να τη φροντίζει νυχθημερόν. Η 62χρονη γυναίκα μπορεί πλέον να χαίρεται τη ζωή μετά την υποβολή της σε επεμβατικές θεραπείες του εγκεφάλου στο νοσοκομείο Frenchay στο Μπρίστολ.
Η κυρία Κουκ που εμφάνιζε αυτοκτονικές σκέψεις και είχε σταματήσει να αποκρίνεται στις συμβατικές φαρμακευτικές θεραπείες, υπεβλήθη σε εν τω βάθει διέγερση του εγκεφάλου, στο πλαίσιο της πρώτης παγκοσμίως κλινικής δοκιμής η οποία αφορά διέγερση δύο διαφορετικών σημείων στον εγκέφαλο για αντιμετώπιση της κατάθλιψης. Η συγκεκριμένη διαδικασία βασίζεται στη χρήση ηλεκτροδίων τα οποία εμφυτεύονται στα κατάλληλα σημεία του εγκεφάλου του ασθενούς που ρυθμίζουν το συναίσθημα μέσω μικροσκοπικών οπών που ανοίγονται στο κρανίο.
Τα ηλεκτρόδια επικοινωνούν με έναν βηματοδότη ο οποίος παρέχει μικρές ποσότητες ηλεκτρικού ρεύματος προκειμένου να ενεργοποιήσει ή αντιθέτως να θέσει εκτός λειτουργίας επίμαχα σημεία που ευθύνονται για την κατάθλιψη.
Στο πλαίσιο της δοκιμής στο Μπρίστολ στην οποία συμμετέχουν συνολικά οκτώ άτομα οι ειδικοί συγκρίνουν για πρώτη φορά την επίδραση της διέγερσης δύο διαφορετικών περιοχών του εγκε φάλου. Τα αποτελέσματα εφαρμογής της θεραπείας στους υπόλοιπους επτά ασθενείς αναμένεται να δημοσιευθούν αργότερα εφέτος.
Η διέγερση του εγκεφάλου είχε μόνο παροδικά θετικά αποτελέσματα στην κυρία Κουκ με αποτέλεσμα οι ειδικοί να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την προσπάθεια και στη συνέχεια να προχωρήσουν σε μια δεύτερη, αφαιρετική επέμβαση του εγκεφάλου, που ονομάζεται εκτομή της πρόσθιας έλικας του προσαγωγίου (GΤΑC)- στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας οι γιατροί καίνε συνάψεις του εγκεφάλου που είναι πολύ δραστήριες. Η επέμβαση έλαβε χώρα στις αρχές του 2010 και έκτοτε η ασθενής αναφέρει ότι νιώθει χαρά για πρώτη φορά τα τελευταία 10 χρόνια.
Οπως η ίδια δήλωσε, μετά τη δεύτερη επέμβαση «ξύπνησα ξαφνικά το πρωί και ένιωσα διαφορετικά, ήθελα να σηκωθώ από το κρεβάτι, να κάνω πράγματα. Αλλαξε όλη η οπτική που είχα για τη ζωή τα τελευταία χρόνια».