Η ύπαρξη φλεγμονής στον αδένα του προστάτη δεν αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του προστάτη αλλά τον μειώνει, λένε ερευνητές σε μελέτη τους στο περιοδικό Cancer.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ουρολογίας «Άρθουρ Σμιθ» της Νέας Υόρκης αντικρούουν παλαιότερες επιδημιολογικές μελέτες που είχαν δείξει ότι υπάρχει σχέση μεταξύ φλεγμονής και καρκίνου του προστάτη.
Ο δρ Ντάνιελ Μορέιρα και οι συνεργάτες του μελέτησαν δείγματα προστατικού ιστού από 6.200 άνδρες, ηλικίας 50-75 ετών, οι οποίοι είχαν κάνει βιοψία για ενδεχομένο καρκίνο και όλοι είχαν αρνητικά αποτέλεσμα.
Σε δεύτερη φάση της μελέτης, μετά από 2 χρόνια, είχε ανιχνευθεί καρκίνος του προστάτη σε 900 άτομα (14%). Οι άνδρες που, κατά την αρχική βιοψία, είχαν ενδείξεις οξείας ή χρόνιας φλεγμονής στον προστάτη, είχαν 25-35% μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν τελικά καρκίνο.
Στην τρίτη φάση της μελέτης, μετά από μια ακόμη διετία, μόνο η οξεία φλεγμονή κατά την αρχική βιοψία (και όχι η χρόνια φλεγμονή) συνέχιζε να συσχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη.
Αν και η φλεγμονή έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο για ορισμένα είδη καρκίνου, όπως του ήπατος και του εντέρου, φαίνεται ότι στον καρκίνο του προστάτη συμβαίνει μάλλον το αντίθετο, λένε οι Αμερικανοί ερευνητές.
Η φλεγμονή
Σύμφωνα με τον δρ Μορέιρα, «η ύπαρξη φλεγμονής είναι ένας σημαντικός παράγοντας που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη» και στα αποτελέσματα της βιοψίας του προστατικού ιστού θα πρέπει πλέον να συμπεριλαμβάνονται αναλυτικά στοιχεία για τη σοβαρότητα τυχόν φλεγμονής.
Παραμένει ασαφές πάντως για ποιο λόγο μια φλεγμονή μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη.
Μια πιθανότητα, κατά τους ερευνητές, είναι ότι η φλεγμονή «πυροδοτεί» το ανοσοποιητικό σύστημα, με αποτέλεσμα αυτό να αναγνωρίζει έγκαιρα και να εξολοθρεύει τα καρκινικά κύτταρα, προτού γίνουν κανονικός όγκος.
Ο καρκίνος του προστάτη είναι η πιο κοινή μορφή καρκίνου στους άνδρες, αλλά συνήθως εξελίσσεται αργά. Μπορεί να μην εμφανίζει καθόλου συμπτώματα στα πρώτα στάδια, ενώ ο ασθενής μπορεί να αποβιώσει τελικά από άλλη αιτία και όχι από τον καρκίνο. Γι’ αυτό, άλλωστε, υπάρχει μια μεγάλη ιατρική συζήτηση σχετικά με το πόσο συχνά πρέπει ένας άνδρας να κάνει τις σχετικές διαγνωστικές εξετάσεις και πόσο επιθετική πρέπει να είναι η θεραπεία σε περίπτωση ανίχνευσης κάποιου όγκου.