Αντίθετα με ό,τι οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν, οι αιμορροΐδες είναι παρούσες στον καθέναν μας. Πρόκειται για μικρά ογκώματα σα “μαξιλαράκια”, που επενδύουν την εσωτερική επιφάνεια του τελικού τμήματος του εντέρου (πρωκτού) και που με την παρουσία τους συμβάλλουν στην αποφυγή ακράτειας αερίων και κοπράνων. Τα ογκώματα αυτά εσωτερικά περιέχουν αιμοφόρα αγγεία, μυϊκές κι ελαστικές ίνες. Μόνο σε ποσοστό 4% του γενικού πληθυσμού διογκώνονται και δημιουργούν προβλήματα.
Πώς δημιουργούνται οι αιμορροΐδες;
Προϋπάρχοντες φυσιολογικοί αιμμοροϊδικοί όζοι μπορεί να αυξηθούν σε μέγεθος για πολλούς λόγους. Ενοχοποιούνται κυρίως η χρόνια δυσκοιλιότητα, η περιορισμένη λήψη φυτικών ινών στην τροφή, το παρατεταμένο κάθισμα στην τουαλέτα, η εγκυμοσύνη.
Σύμφωνα με μία θεωρία τα αιμορροϊδικά μαξιλαράκια παρασύρονται προς τα κάτω όταν διέρχονται σκληρά κόπρανα με μεγάλη προσπάθεια εξώθησής τους. Υποστηρίζεται ακόμη, πως με την πάροδο της ηλικίας χαλαρώνει ο υποκείμενος στηρικτικός ιστός των αιμορροΐδων, με αποτέλεσμα εύκολα πλέον αυτές να γλιστρούν προς το πρωκτικό στόμιο. Γενικά οι αυξημένες πιέσεις στην περιοχή των σφιγκτήρων συμβάλλουν στη διόγκωση των αιμορροΐδων, καθώς επιφέρουν συνθήκες στραγγαλισμού των αιμορροϊδικών αγγείων, που διέρχονται διά των μυϊκών ινών των σφιγκτήρων.
Τι συμπτώματα προκαλούν;
Η αποβολή αίματος από το ορθό κατά την κένωση αποτελεί τη συνηθέστερη εκδήλωση. Μπορεί να συνυπάρχει πόνος κατά τη δίοδο των κοπράνων, διόγκωση των αιμορροΐδων κι επομένων ψηλαφητή μάζα στο πρωκτικό στόμιο, όπως επίσης μικροδιαρροή βλέννης και τοπικός κνησμός.
Χειρουργική αποκατάσταση των αιμορροΐδων – THD
Ό,τι πιο σύγχρονο έχει να παρουσιάσει η τεχνολογία στη χειρουργική των αιμορροΐδων είναι η περίφημη THD (Transanal Hemmorrhoidal Dearterialization). Η τεχνική αυτή επιφέρει επανάσταση στη χειρουργική των αιμορροΐδων, γιατί επιτυγχάνει τη μέγιστη αποτελεσματικότητα, ελαχιστοποιώντας τον πόνο και το στρες στον άρρωστο όντας ελάχιστα επεμβατική τεχνική.
Ειδικότερα επιτυγχάνει:
•σημαντική διαστολή των σφιγκτήρων του πρωκτού, η οποία από μόνη της δρα ευεργετικά στην τοπική χαλάρωση κι αποσυμφόρηση των αιμορροΐδων.
•διακοπή της κυκλοφορίας στις αιμορροϊδικές αρτηρίες και κατά συνέπεια διακοπή της τροφοδοσίας με αίμα στις αιμορροΐδες, συμβάλλοντας στην αποσυμφόρησή τους.
•ανάταξη του προσπίπτοντος παθολογικού αιμορροϊδικού ιστού κι επαναφορά του εντός του πρωκτικού σωλήνα, επανατοποθετώντας τα φυσικά “μαξιλαράκια” στη θέση τους.
•ελαχιστοποίηση του μετεγχειρητικού πόνου, αφού η χειρουργική παρέμβαση γίνεται σε θέση, που απουσιάζουν υποδοχείς και νεύρα του πόνου.
Τα κύρια βήματα της τεχνικής
Εισάγεται εντός του πρωκτικού σωλήνα ειδικό πλαστικό πρωκτοσκόπιο, το οποίο φέρει στην άκρη του ειδικό σένσορα, που εντοπίζει και υποδεικνύει με ηχητικό σήμα τις αρτηρίες, που σφύζουν. Κατόπιν διά του πρωκτοσκοπίου εισάγεται ειδικό εργαλείο (βελονοκάτοχο), το οποίο φέρει βελόνη με ράμμα. Με οδηγό το σένσορα τοποθετείται γύρω από το αιμορροϊδικό αγγείο το ράμμα και δένεται, ώστε να διακόψει τη ροή του αίματος στο αγγείο. Το ίδιο επαναλαμβάνεται κυκλοτερώς σε διάφορες θέσεις του πρωκτού, ώστε να “δεθούν” όλα τα αιμορροϊδικά αγγεία και να διακοπεί πλήρως η αρτηριακή κυκλοφορία προς τις αιμορροΐδες. Εάν συνυπάρχει σημαντική πρόπτωση ιστού στο πρωκτικό στόμιο με χρήση επιπλέον ραφών συλλαμβάνεται ο πλεονάζων ιστός και καθηλώνεται (αιμορροϊδοπηξία) στο εσωτερικό του πρωκτού, ώστε να αποτραπεί η εκ νέου πρόπτωσή του. Τελειώνοντας το χειρουργείο δεν υπάρχουν εξωτερικά τραύματα, ενώ επειδή το σύνολο των ραφών τοποθετείται αρκετά πιο ψηλά από τον πρωκτό, απουσιάζει σχεδόν εξολοκλήρου ο μετεγχειρητικός πόνος.
