Η ύπνωση είναι η παλαιότερη δυτική μορφή ψυχοθεραπείας και ένα πολύ ισχυρό μέσο για την αλλαγή του τρόπου που χρησιμοποιούμε το μυαλό μας. Από το 19ο αιώνα, η διαδικασία της ύπνωσης είχε χρησιμοποιηθεί εκτεταμένα και σήμερα γνωρίζει νέα άνθηση. Χρησιμοποιείται από τους ψυχοθεραπευτές κυρίως για την καταπολέμηση της αϋπνίας, των φοβιών, του πόνου, τη διακοπή του καπνίσματος και άλλων εθισμών.
Σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, η κατάσταση της ύπνωσης επιφέρει αλλαγές στη δραστηριότητα ορισμένων περιοχών του εγκεφάλου και στον τρόπο που αυτές συνδέονται.
Ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ψυχιατρικής David Spiegel, του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια εξέτασαν 545 υγιή άτομα και επέλεξαν 36 άτομα που υπνωτίζονταν πολύ εύκολα και 21 άτομα που υπνωτίζονταν δύσκολα. Σε γενικές γραμμές, το 10% του συνολικού πληθυσμού υπνωτίζεται εύκολα, το 30% πολύ δύσκολα ή καθόλου, και το μεγαλύτερο ποσοστό έχει διάφορους βαθμούς δυσκολίας.
Σύμφωνα με τη μαγνητική απεικόνιση του εγκεφάλου των συμμετεχόντων, ορισμένες ζωτικές περιοχές του μυαλού λειτουργούν διαφορετικά κατά την ύπνωση. Αυτό δεν εξαρτάται μόνο από το ίδιο το άτομο, αλλά αποτελεί και ζήτημα νευροφυσιολογίας.
«Νομίζω ότι έχουμε πλέον αρκετά πειστικά στοιχεία, πως ο εγκέφαλος δουλεύει διαφορετικά, όταν κάποιος έχει υπνωτισθεί» δήλωσε ο Spiegel και τόνισε ότι τα ευρήματα εξηγούν την έλλειψη αυτοσυνείδησης στη φάση της ύπνωσης.
Περισσότερες δυνατότητες για τις λειτουργίες του εγκεφάλου
“Όταν απασχολούμαστε με κάτι, πραγματικά δεν σκεφτόμαστε πώς θα το κάνουμε, απλά το κάνουμε. Στην ύπνωση, μπορείτε να μειώσετε την αυτοσυνείδηση, και αυτό εξηγεί γιατί ένας υπνωτιστής μπορεί να πάρει έναν προπονητή ποδοσφαίρου και να τον κάνει να χορεύει σαν μπαλαρίνα. Μερικές φορές θέλετε να έχετε αυτοσυνείδηση, αλλά άλλες φορές μπορείτε να κάνετε τα πράγματα καλύτερα αν δεν ανησυχείτε για το πόσο καλά τα κάνετε. Λέω στους ασθενείς μου, δεν μπορείτε να γράψετε ένα θεατρικό έργο και ταυτόχρονα να γράψετε μια κριτική του έργου σας. Με την ύπνωση όμως μπορούμε να έχουμε δραστηριότητες του εγκεφάλου που διαφορετικά δεν θα μπορούσαμε να έχουμε ταυτόχρονα», σημείωσε ο Spiegel.
Ο Spiegel ελπίζει ότι η παραδοσιακή ιατρική και η ψυχολογία θα αρχίσουν να λαμβάνουν την ύπνωση πιο σοβαρά ως ένα μέσο θεραπείας.
